|
Από τη συνοικία του Γκιλό, πάνω σε ένα λόφο, από τις πρώτες συνοικίες που έκτισαν οι Ισραηλινοί στην ανατολική Ιερουσαλήμ μετά τον πόλεμο των έξη ημερών του 1967, εύκολα διακρίνει κάποιος την επιβλητική εκκλησία του Αγίου Νικολάου, λίγα μόλις μέτρα μακριά από τους προσφυγικούς καταυλισμούς Μπεϊτ Τζάλα και Ελ Αϊντα, που έχουν δόμηση πόλης. Εκεί, μαζί με άλλους 25 δημοσιογράφους από την Ευρώπη, τη Νότια και Βόρεια Αμερική, συναντούμε τον απόστρατο συνταγματάρχη του Ισραηλινού στρατού, Ντάνυ Τίρτσα, που ήταν ο Διοικητής της μονάδας που έκτισε το «Φράκτη» που χωρίζει το Ισραήλ από τα εδάφη της Παλαιστινιακής Αρχής.
Ο δρόμος για τον «Φράκτη»
Ο συνταγματάρχης Τίρτσα, υπηρέτησε για τριάντα χρόνια στο στρατό και μετείχε στις διαπραγματεύσεις με τους Παλαιστινίους για την μετατροπή των προσφυγικών στρατοπέδων σε κατοικίες. Στη συνέχεια, και μετά τις συμφωνίες του Οσλο, μετείχε στις τεχνικές διαπραγματεύσεις στη σύνοδο κορυφής του Καμπ Ντέϊβιντ το καλοκαίρι του 2000 που συγκάλεσε ο τότε πρόεδρος Μπιλ Κλίντον για την υπογραφή της οριστικής συμφωνίας μεταξύ του Ισραηλινού πρωθυπουργού Εουντ Μπαράκ και του Παλαιστινίου ηγέτη Γιασέρ Αραφάτ.
|
|
Περισσότερα...
|
|
|
Άρθρο του Ronald S. Lauder, Προέδρου του WORLD JEWISH CONGRESS, το οποίο δημοσιεύτηκε στους New York Times στις 13 Αυγούστου 2018
Για πολλούς Ισραηλινούς, Εβραίους και υποστηρικτές του Ισραήλ, ο περασμένος χρόνος αποτέλεσε μία πρόκληση.
Το καλοκαίρι του 2017, η Κυβέρνηση του Ισραήλ αποσύρθηκε από μία συμφωνία που θα δημιουργούσε μία ισότιμη περιοχή προσευχής στο Τείχος των Δακρύων και πρότεινε ένα αυστηρό νόμο αλλαγής θρησκεύματος, ο οποίος θίγει τα δικαιώματα των μη-Ορθόδοξων Εβραίων. Αυτό το καλοκαίρι η Κνέσετ ψήφισε νόμο που αρνείται τα ίσα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων ζευγαριών. Μία μέρα μετά ήρθε ο Νόμος Έθνους–Κράτους, ο οποίος ορθά επαναβεβαιώνει πως το Ισραήλ είναι ένα Εβραϊκό Κράτος, αλλά βλάπτει το αίσθημα ισότητας και «ανήκειν» μεταξύ των Δρούζων, των Χριστιανών και των Μουσουλμάνων πολιτών του.
|
|
Περισσότερα...
|
|
Καθημερινή, 9.7.2018, συνέντευξη στον Αθανάσιο Έλλις
Η διαφοροποίηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσει μια εφημερίδα το μεταβαλλόμενο τοπίο των μέσων ενημέρωσης, καθώς ο κόσμος κινείται από την έντυπη στην ψηφιακή ενημέρωση, εκτιμά ο Αλούφ Μπεν, διευθυντής της ισραηλινής εφημερίδας Haaretz. Κατά τη διάρκεια πρόσφατης επίσκεψής του στα γραφεία της «Καθημερινής», συζητήσαμε για το μέλλον της δημοσιογραφίας, καθώς οι εφημερίδες μας –και οι δύο συνεργαζόμαστε με τους New York Times– αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις. Επισημαίνει ότι όλο και περισσότεροι επιλέγουν διαφορετικό τρόπο να ενημερώνονται, μετακινούμενοι από τα έντυπα μέσα και τις τηλεοράσεις, προς τα τάμπλετ και τα κινητά τηλέφωνα, αλλά παράλληλα προβλέπει ότι τα Σαββατοκύριακα η έντυπη ενημέρωση θα αντισταθεί στην ψηφιακή πρόκληση και θα «επιβιώσει».
Μιλά επίσης για την κυριαρχία του Μπέντζαμιν Νετανιάχου στο εσωτερικό του Ισραήλ, όπως και για τις ελληνοϊσραηλινές σχέσεις, τονίζοντας ότι η επιθετικότητα του Ερντογάν έχει φέρει ακόμα πιο κοντά την Ελλάδα και το Ισραήλ.
|
|
Περισσότερα...
|
|
|
της Πρέσβεως του Ισραήλ στην Ελλάδα κας IRIT BEN ABBA
Η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Κράτους του Ισραήλ από τον Πρόεδρο Trump απλώς επιβεβαίωσε μια πολιτική και ιστορική πραγματικότητα.
Πολιτικά και πρακτικά, η Ιερουσαλήμ αποτελεί το κέντρο της Ισραηλινής Κυβέρνησης, στεγάζοντας όλους του θεσμούς της, όπως είναι η Κνέσετ (Κοινοβούλιο), τα Γραφεία του Πρωθυπουργού, του Προέδρου, κα. Όλοι οι ξένοι ηγέτες που επισκέπτονται το Ισραήλ γίνονται δεκτοί στην Ιερουσαλήμ. Υπάρχει ήδη μια de facto αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.
Ιστορικά η Ιερουσαλήμ είναι πρωτεύουσα του Εβραϊκού Λαού, όχι από το 1948 ή το 1967, αλλά εδώ και 3.000 χρόνια από την εποχή των Βασιλέων Δαυίδ και Σολομώντα. Κατά τη διάρκεια της εξορίας τους για 2.000 χρόνια και μέχρι την ίδρυση του Ισραήλ, οι Εβραίοι προσεύχονταν για την επιστροφή στην πρωτεύουσα τους, την Ιερουσαλήμ. Οποιαδήποτε προσπάθεια αμφισβήτησης του αιώνιου δεσμού του εβραϊκού λαού με την Ιερουσαλήμ είναι ανιστόρητη και εκτός πραγματικότητας.
|
|
Περισσότερα...
|
|
Huffington Post 18.10.2017: ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΜΟΣ & ΝΕΟΝΑΖΙΣΜΟΣ, του Βίκτωρα Ισαάκ Ελιέζερ
Οι βίαιες και αιματηρές διαδηλώσεις στο Charlottesville των Ηνωμένων Πολιτειών πριν από λίγους μήνες, η άνοδος που σημείωσαν τα ακροδεξιά κόμματα AFD και FPO στις πρόσφατες εκλογές στη Γερμανία και Αυστρία αντίστοιχα, και οι πρόσφατες τρομοκρατικές ενέργειες στο Λονδίνο, στο Μάντσεστερ και στη Βαρκελώνη, αναδεικνύουν την πολυδιάστατη φύση της έξαρσης της τρομοκρατικής απειλής σε διεθνές επίπεδο.
Τα πρόσφατα αυτά γεγονότα αναδεικνύουν επίσης την ταυτόχρονη εξάπλωση του τζιχαντισμού και του νεοναζισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Οφείλουμε λοιπόν να κατανοήσουμε την αλληλεπίδραση και τη σύνδεση της «νέας νεοναζιστικής ακροδεξιάς» με τους Ισλαμιστές εξτρεμιστές, με αλληλοτροφοδοτούμενα ωφέλη και αμοιβαία δυναμική εξέλιξη, παρά την φαινομενική ιδεολογική απόσταση.
Οι τζιχαντιστές επί της ουσίας επιδιώκουν να επιφέρουν επίπονα πλήγματα στις σύγχρονες Δημοκρατίες και προφασιζόμενοι την «απάνθρωπη συμπεριφορά» Χριστιανών και Εβραίων εναντίον των Μουσουλμανικών πληθυσμών, επιχειρούν να επιβάλλουν τον νόμο του Αλάχ. Αφού σχεδόν εξαφάνισαν τους Χριστιανούς στο Ιράκ και στη Συρία, σκορπούν το θάνατο οπουδήποτε, αδιαφορώντας για το μέγεθος της αιματοχυσίας. Κάθε κτύπημα αυξάνει τον φόβο των πολιτών, αναβαθμίζει το επίπεδο συναγερμού και εντείνει τα μέτρα ασφαλείας των Αρχών. Κάθε κτύπημα συνοδεύεται από ιαχές πανηγυρισμών των οπαδών του Ισλαμικού κράτους αλλά και άλλων συγγενών τρομοκρατικών οργανώσεων, και ο ενθουσιασμός τους διαχέεται μέσω των κοινωνικών μέσων δυκτίωσης για να εμψυχώσουν και άλλους Ισλαμιστές να γίνουν και εκείνοι «Μάρτυρες του Αλάχ». Οι δήθεν καταπιεσμένοι δεν «επαναστατούν» για να αποκτήσουν την ελευθερία τους, δολοφονούν για να πλήξουν την ελευθερία των άλλων, των «διαφορετικών», να πλήξουν το δικαίωμα στη ζωή.
|
|
Περισσότερα...
|
|
|
|
|
<< Έναρξη < Προηγούμενο 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Επόμενο > Τέλος >>
|
|
JPAGE_CURRENT_OF_TOTAL |
.jpg){kind=small}