Κατά την πρόσφατη σύνοδο του IHRA (International Holocaust Remembrance Alliance) στη Φερράρα της Ιταλίας (27-29 Νοεμβρίου 2018), ενός διακρατικού οργανισμού στον οποίο συμμετέχουν πάνω από 30 κράτη-μέλη, χώρες υποψήφιες για ένταξη ή παρατηρητές, διεθνείς οργανισμοί, εκπρόσωποι μουσείων, ερευνητές, αρχειονόμοι, εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι εβραϊκών οργανισμών, η ολομέλεια ενέκρινε ομόφωνα την ελληνική υποψηφιότητα για την προεδρία του οργανισμού κατά το έτος 2021. Ο επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας, Δρ. Ευστάθιος Λιανός – Λιάντης, Ειδικός Γραμματέας Θρησκευτικής και Πολιτιστικής Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών, παρουσίασε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα το οποίο θα περιλαμβάνει δύο συνοδούς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, εκδηλώσεις κάθε μήνα σε διαφορετικές πόλεις της χώρας, ένταξη νέων χωρών-μελών και άνοιγμα του οργανισμού στην ευρύτερη κοινωνία.

«Ο Φίλιπ Ροθ και η εβραϊκότητα» ήταν το θέμα της εκδήλωσης που οργάνωσε το ΚΙΣΕ στις 26.11.2018, στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη της οδού Πειραιώς.

Οι ομιλητές, Σταύρος Ζουμπουλάκης, συγγραφέας και πρόεδρος του εφορευτικού συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης, Ηλίας Μαγκλίνης δημοσιογράφος και συγγραφέας, και Κατερίνα Σχινά, μεταφράστρια έργων του Ροθ, κριτικός λογοτεχνίας και συγγραφέας, καθώς και ο Δρ. Μωϋσής Ελισάφ, μέλος του Δ.Σ. του ΚΙΣΕ και πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Ιωαννίνων, μίλησαν για το πώς αποτυπώνεται η εβραϊκή ταυτότητα του πολυβραβευμένου συγγραφέα Φίλιπ Ροθ στο έργο του, το τί σήμαινε για εκείνον, πόσο τον βασάνιζε η στερεοτυπική προσέγγιση των άλλων απέναντι στους Εβραίους και παράλληλα πόσο τον καταπίεζε η ‘καθωσπρεπική’ τυπολατρική ζωή της εβραϊκής κοινότητας του Νιούαρκ όπου μεγάλωσε  και πώς τελικά ένιωσε την απόλυτη ελευθερία στην ολοκλήρωσή του ως συγγραφέας.

Προλογίζοντας την εκδήλωση ο Μωϋσής Ελισάφ ευχαρίστησε τους ομιλητές «που αποδέχθηκαν την πρόσκληση του ΚΙΣΕ που είναι συνάμα και μια πρόκληση, καθώς η εβραϊκότητα των μυθιστορημάτων του Ροθ έχει κατά καιρούς αμφισβητηθεί ακόμη και από τον ίδιον τον συγγραφέα». Ο Μ. Ελισάφ, δίνοντας το στίγμα της πρόκλησης της προσέγγισης της εβραϊκότητας στον Ροθ, τόνισε πως «οι ιδιότητες του συγγραφέα και του Εβραίου βρίσκονται σε στενό διάλογο μεταξύ τους αφού η μία τροφοδοτεί την άλλη και δύσκολα θα υπήρχε ο συγγραφέας χωρίς τον Εβραίο. Εξάλλου, η σύγκρουση μεταξύ του να λες εβραϊκές ιστορίες και να λες ιστορίες για τους Εβραίους είναι σύγκρουση καθοριστική για τον Ροθ που οδήγησε εβραϊκούς κύκλους να τον κατηγορούν ως έναν Εβραίο που μισεί τον εαυτό του».