ΕΡΤ, 15.1.2019: Η Ένωση Φιλολόγων Νομού Ηρακλείου, τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, παρουσιάζει την άλλη Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2019, στις 7 το βράδυ, στον Κοινωνικό Χώρο των Ιδρυμάτων Καλοκαιρινού, στην οδό Μονής Αγκαράθου 9, την ερευνητική εργασία που εκπόνησαν οι μαθητές του 6ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου με θέμα: «Η εβραϊκή κοινότητα του Ηρακλείου». Η εργασία έγινε με την επίβλεψη του καθηγητή, Γιώργου Χατζηζήση.

Στη συνέχεια θα προβληθεί η ταινία, «Ας είναι η μνήμη σου αγάπη. Η ιστορία του Οβαδία Μπαρούχ», διάρκειας 45 λεπτών, παραγωγής 2002 του ιδρύματος Yad Vashem της Ιερουσαλήμ, που είναι η προσωπική μαρτυρία του επιζώντα από το Άουσβιτς, Οβαδία Μπαρούχ, Εβραίου από τη Θεσσαλονίκη.

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ 6^ου ΓΕΛ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΠΑΤΡΙΣ, 16.1.2019, της Κατερίνας Μυλωνά: Ήταν μία μικρή κοινότητα ενταγμένη στην κοινωνία του Ηρακλείου που σήμερα δεν υπάρχει πια. Η ιστορία των Εβραίων που έζησαν στην πόλη μας  ήταν το αντικείμενο εργασίας που υλοποιήθηκε τη σχολική χρονιά 2017-‘18 από το τμήμα Β4 του 6ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου στα πλαίσια του μαθήματος «Πρότζεκτ». Η εργασία είχε σαν στόχο την αναζήτηση της ιστορικής παρουσίας και πορείας της κοινότητας των Εβραίων στο Ηράκλειο μέχρι και την πλήρη εξόντωσή τους από τους Γερμανούς Ναζιστές το 1944.

Της ΡΟΔΟΥΛΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΗ

Ψηλά στη λεωφόρο Καλλιθέας, στο ύψος του νεκροταφείου του Ταξιάρχη, αλλά από την μπροστινή πλευρά, βρίσκεται το νεκροταφείο της Ισραηλιτικής Κοινότητας.

Επιβλητικό, φροντισμένο, με τους τάφους των πάλαι ποτέ ραβίνων που έζησαν στη Ρόδο σε περίοπτη θέση και τους τάφους των υπολοίπων να φανερώνουν την ευημερία μιας τάξης που κάποτε κυριαρχούσε στην εμπορική ζωή του νησιού. Κάποτε, πριν ξεσπάσει ο πόλεμος και οι Γερμανοί πάρουν 2.500 ψυχές για τα κρεματόρια. Επέζησαν γύρω στους 100 Ροδίτες Εβραίους που σκορπίστηκαν σ’ όλη τη γη. Όλη τους την υπόλοιπη ζωή θυμόντουσαν όμως όσα δεν ξέχασαν ποτέ.

Κι αυτό που διαπίστωσα όταν μίλησα με το Σάμι που τον οδήγησαν στο Άουσβιτς στα 13 του, τη Στέλλα στα 18, και τον Βιτόριο Χασόν στα 15 του, είναι πως όσο καλά κι αν έζησαν τη ζωή τους μετά τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης, από τα κολαστήρια δεν ξέφυγαν ποτέ στην πραγματικότητα ούτε καν σήμερα που είναι όλοι τους γύρω στα 90.