|
Τα ξημερώματα της 20ης Μαΐου 1944 οι Εβραίοι της Κρήτης συνελήφθησαν από τον γερμανικό στρατό κατοχής (Βέρμαχτ). Οι περισσότεροι απ’ αυτούς ζούσαν στην εβραϊκή συνοικία, δηλαδή στα τετράγωνα μεταξύ των οδών Κονδυλάκη, Σκούφων, Πόρτου και Ζαμπελίου, στην Παλιά Πόλη των Χανίων. Υπήρχαν όμως και Εβραίοι κάτοικοι εκτός Eβραϊκής, στη Χαλέπα, τα Δικαστήρια, τη Σπλάντζια και σε άλλες γειτονιές. Συνελήφθησαν και αυτοί και, μαζί με το κονβόι οχημάτων από την Παλιά Πόλη, μεταφέρθηκαν στις φυλακές της Αγυιάς. Κρατήθηκαν εκεί σε απάνθρωπες συνθήκες, όπως έχουν περιγράψει φίλοι τους (μη Εβραίοι/Χριστιανοί) που προσπάθησαν να επικοινωνήσουν μαζί τους. Πολλοί δεν είχαν τι να φορέσουν πέρα από τα ρούχα με τα οποία βρέθηκαν την ώρα της σύλληψής τους.
Από την Αγυιά μεταφέρθηκαν στο Ηράκλειο με φορτηγά, όπου αρχικά κρατήθηκαν στη Στοά Μακάσι, μέσα στα Ενετικά Τείχη της πόλης. Στη συνέχεια αναγκάστηκαν να επιβιβαστούν στο υπό ναζιστική σημαία, επιταγμένο πλοίο, Τάναϊς, μέσα στο οποίο βρίσκονταν επίσης ντόπιοι αντιστασιακοί και Ιταλοί αιχμάλωτοι πολέμου. Το πλοίο είχε προορισμό τον Πειραιά, απ’ όπου οι Εβραίοι της Κρήτης θα μεταφέρονταν πιθανότατα με τρένα στο Άουσβιτς, ακολουθώντας την πορεία των συλληφθέντων Εβραίων από την υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ οι υπόλοιποι Κρήτες, μαζί με τους Ιταλούς, θα κατέληγαν σε άλλα ναζιστικά στρατόπεδα κράτησης.
|
|
Περισσότερα...
|
|
|
Του Δημήτρη Σταυρόπουλου
Το όνομα του Περικλή Νικολαΐδη, ακόμα προκαλεί ανατριχίλα στους παλιούς Θεσσαλονικείς, που έζησαν την φρίκη της Κατοχής.
Ένα βιβλίο που εκδόθηκε πρόσφατα, αποκαλύπτει την άγνωστη μέχρι σήμερα δράση του, εις βάρος όχι μόνο των Εβραίων αλλά και των άλλων κατοίκων της πόλης.
Το δίκτυο κατασκόπων του Νικολαΐδη δεν ήταν μόνο αντικομουνιστικό.
Στόχοι του ήταν οι Βρετανοί που είχαν διαφύγει τη σύλληψη και τα κατασκοπευτικά τους δίκτυα, οι εβραϊκές περιουσίες της πόλης, το χρήμα σε κάθε εκδοχή του.
Τα βασικά μέλη των κατασκόπων ήταν φυσικά δεδηλωμένοι φασίστες και ναζιστές, με «ένσημα» σε οργανώσεις όπως η διαβόητη ΕΕΕ (Εθνική Ένωση Ελλάς).
|
|
Περισσότερα...
|
|
Σε ατμόσφαιρα μεγάλης συγκίνησης την Πέμπτη 14 Ιουλίου 2022, έγινε η εκδήλωση της παρουσίασης του βιβλίου με τίτλο “Πορεία ευθύνης και προσφοράς” για την βιογραφία του Δανιήλ Αλχανάτη, από τα παιδιά του Γιόσα και Ντέλια. Δέκα χρόνια μετά από την απώλεια του και εκατό χρόνια από τη γέννησή του, συγκεντρώθηκαν η οικογένειά του, αγαπημένοι φίλοι και συνεργάτες σε συμβολικό χώρο στο Θησείο, όπου ήταν το πατρικό του σπίτι, για να τιμήσουν τη μνήμη του και να τον θυμηθούν.
|
|
Περισσότερα...
|
|
|
Δύο μέρες με πολύ σημαντικές εκδηλώσεις, αντίδοτο στην Λήθη του Χρόνου, ολοκληρώθηκαν το βράδυ του Σαββάτου 23 Ιουλίου 2022, στο Κρυονέρι Κορινθίας και στο Μουσείο Περιβάλλοντος Στυμφαλίας.
Πρόκειται για την τοποθέτηση Λίθων Μνήμης (Stolpersteine) σε ανάμνηση της διάσωσης της εβραϊκής οικογένειας Καμχή την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής, την παρουσίαση του βιβλίου της Μαρίζας Ντεκάστρο «Οι δικοί μου άνθρωποι», καθώς και την προβολή της ταινίας “A slice of heaven” (Ένα κομμάτι ουρανού) που επίσης αφορά στη διάσωση της οικογένειας Καμχή.
Οι Λίθοι Μνήμης, τσιμεντένιοι κύβοι, διαστάσεων 10Χ10 εκ., που φέρουν μια ορειχάλκινη πλάκα με χαραγμένα πάνω τα στοιχεία των ανθρώπων που υπέστησαν διώξεις ή εξοντώθηκαν από τους Ναζί, τοποθετήθηκαν επί της επαρχιακής οδού έμπροσθεν της οικίας του Δημήτρη Δημόπουλου, όπου κρυβόταν η εβραϊκή οικογένεια Καμχή το 1943-1944. Η τοποθέτηση έγινε παρουσία της Ρίφκα Καμχή, του συζύγου της καθώς και αρκετών παιδιών και απογόνων της. Παρόντες επίσης ήταν Γερμανοί νέοι από το δήμο Σπάνταου Βερολίνου και το γραφείο Συντονισμού Λίθων Μνήμης, αλλά και αρκετοί απόγονοι των οικογενειών του παπα-Νίκου Αθανασούλη και του Θανάση Δημόπουλου, που κατατάχθηκαν στις οικογένειες των Δικαίων των Εθνών, το 2018.
|
|
Περισσότερα...
|
|
Της Πωλίνας Κολοκοτρώνη
Ήταν αρχές Ιουλίου του 1942, το «μαύρο Σάββατο» για την Θεσσαλονίκη, όταν Ναζί συγκέντρωσαν 9.000 Εβραίους στην Πλατεία Ελευθερίας, υποβάλλοντάς τους σε πλήρη εξευτελισμό. Ακριβώς 80 χρόνια μετά, ο μαρτυρικός τόπος παραμένει υπαίθριο πάρκινγκ, που πληγώνει την ιστορία της πόλης.
Όπως λέει στον ΑΝΤ1 ο Δαυίδ Σαλτιέλ, Πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, «είναι κάτι το οποίο αφορά τους Θεσσαλονικείς, τους Έλληνες, την Ελλάδα και λυπάμαι βέβαια που εξακολουθεί να είναι πάρκινγκ παρ’ όλες τις διαβεβαιώσεις του Δημάρχου... Αυτό, όταν περνάω από εκεί και βλέπω ξανά τα αυτοκίνητα, εντάξει… είναι κάτι στενάχωρο. Ενώ θα μπορούσε να έχει γίνει αυτό το πάρκο, το οποίο βεβαίως θα ήταν αφιερωμένο και στη Θεσσαλονίκη και στον κόσμο... Εγώ δεν είμαι Δήμαρχος, αλλά θεωρώ ότι χώροι, που μπορούν να γίνουν προσιτοί προς το κοινό και προς όλους, είναι προς το συμφέρον της πόλης».
Οι αντιδράσεις για την τύχη της Πλατείας Ελευθερίας, όλο και πληθαίνουν. Η αδράνεια του Δήμου Θεσσαλονίκης έχει καταδικάσει στην αφάνεια το σύμβολο της Εβραϊκής ιστορίας της Θεσσαλονίκης.
|
|
Περισσότερα...
|
|
|
|
|
<< Έναρξη < Προηγούμενο 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Επόμενο > Τέλος >>
|
|
JPAGE_CURRENT_OF_TOTAL |
.jpg){kind=small}