|
Στις 16 Μαρτίου 2021, δήμαρχοι απ΄ όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και των Δημάρχων Αθηναίων, Κώστα Μπακογιάννη, Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνου Ζέρβα και Ιωαννίτων, Μωυσή Ελισάφ, συναντήθηκαν διαδικτυακά για την πραγματοποίηση του πρώτου παγκόσμιου συνεδρίου Δημάρχων για την αντιμετώπιση του αντισημιτισμού, το οποίο διοργανώθηκε από τον Δήμο της Φρανκφούρτης και το Κίνημα Αντιμετώπισης Αντισημιτισμού (CAM). Κατά το διαδικτυακό συνέδριο συζητήθηκε το θέμα της εξάλειψης του αντισημιτισμού, των προκαταλήψεων και του μίσους από τις πόλεις τους.
Δείτε ΕΔΩ βίντεο με τις εισηγήσεις των Δημάρχων Κώστα Μπακογιάννη (33:25΄), Κωνσταντίνου Ζέρβα, (3:37:20’) & Μωυσή Ελισάφ, (3:43:20’). |
|
|
.jpg) Ένας επιζήσας του Άουσβιτς θυμάται… Ο κ. Moshe Aelion, 96 ετών σήμερα, ανακαλεί στην μνήμη τον πρώτο συρμό της φρίκης που ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη στις 15 Μαρτίου του 1943, δηλαδή πριν από 78 χρόνια. Ήταν η μαύρη σελίδα της ιστορίας, η πρώτη ημέρα που ξεκίνησε ο εκτοπισμός των Ελλήνων Εβραίων της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι μπήκαν στο τρένο που ξεκίνησε από τον Παλαιό Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης, όπου πλήρωσαν και εισιτήριο, για να συναντήσουν το τέλος τους, χωρίς φυσικά να το γνωρίζουν, στο στρατόπεδο του Άουσβιτς- Μπίρκεναου.
Ο ίδιος μπήκε στα 18 του στο ένα από τα 40 μοιραία βαγόνια, μαζί με άλλα 80-90 άτομα. Όλοι νόμιζαν ότι θα τους πήγαιναν στην Πολωνία, σε μία πόλη όπου υπήρχε κοινότητα Εβραίων για να ζήσουν εκεί με τις οικογένειές τους, ενώ στην πραγματικότητα οι Ναζί τους έδιναν ραντεβού με τον θάνατο. Το τρένο δεν πήγε ποτέ εκεί, κατευθύνθηκε στο Άουσβιτς, όπου τους είπαν να αφήσουν όλα τους τα υπάρχοντα και να τους ακολουθήσουν. Τους είπαν να χωριστούν σε τέσσερις ομάδες. Έγιναν άλλα 19 τέτοια δρομολόγια. Το 95% των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, έχασε τη ζωή του με τραγικό τρόπο. Οι περιουσίες των 5.000 Εβραίων της πόλης, λεηλατήθηκαν.
|
|
Περισσότερα...
|
|
«Αγαπημένο μου παιδί, σου γράφω αυτές τις γραμμές με τα μάτια γεμάτα δάκρυα και την καρδιά παγωμένη από τον τρόμο», έγραφε η Σαρίνα Σαλτιέλ στον γιο της Μωρίς, στις 17 Μαρτίου 1943, δύο ημέρες μετά την αναχώρηση του πρώτου "τρένου του θανάτου" για το Άουσβιτς- Μπίρκεναου. Δύο ημέρες μετά το πρώτο εκείνο σφύριγμα στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, που σήμανε την αντίστροφη μέτρηση για την άλλοτε ακμάζουσα εβραϊκή κοινότητα της πόλης.
Εβδομήντα οχτώ χρόνια συμπληρώνονται σήμερα 15.3.2021 από την πρώτη αποστολή θανάτου στα στρατόπεδα- κολαστήρια της ναζιστικής μηχανής θανάτου και μέσα από την επιστολή αυτή της Σαρίνας Σαλτιέλ -μία από τις πολλές που συνέλεξε, μελέτησε και συμπεριέλαβε στο βιβλίο του "Μην με ξεχάσετε" (εκδ. Αλεξάνδρεια) ο ιστορικός Λεόν Σαλτιέλ- αναβιώνει με γλαφυρό τρόπο όλη «η αγωνία που προοδευτικά μεγαλώνει, δουλειά έμπειρου σαδιστή», που ένιωθαν οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης αλλά και τη ζωή στο γκέτο, λίγο πριν από τη βίαιη εκδίωξη των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.
|
|
Περισσότερα...
|
|
|
 Στις 15 Μαρτίου 1943, στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, σφύριξε το πρώτο τρένο του θανάτου για το Άουσβιτς – Μπίρκεναου. Εβδομήντα οκτώ χρόνια μετά την αναχώρηση της πρώτης αμαξοστοιχίας σε σύνολο δεκαεννέα που μετέφεραν σε ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή περίπου 50.000 Εβραίους της Θεσσαλονίκης, ο Δήμος Θεσσαλονίκης αποτίνει φόρο τιμής στα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας μέσα από ένα τηλεοπτικό αφιέρωμα.
Η “Πορεία Μνήμης” με την οποία έχει καθιερωθεί να τιμάται η μαύρη επέτειος από την αναχώρηση του πρώτου συρμού για το Άουσβιτς δεν είναι εφικτό να πραγματοποιηθεί λόγω των μέτρων που βρίσκονται σε ισχύ για τον περιορισμό της διασποράς του κορωνοϊού.
|
|
Περισσότερα...
|
|
«Σ' ένα από τα ταξίδια μου, έλαβα μια πρόσκληση σε δείπνο από μια μακρινή θεία μου. Για να μ' ευχαριστήσει, καθώς είμαι από την Ελλάδα, με ρώτησε αν θα ήθελα λίγο ούζο. Προκειμένου να μην φανώ αγενής, συμφώνησα και βρέθηκα μπροστά στο πιο περίεργο μπουκάλι ούζο που είχα δει ποτέ!», αφηγείται στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Λεόν Σαλτιέλ.
Το ασίγαστο πάθος του για την ανασύνθεση της ιστορίας παλαιών αντικειμένων σε συνδυασμό με τη βαθιά επιστημονική του γνώση και το έμπειρο μάτι του ανθρώπου που αναζητεί τέτοιου είδους αντικείμενα σε παλαιοπωλεία ανά τον κόσμο, τον έκανε να περιεργαστεί με λεπτομέρεια το μπουκάλι. «Η ετικέτα ήταν γραμμένη στα ελληνικά, κολλημένη σ' ένα παλιό γυάλινο μπουκάλι. Έγραφε: "Εξαιρετικό ούζο INTO- Διπλής αποστάξεως- Ποτοποιία Αδελφών A. Μπουρλά, Βίκτωρ Ουγκώ 3, Θεσσαλονίκη". Η πάνω ετικέτα μού προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη. Γραμμένη στα εβραϊκά, ανέφερε ότι το προϊόν αυτό ήταν "κασσέρ (kosher) για το Πέσαχ", δηλαδή πληρούσε τους διατροφικούς κανόνες της εβραϊκής αυτής γιορτής. Υπήρχε επίσης μια φούντα που κρεμόταν από την κορυφή, με το αστέρι του Δαβίδ να σφραγίζεται σ΄ έναν κύκλο μολύβδου. Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο!», αναφέρει ο Λεόν Σαλτιέλ. Μάλιστα, όπως λέει, το μπουκάλι αυτό ήταν μάλλον δώρο από τον παππού του στον πατέρα της θείας του, όταν τους επισκέφτηκε πριν από δεκαετίες.
|
|
Περισσότερα...
|
|
|
|
|
<< Έναρξη < Προηγούμενο 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Επόμενο > Τέλος >>
|
|
JPAGE_CURRENT_OF_TOTAL |
.jpg){kind=small}