Την Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2020 εγκαινιάστηκε στο Εβραϊκό Μουσείο Θεσσαλονίκης, η έκθεση φωτογραφίας του Μιχάλη Σακάτη με τίτλο «Τα Εβραϊκά της Σμύρνης». Η έκθεση παρουσιάζει συναγωγές και κτίρια εβραϊκού ενδιαφέροντος που σώζονται ακόμα και σήμερα στη Σμύρνη.

Τους καλεσμένους υποδέχτηκε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Μουσείου, κος Ισαάκ Σαλτιέλ, ενώ στη συνέχεια ο Έφορος του Μουσείου, Ευάγγελος Χεκίμογλου, αναφέρθηκε στις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα στις σεφαραδίτικες συναγωγές της Σμύρνης και της Θεσσαλονίκης.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Πρόεδρος του ΚΙΣΕ και της Ι.Κ. Θεσσαλονίκης κ. Δαυίδ Σαλτιέλ,  η εκπρόσωπος του Περιφερειάρχη κα Μαγδαληνή Φιλιππιάδου, οι πρόξενοι του Καναδά και της Αυστρίας, εκπρόσωπος του γενικού προξένου της Τουρκίας, εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού, η Πρόεδρος του Συνδέσμου φιλίας Ελλάδος Ισραήλ κα Παναγοπούλου, η Πρόεδρος του Συνδέσμου ξεναγών Θεσσαλονίκης, ο φωτογράφος κ. Σακάτης και πολλοί φίλοι του Μουσείου.

ΠΗΓΗ: ΕΒΡΑΪΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Κρακοβία, 26 Ιανουαρίου 2020. Στη Stara Zajezdnia, το παλιό ντεπό των τραμ, δίνεται το δείπνο προς τιμή των επιζώντων του γερμανικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Άουσβιτς. Γύρω στους 200 έχουν έρθει φέτος από όλα τα μέρη της γης. Την άλλη ημέρα θα συμμετέχουν στην τελετή για τα 75 χρόνια από την απελευθέρωση του στρατοπέδου στις 27 Ιανουαρίου 1945 από σοβιετικά στρατεύματα. Ένας από τους επιζώντες είναι ο σχεδόν 95χρονος Μοσέ Αελιόν. Κάτι θυμίζει η δερμάτινη τραγιάσκα που φορά. Όχι τυχαία. Την είχε αγοράσει στη Θεσσαλονίκη το 1987 και από τότε δεν την αποχωρίζεται.

Εκείνη τη χρονιά είχε επισκεφτεί το Άουσβιτς για πρώτη φορά μετά την απελευθέρωσή του το 1945. Και στη συνέχεια ταξίδεψε στη γενέτειρα του Θεσσαλονίκη που είχε να τη δει από το 1943. Ψάχνει να βρει λέξεις για να περιγράψει το τι αισθάνθηκε τότε: «Τι μπορώ να πω; Πήγα στο σοκάκι που γεννήθηκα. Τα σπίτια άλλαξαν, δεν υπήρχαν άλλο. Πήγα στο δρόμο όπου κατοικούσα στην οδό Ολύμπου. Βρήκα το σπίτι μου. Ο άνθρωπος ξέρει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Έτσι είναι η ζωή.»

Με την άφιξη στο Άουσβιτς χάνει την οικογένεια

Από τον Απρίλιο 1943 ως τον Ιανουάριο 1945, για 21 ολόκληρους μήνες, ο Μοσέ Αελιόν ήταν κρατούμενος στο κολαστήριο του Άουσβιτς. Έχει παραμείνει νωπή στη μνήμη του η στιγμή όταν μετά από έξι ημέρες ταξίδι στις 14 Απριλίου 1943 τα χαράματα ανοίγουν οι πόρτες του τρένου που τους μετέφερε από τη Θεσσαλονίκη. Όταν κατέβηκαν από τα βαγόνια, αξιωματικοί των SS τους μοίρασαν σε ομάδες. Μόνο οι άνδρες και oι γυναίκες που ήταν σε θέση να εργαστούν παρέμειναν στη ζωή. Ηλικιωμένοι, ανήμποροι για εργασία και γυναίκες με παιδιά οδηγήθηκαν κατευθείαν στα κρεματόρια.