Η αντιμετώπιση φαινομένων όπως ο αντισημιτισμός, ο ρατσισμός, η ρητορική μίσους, πρέπει να είναι «ολιστική» και όχι αποσπασματική, μέσα από την υιοθέτηση σειράς πολιτικών παράλληλα με την εφαρμογή της νομοθεσίας, τόνισε η συντονίστρια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αντιμετώπιση του αντισημιτισμού, Καταρίνα Φον Σνούρμπάιν, σε εκδήλωση με θέμα τον αντισημιτισμό στην Ελλάδα, που πραγματοποιήθηκε απόψε σε αίθουσα της ΕΣΗΕΜΘ.

«Δεν μπορούμε να επιστρατεύσουμε επί παραδείγματι, μονάχα την εκπαίδευση, απαιτούνται μια σειρά πολιτικών και μεταφορά και εφαρμογή της νομοθεσίας» είπε η κ. Σνούρμπάιν και πρόσθεσε : «Είναι πρόκληση για όλους μας, να κάνουμε την αλλαγή, να αλλάξουμε την κοινωνία».

Η συντονίστρια της Ε.Ε. για την αντιμετώπιση του αντισημιτισμού, τόνισε ότι οι επίσημες αποφάσεις της Ε.Ε. και η ευρωπαϊκή νομοθεσία υπάρχουν από το 2008, για την αντιμετώπιση κρουσμάτων αντισημιτισμού, ρατσισμού, ξενοφοβίας (για παράδειγμα η ποινική διάσταση της άρνησης του Ολοκαυτώματος), αλλά «μόνο δεκαπέντε από τα εικοσιοκτώ κράτη μέλη έχουν καταφέρει να τις μεταφέρουν στη νομοθεσία τους, με τον σωστό τρόπο». Σημείωσε ότι μεταξύ άλλων, πρέπει να είναι συνεχής και η ενημέρωση των δημοσίων λειτουργών, (δασκάλων, δικαστικών, κ.ά.), ώστε να είναι αποτελεσματικοί στην εφαρμογή της νομοθεσίας για τα εγκλήματα «ρητορικής μίσους». Τόνισε, επίσης, ότι έχει υιοθετηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια συμφωνία, ένας «κώδικας δεοντολογίας» σε συνεργασία με τις μεγάλες ξένες εταιρίες μέσων κοινωνικής δικτύωσης (Facebook, Twitter, Youtube, Microsoft), να αποαναρτώνται από το ίντερνετ εντός 24ωρών, σχόλια, ή αναρτήσεις με ρατσιστικό, αντισημιτικό περιεχόμενο.

«Είναι η πιο διαχρονική και ανθεκτική στο χρόνο μορφή ρατσισμού και διακρίσεων» τόνισε, αναφερόμενη στον αντισημιτισμό, η γενική γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του υπουργείου Δικαιοσύνης, Μαρία Γιαννακάκη και πρόσθεσε ότι εκφάνσεις αντισημιτισμού δεν εντοπίζονται μόνο στην ακροδεξιά, αλλά και σε άλλες δυνάμεις του πολιτικού φάσματος. Πολλές φορές για παράδειγμα, απαντώνται και στη λαϊκή βάση της αριστεράς, «που στη βάση της είναι υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», όταν αυτή υποκύπτει σε αντισημιτική ρητορική, π.χ. υπερβαίνοντας τα όρια, στην προσπάθεια της να ασκήσει κριτική για την πολιτική του κράτους του Ισραήλ για το Παλαιστινιακό, ή όταν «φλερτάρει» με ιστορίες συνωμοσιολογίας ότι «πίσω από τα κέντρα του παγκόσμιου καπιταλισμού βρίσκονται οι Εβραίοι».