του ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΖΙΜΑ

Δούλευε «κάτω από τη μύτη» της Γκεστάπο για τη φυγάδευση από το γκέτο Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Στα είκοσί της χρόνια πλαστογραφούσε έγγραφα Ελλήνων Εβραίων, «βαφτίζοντάς» τους Ιταλούς για να γλιτώσουν το Αουσβιτς. Και έσωσε κάμποσους, αρκετούς. Η ίδια, φοβούμενη ότι μπορεί να συλληφθεί από τους Γερμανούς, διέφυγε στην Αλβανία, αλλά εκεί εγκλωβίστηκε επί σαράντα πέντε χρόνια στο «στρατόπεδο συγκέντρωσης» του Χότζα.
Σήμερα, στα ενενήντα έξι της χρόνια, η Ντρίτα Τζιόμο, χωρίς παράσημα και τιμές για τη βαθιά ανθρωπιστική και άκρως επικίνδυνη δράση της στην κατοχή, ζει με τις αναμνήσεις της σε ένα διαμέρισμα, επί της οδού Βασιλίσσης Ολγας, στη Θεσσαλονίκη, πλάι ακριβώς από το ερειπωμένο πλέον κτίριο του ιταλικού προξενείου, όπου στην κατοχή είχε στηθεί το κέντρο σωτηρίας για Εβραίους...
Φοιτήτρια της νομικής ακόμα η Ντρίτα Τζιόμο, με μητέρα Ιταλίδα και πατέρα από τα Ζαγοροχώρια, προσελήφθη ως διερμηνέας στην ιταλική διπλωματική αποστολή, με προϊστάμενό της τον πρόξενο Γουέλφο Ζαμπόνι, πρόσωπο εμβληματικό για τους ανά τον κόσμο Εβραίους, οι οποίοι μετά τον πόλεμο του απέδωσαν μεγάλες τιμές για τη δράση του, για την οποία κατετάγη στους «Δίκαιους των Εθνών».