Τους τελευταίους μήνες η Γιαέλ Σέρερ, πρόεδρος της Ομάδας Υπεράσπισης Επιζώντων Σεξουαλικής Βίας, που δημιουργήθηκε στο Ισραήλ το 2019, γυρνάει τον κόσμο. Από τον Νοέμβριο έχει ταξιδέψει στο Οσλο, στο Ελσίνκι, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στο Ντουμπρόβνικ, στη Μόσχα και τώρα ήρθε στην Αθήνα. Εφθασε χθες για να μιλήσει σε βουλευτές και κυβερνητικούς αξιωματούχους για τη σεξουαλική βία που άσκησε η Χαμάς σε πολίτες του Ισραήλ, και όχι μόνο, όπως λέει η ίδια, κατά την 7η και 8η Οκτωβρίου. «Ο βιασμός είναι έγκλημα πολέμου και θα πρέπει να μιλάμε για αυτό», αναφέρει στην «Κ» λίγες ώρες μετά την άφιξή της.
Ο περισσότερος κόσμος, τονίζει, δεν γνωρίζει τι συνέβη – ότι μόνο τέσσερα άτομα, ένας άνδρας και τρεις γυναίκες, επιβίωσαν των βιασμών. «Τους υπόλοιπους τους εκτέλεσαν», λέει. Οσα έχει να πει, σημειώνει, δεν αφορούν τους ομήρους – το μόνο που δέχεται να αναφέρει, για να μην παραβιάσει την ιδιωτικότητά τους, είναι ότι οι βιασμοί συνεχίζονται. Τι έγινε τον Οκτώβριο σύμφωνα με την κ. Σέρερ;
«Εκτός από τους επιζώντες έχουμε και μάρτυρες οι οποίοι είδαν κόσμο να βιάζεται και να εκτελείται. Έχουμε καταθέσεις από διασώστες που πήγαν στις σκηνές του εγκλήματος και βρήκαν κόσμο γδυμένο και δεμένο στα έπιπλα, με σπέρμα πάνω τους και αντικείμενα στα γεννητικά τους όργανα, κι άλλους από τους οποίους είχαν αφαιρέσει τα γεννητικά όργανα», αναφέρει. «Έχουμε τις μαρτυρίες από τα άτομα στο κέντρο ταυτοποίησης και στο ιατροδικαστικό κέντρο, σύμφωνα με τις οποίες πολλά από τα πτώματα είχαν αιμορραγία στα γεννητικά τους όργανα, κι έχουμε πολύ υλικό από τη Χαμάς, το οποίο γύρισαν με κάμερες σώματος», δηλώνει. Δεν είναι υλικό το οποίο έχουν δημοσιοποιήσει, για λόγους ιδιωτικότητας, καθώς μπορούν να διακριθούν τα πρόσωπα, αλλά είναι βίντεο και φωτογραφίες που αποδεικνύουν τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστησαν τόσο γυναίκες όσο και άνδρες, τονίζει. «Εχουμε τις καταθέσεις τρομοκρατών της Χαμάς που αιχμαλωτίστηκαν σε ισραηλινό έδαφος, ανακρίθηκαν και δήλωσαν ότι είχαν την άδεια, ακόμη και την ενθάρρυνση, να βιάσουν – “ήρθαμε για να βρωμίσουμε τις γυναίκες”, είπαν».
Την απασχολεί ότι μπορεί να μη γίνει πιστευτή; «Νομίζω ότι ασχέτως της απόψεως του καθενός για τον πόλεμο, ο βιασμός δεν είναι αποδεκτός – δεν θα έπρεπε να δικαιολογείται», λέει στην «Κ» η κ. Σέρερ, η οποία στο παρελθόν έχει υπάρξει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. «Ο καθένας μπορεί να έχει τη δική του άποψη, να έχει διαλέξει μια πλευρά, δεν είναι αυτό το πρόβλημα, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι οι βιασμοί δεν είναι αποδεκτοί», σημειώνει. Πιστεύει όμως πως είναι χειρότερο να βιάζεις από το να σκοτώνεις; «Οχι. Ζω σε μια χώρα που είναι σε σύγκρουση από τη μέρα που γεννήθηκα, και όταν οι άνθρωποι βρίσκονται σε πόλεμο μπορούν να φανταστούν να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον. Είναι τραγικό, είναι απαίσιος τρόπος να ζεις, αλλά αυτό είναι ο πόλεμος και θα έπρεπε να σταματήσει – δεν ξέρω πώς, δεν είμαι ειδική, αυτό θα το πουν οι πολιτικοί. Αλλά το να βιάζεις δεν θα έπρεπε να είναι αποδεκτή πρακτική πολέμου, δεν είναι πράξη αντίστασης, είναι πράξη αλόγιστης βίας», απαντά η κ. Σέρερ.
Δεν είναι αξιωματούχος του Ισραήλ, υπογραμμίζει. Δεν έχει έρθει, λέει, για να ζητήσει περαιτέρω υποστήριξη της χώρας της, αλλά για να κρούσει τον κώδωνα σχετικά με την αποδοχή και υποστήριξη της σεξουαλικής κακοποίησης και την επιρροή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
«Δεν είναι θέμα που αφορά μόνο το Ισραήλ – οι τρομοκρατικές οργανώσεις αντιγράφουν η μία την άλλη και η επιρροή τους είναι άμεση λόγω του TikTok, του Facebook. Η Χαμάς έβγαλε φωτογραφίες και βίντεο, μετέδιδαν ζωντανά τι έκαναν, αυτό θα έπρεπε να αποτελεί έγκλημα. Εξαιτίας των βίντεο, πολίτες που δεν ήταν τρομοκράτες της Χαμάς πήγαν στο Ισραήλ και άρχισαν κι εκείνοι να βιάζουν και να σκοτώνουν», ισχυρίζεται.
Οσον αφορά τον πόλεμο, η ελπίδα της είναι ότι οι όμηροι θα επιστρέψουν σώοι και αβλαβείς. Θα ήθελε το Ισραήλ να αντιδράσει ακόμη πιο σκληρά; «Οχι, δεν είμαι ειδική στα θέματα πολέμου. Δεν είναι η θέση μου να εκφέρω άποψη. Προσπαθώ να μη βλέπω τα νέα. Προσπαθώ μόνο να κάνω τη δουλειά μου όσο καλύτερα μπορώ», σημειώνει.
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 20.6.2024, της Ηλιάνας Μάγρα
