- Πληροφορίες
Του Κώστα Γκέτση
Ο γενικός γραμματέας του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος Βίκτωρ Ι. Ελιέζερ, με αφορμή τα 70 χρόνια από την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ, μιλάει στην «Γ».
«Ο λαϊκισμός στρεφόταν πάντα εναντίον των Εβραίων και του Ισραήλ και πάντα υιοθετούσε ακραίες απόψεις εναντίον των ξένων, σήμερα εναντίον των Μουσουλμάνων, στο παρελθόν εναντίον των Εβραίων, αλλά και στο μέλλον ίσως επανέλθουν», επισημαίνει στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην «Γ», ο γενικός γραμματέας του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος Βίκτωρ Ι. Ελιέζερ, με αφορμή τα 70 χρόνια από την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ.
«Κάθε οικογένεια θρηνεί ένα συγγενή, ένα φίλο, ένα γείτονα. Ξέρετε όμως, η χαρά είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη θλίψη. Για τον λόγο αυτό άλλωστε η γιορτή της Ανεξαρτησίας του Ισραήλ αποτελεί συνέχεια της ημέρας του εθνικού πένθους», τονίζει σε άλλο σημείο της ενδιαφέρουσας συνέντευξης ο Βίκτωρ Ελιέζερ.
Η συνέντευξη που παραχώρησε στην Κατερίνα Σχισμένου, ακολουθεί:
- Κύριε Ελιέζερ, τι σημαίνει ακριβώς ιστορικά 70 χρόνια ύπαρξης του Κράτους του Ισραήλ;
Το Ισραήλ, γιορτάζει τα 70 χρόνια από την ίδρυσή του και ο εβραϊκός λαός τα 70 χρόνια από την απόκτηση της εθνικής του εστίας. Θα σας έλεγα λοιπόν ότι είναι ο τόπος, όπου το όραμα της αυτοδιάθεσης του εβραϊκού λαού, έγινε πραγματικότητα μετά από 2000 χρόνια εξορίας, δουλείας, διωγμών και της γενοκτονίας που υπέστησαν. Είναι ο τόπος, όπου Εβραίοι από τις τέσσερις πλευρές του πλανήτη έφθασαν εκεί, είτε για να γλιτώσουν από τους διωγμούς, είτε για να χτίσουν ελεύθεροι από κάθε περιορισμό, τη δική τους πατρίδα. Είναι ο τόπος που υποδέχθηκε, όσους Εβραίους επέζησαν από τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Είναι ο τόπος που υποδέχθηκε εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίους, που εκδιώχθηκαν από τα αραβικά κράτη. Είναι ο τόπος στον οποίο βρήκαν καταφύγιο διωκόμενοι Εβραίοι από τη Β. Αφρική, την Υεμένη, το Ιράν, την Αιθιοπία, τη Χιλή, την Αργεντινή και την πρώην Σοβιετική Ένωση. Είναι ο τόπος, στον οποίο οι Άραβες πολίτες του κράτους απολαμβάνουν τα δημοκρατικά δικαιώματα, που ομοεθνείς τους δεν απολαμβάνουν σε κανένα άλλο αραβικό κράτος. Είναι ο τόπος συνάντησης διαφορετικών πολιτισμών και διαφορετικών θρησκευτικών ρευμάτων. Είναι ο τόπος, όπου η παράδοση συναντά δημιουργικά την πρόοδο και την καινοτομία, προς όφελος του ανθρώπου και του κοινωνικού συνόλου. Είναι ο τόπος, όπου οι κάτοικοί του μετατρέπουν καθημερινά την έρημο σε εύφορη γη, εκεί όπου οι φυσικές πηγές γίνονται πηγές ενέργειας, που υπηρετούν το περιβάλλον. Είναι ο τόπος, του οποίου οι πολίτες είναι αναγκασμένοι να υπερασπίζονται εδώ και 70 χρόνια, επειδή οι γείτονές του ουδέποτε αποδέχθηκαν, το δικαίωμα ύπαρξής τους. Είναι ο τόπος για τον οποίο 24000 παιδιά του έπεσαν, υπερασπιζόμενοι αυτό ακριβώς το δικαίωμα που έχουν όλοι οι λαοί στα κράτη τους: να ζουν με ασφάλεια στη χώρα τους, να συμβιώνουν ειρηνικά με τους γείτονές τους, να δημιουργούν και να προοδεύουν. Αυτός ο τόπος είναι το κράτος του Ισραήλ.
- Πληροφορίες
Πώς το εβραϊκό κράτος κατάφερε να είναι πραγματική οικονομική και στρατιωτική δύναμη, αλλά και η Κοιλάδα του Πυριτίου της Εγγύς Ανατολής
του Αθαν. Χ. ΠΑΠΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ
Όταν το 1960 επισκέφθηκα για πρώτη φορά το Ισραήλ, ως φοιτητής που έπρεπε επί έναν μήνα να κάνει μία πρώτη πρακτική εξάσκηση στην πραγματική οικονομία, πήγα κατ’ ευθείαν σε ένα κιμπούτς. Εκεί πήρα μια πρώτη γεύση ενός σοσιαλιστικού τρόπου ζωής, σε μία χώρα την οποία όλοι οι γείτονές της ήθελαν να καταστρέψουν. Η εμπειρία μου ήταν εκπληκτική. Σίγουρα δε, άξιζε πολλά πανεπιστημιακά χρόνια.
Όμως, στο κείμενο που κατέθεσα στο πανεπιστήμιο μετά το πέρας του stage, κατέληγα στο συμπέρασμα ότι τα ρωσικής εμπνεύσεως κιμπούτς ήσαν καταδικασμένα –για τον απλό λόγο ότι η αυτοκατανάλωση αγροτικών προϊόντων σε καμία περίπτωση δεν οδηγεί σε οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Τόνιζα επίσης ότι, επειδή το όλο περιβάλλον μέσα στο οποίο έπρεπε να επιβιώσει το Ισραήλ δεν βοηθούσε την βιομηχανική ανάπτυξη, η χώρα αυτή έπρεπε να ανακαλύψει και να αξιοποιήσει νέους πλουτοπαραγωγικούς τομείς.
Αφού πέρασαν 22 χρόνια από την έκθεσή μου αυτή, επισκέφθηκα εκ νέου το Ισραήλ το 1982, ως δημοσιογράφος πλέον. Η χώρα, παρά τον εχθρικό της περίγυρο, είχε κάνει τεράστια βήματα προόδου και ήταν κυριολεκτικά αγνώριστη. Όσο για το κιμπούτς που είχα γνωρίσει, δεν ήταν πια μία αγροτική εκμετάλλευση αλλά ένα πολύ προωθημένο κέντρο υψηλής τεχνολογίας. Με αφορμή την νέα εμπειρία μου, είχα γράψει τότε στον Οικονομικό Ταχυδρόμο (ΟΤ) ότι η Ελλάδα, αντί να βρίζει και να υποτιμά την μοναδική δημοκρατία της Μέσης Ανατολής, καλά θα έκανε να πάρει τεχνολογικά και αμυντικά μαθήματα από αυτήν, αν πραγματικά ήθελε να γνωρίσει ουσιαστική οικονομική ανάπτυξη και πολύ υψηλό επίπεδο στρατιωτικής ετοιμότητας.
- Πληροφορίες
Με την ευκαιρία της 70ης επετείου από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κράτους του Ισραήλ, η Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή (AJC) κυκλοφόρησε το νέο ηλεκτρονικό βιβλίο «ISRAEL AT 70», του Διευθύνοντος Συμβούλου της David Harris. Πρόκειται για ένα τεκμηριωμένο αφιέρωμα στην ιστορία και στα επιτεύγματα του Ισραήλ. Η έκδοση κυκλοφορεί σε πολλές γλώσσες και στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ, με μέριμνα του ΚΙΣΕ. Ακολουθείστε τους συνδέσμους παρακάτω:
DAVID HARRIS, "ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΣΤΑ 70 ΤΟΥ", έκδοση AJC 2018 (ΕΛΛΗΝΙΚΑ). [ ΑΓΓΛΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΕΔΩ ] - [ ΑΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΕΔΩ ]
