ΕΦΣΥΝ, 5.9.2022: «Μας κυβερνά ο Πλεύρης;» του Δημήτρη Ψαρρά
Προκάλεσε αίσθηση η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ύστερα από εισήγηση του υπουργού Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα, να διορίσει στη θέση του αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου τη Μαριάνθη Παγουτέλη. Η κα Παγουτέλη είχε ήδη εκλεγεί μέλος του δικαστικού συμβουλίου που θα εξετάσει την υπόθεση Παπαγγελόπουλου-Τουλουπάκη.
Στην επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να αναδείξει την κυρία Παγουτέλη στην κορυφή της δικαστικής ιεραρχίας αντέδρασε το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος με σκληρή ανακοίνωση, με την οποία θύμιζε ότι «η κ. Παγουτέλη είχε μειοψηφήσει στο δικαστήριο του πρώτου βαθμού υπέρ της αθώωσης του Κωνσταντίνου Πλεύρη κατά τη γνωστή δίκη για το αντισημιτικό βιβλίο του “Εβραίοι, όλη η αλήθεια”. Η κ. Παγουτέλη είχε συντάξει ένα εκτενές σκεπτικό 32 σελίδων, δικαιολογώντας τις αντισημιτικές απόψεις του Κ. Πλεύρη».
Οι αντιδράσεις
Στη συνέχεια το ΚΙΣΕ εξέφρασε «την έντονη δυσαρέσκεια του ελληνικού Εβραϊσμού για την τοποθέτηση στην κορυφή της Δικαιοσύνης ενός προσώπου που δεν θα μπορεί να προασπίσει τη δεδηλωμένη θέση της ελληνικής πολιτείας ενάντια στον αντισημιτισμό, και μάλιστα ως αντιπρόεδρος του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας μας». Εντονη πολιτική αντίδραση στον διορισμό αυτό εκδηλώθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από την Ολγα Κεφαλογιάννη.
Η αλήθεια είναι ότι το αθωωτικό σκεπτικό της για το ακραίο αντισημιτικό βιβλίο του Πλεύρη η τότε εφέτης δεν το στήριζε απλώς στη βάση της υπεράσπισης της ελευθερίας έκφρασης, ακόμα και ακραίων απόψεων. Υιοθετούσε πλήρως τις απόψεις του! Η άποψή της ήταν ότι «Δικάζουμε ένα βιβλίο! Δεν με ενδιαφέρει αν απ’ τη μια πλευρά είναι ο ναζισμός ή ο εβραιοσιωνισμός. Και ούτε τασσόμαστε από τη μία ή από την άλλη πλευρά». Η δικαστής έμπαινε στην ουσία για να αποφανθεί πως «είναι προφανές ότι ο συγγραφέας αναφέρεται σε περικοπές από τα ιερά βιβλία Ταλμούδ, τα οποία αναμφισβήτητα περιέχουν μισαλλόδοξες και αντιχριστιανικές διδαχές, κόντρα σε κάθε έννοια ανθρωπισμού και ως εκ τούτου επισημαίνει δικαιολογημένα ότι ο Εβραίος που υιοθετεί αυτές προφανώς στερείται ανθρωπισμού».
Σε άλλα σημεία, η εφέτης έκρινε ότι ο Πλεύρης «αποκαλεί υπάνθρωπο Εβραίο όχι τον Εβραίο γενικά, αλλά τον εγκληματία πολέμου Εβραίο» και ότι «υιοθετεί την άποψη των ναζί, χωρίς σκοπό εξυβρίσεως ή προκλήσεως σε πράξεις βίας, ότι η λευκή φυλή δεν θέλει σημίτες στην Ευρώπη». Μάλιστα, η κ. Παγουτέλη διαβεβαίωνε ότι η φράση «τα υπόλοιπα θα γίνουν όπως πρέπει και ας γίνει οτιδήποτε» του Πλεύρη «δεν σημαίνει ότι προτείνει οπωσδήποτε παράνομα μέτρα και προκαλεί σε πράξεις μίσους και βίας, αλλά ότι ζητά τη λήψη νομίμων μέτρων από την επίσημη πολιτεία». Το χειρότερο είναι ότι η εφέτης επέκρινε και τους μάρτυρες κατηγορίας εβραϊκού θρησκεύματος διότι «με υπεκφεύγουσες εκφράσεις απέφυγαν να δηλώσουν ρητά αν καταδικάζουν ή όχι [το Ταλμούδ]», μετατρέποντας τους κατήγορους σε κατηγορούμενους (πιο αναλυτικά, βλ. Ιός, «Ρατσισμός, έγκλημα και δημοκρατία», «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 23.11.2008, https://tinyurl.com/2mmzr7fv).
Κεντρικό «εύρημα» της τότε εφέτη και ήδη αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου ήταν ότι το βιβλίο δεν αναφέρεται στους «Εβραίους», αλλά στους «Εβραιοσιωνιστές» και επομένως δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι εμπίπτει στον αντιρατσιστικό νόμο. Το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιήθηκε και στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, το οποίο δέχτηκε το σκεπτικό της Παγουτέλη. Μόνο που ο όρος «Εβραιοσιωνιστής» δεν υπάρχει. Είναι κατασκεύασμα της αντισημιτικής προπαγάνδας. Και σε όλο το βιβλίο χρησιμοποιείται ως ταυτόσημο με το «Εβραίος».
Τον Δεκέμβριο του 2010, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία ως δικηγόρος βρισκόταν σε δικαστική αντιδικία με τη Μ. Παγουτέλη, κατάγγειλε με αναφορά της στον εισαγγελέα εφετών Πειραιά ότι η εφέτης διατηρούσε προσωπικό ιστολόγιο, «υπό το ψευδώνυμο marianaonice (δηλ. “Μαριάνα στον Πάγο”). Από τον ιστότοπο αυτόν δημοσιεύει συκοφαντικότατα κείμενα εναντίον εμού και του πατέρα μου κ. Νίκου Κωνσταντόπουλου, ο οποίος δεν είναι καν διάδικος στην υπόθεση αυτή και αναφέρεται στην εξέλιξη της αντιδικίας, καταφερόμενη κατά δικαστών και εισαγγελέων που χειρίσθηκαν την υπόθεση, αναφέροντας λεπτομέρειες του Πειθαρχικού της στον Αρειο Πάγο, βρίζοντας, συκοφαντώντας και λοιδορώντας ενώπιον του αναγνωστικού κοινού εμένα, τον πατέρα μου, δικαστές, εισαγγελείς, δικηγόρους κ.λπ.».
Οι αναρτήσεις
Η ταυτότητα της διαχειρίστριας του ιστολογίου ήταν δεδομένη, εφόσον όχι μόνο είχε φροντίσει να το κοσμήσει με προσωπική της φωτογραφία, αλλά περιλάμβανε πολλές αναρτήσεις για καθαρά προσωπικές δικαστικές υποθέσεις της. Υπήρχαν βέβαια και πολλές λεπτομέρειες για τη δίκη Πλεύρη, ενώ δεν κρυβόταν και η άποψή της για τους Εβραίους (και όχι τους… «Εβραιοσιωνιστές»): «Κωλοεβραίοι! Μακάρι να τους εξόντωνε τελείως ο Χίτλερ!» (βλ. Δ. Ψαρράς, «Ρατσιστικό παραλήρημα από δικαστίνα-μπλόγκερ», «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 5.12.2010, https://tinyurl.com/2fkacs7z).
Μετά το δημοσίευμα υπήρξε υπόμνημα του ΚΙΣΕ στον εισαγγελέα «για ρατσιστικό μπλογκ δικαστή», στο οποίο ζητούνταν «σε βάθος έρευνα». Κλήθηκα να καταθέσω και πράγματι παρέδωσα σε CD το πλήρες ιστολόγιο, εφόσον ήδη η διαχειρίστρια είχε αρχίσει να σβήνει τις επίμαχες αναρτήσεις της. Εκτοτε δεν είχα καμιά σχετική ενημέρωση.
Τρία χρόνια αργότερα θα αναφερθεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου στο ζήτημα αυτό μέσα στην ελληνική Βουλή. Και θα πάρει απάντηση από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Αθανασίου ότι δεν έχει υπόψη του το ιστολόγιο, αλλά μόνο ότι υπάρχει μια αντιδικία Παγουτέλη-Κωνσταντοπούλου. Ηταν η επομένη της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, και όλοι μετρήθηκαν από τότε.
Μοιάζει απίστευτη όλη αυτή η υπόθεση. Για ποιο λόγο προχώρησε ο κ. Μητσοτάκης σε μια παρόμοια κίνηση, την ώρα που ποντάρει την πολιτική του επιβίωση στις στενές σχέσεις που έχει αναπτύξει με τις ΗΠΑ; Δεν γνωρίζει, άραγε, ότι παρόμοιες ενέργειες εκθέτουν τον ίδιο και την κυβέρνησή του απέναντι στη διεθνή κοινότητα, που δεν είναι διατεθειμένη να υποταχθεί στη λογική των φανατικών αντισημιτών και των αρνητών του Ολοκαυτώματος; Η μόνη εξήγηση είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης πληρώνει σήμερα το γεγονός πως έχει επιλέξει ως τους πιο πιστούς του συνεργάτες εκείνους που υπερασπίστηκαν με πάθος το βιβλίο του Πλεύρη, υιοθετώντας μάλιστα πλήρως το δικό του σκεπτικό.
Ο Θάνος Πλεύρης («αμάρτησα για τον πατέρα μου») ήταν ο συνήγορος του Κώστα Πλεύρη στις δίκες για το βιβλίο και δεν δίστασε μέσα στη δίκη να δηλώσει ότι «εμείς κάνουμε μάχη κατά του ρατσισμού μέσα από αυτό το βιβλίο» (Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Αθηνών, 11.9.2007). Ο Αδωνις Γεωργιάδης ήταν εκείνος που το πρόβαλλε από την τηλεοπτική του εκπομπή κάθε μεσημέρι και απειλούσε με αγωγές όσους το αποκάλυπταν. Και δεν δίστασε, μάλιστα, να καταθέσει και ως μάρτυρας κατηγορίας του Πλεύρη εναντίον των εκπροσώπων του ελληνικού Εβραϊσμού, λέγοντας ότι «σε κανένα σημείο του βιβλίου ο μηνυτής δεν εγκρίνει ή προτρέπει άλλους ανθρώπους σε βίαιες ενέργειες εναντίον των Εβραίων, ούτε δικαιολογεί παρόμοιες πράξεις που έχουν κάνει άλλοι, κατά το παρελθόν».
Βέβαια το φανατικά φιλοχιτλερικό βιβλίο είχε πάμπολλες διατυπώσεις του τύπου «έτσι θέλουν οι Εβραίοι, διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα» ή «Εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές, δηλαδή η μία αποκλείει την άλλη», «η όλη των εγκληματική συμπεριφορά δικαιολογεί τας πράξεις των Ναζί εναντίον των και κάτι περισσότερον. Τας δικαιώνει» και «η ιστορία της ανθρωπότητος θα καταλογίση στον Αδόλφο Χίτλερ τα εξής: Δεν απήλλαξε, ενώ ηδύνατο, την Ευρώπη από τους Εβραίους».
Οπως επισημαίνει με ανάρτησή του ο τ. πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών, Μίνος Μωυσής, και οι δυο τους έχουν ζητήσει συγγνώμη για την ανάμιξή τους με την υπόθεση. «Ουδέποτε θέλησα να προσβάλω τον εβραϊκό λαό και ζητώ συγγνώμη εάν το έπραξα», ήταν τα λόγια του υιού Πλεύρη μόλις υπουργοποιήθηκε. Προφανώς το «έπραξε» κατά λάθος.
Ενώ και ο κ. Γεωργιάδης μόλις έγινε αντιπρόεδρος της Ν.Δ. παραδέχτηκε δημόσια ότι «στο παρελθόν είχα συνυπάρξει και ανεχτεί τις απόψεις ανθρώπων που έδειξαν ασέβεια στους Εβραίους συμπατριώτες μου και γι’ αυτόν τον λόγο αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω συγγνώμη από την Εβραϊκή Κοινότητα. Ακόμα περισσότερο λυπάμαι που υποστήριξα και προώθησα το υβριστικό για τους Εβραίους βιβλίο του Κώστα Πλεύρη».
Η σημερινή εξέλιξη στην κορυφή του Αρείου Πάγου μάς κάνει να αμφιβάλλουμε σοβαρά για την ειλικρίνεια αυτών των δηλώσεων.
ΠΗΓΗ: ΕΦΣΥΝ, 5.9.2022
