Ο πολυβραβευμένος ισραηλινός συγγραφέας σπάει μια μακρά περίοδο σιωπής για να εκφράσει την απόγνωσή του με μια «κραυγή» σε στίχους.
Το μην μπορούν να αρθρώσουν λέξη για να περιγράψουν κάτι το ανείπωτο οι απλοί άνθρωποι είναι φυσιολογικό. Οταν, όμως, αυτό συμβαίνει σε έναν τους πιο σημαντικούς συγγραφείς στον κόσμο, «σε κάποιον που επί δεκαετίες, με τις λέξεις, όχι μόνον αφηγούνταν, αλλά και διαμόρφωνε την πραγματικότητα», όπως γράφει η Φραντσέσκα Καφέρι της Repubblica, τότε σίγουρα δεν είναι καλός οιωνός.
Περισσότερα: Νταβίντ Γκρόσμαν: «Δεν μας απομένει τίποτα παρά να ζούμε μες στο μίσος»
Αν ένας διανοούμενος σήμερα θέλει ο λόγος του να έχει ήθος και εντιμότητα δεν μπορεί να παρακάμψει δύο ημερομηνίες. Την 24η Φεβρουαρίου 2022 και την 7η Οκτωβρίου 2023. Και αυτό δεν αρκεί. Οφείλει να περιγράψει επακριβώς τι συνέβη αυτές τις δύο ημερομηνίες. Δηλαδή να πει πως τα ρωσικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Ουκρανία και πως τρομοκράτες της Χαμάς –ας τους αποκαλέσει και «μαχητές»– εισέβαλαν στο Ισραήλ, για να δολοφονήσουν και να απαγάγουν αμάχους. Όταν απλώς μιλάμε για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ουσιαστικά εξισώνουμε τον εισβολέα με τον αμυνόμενο. Τον θύτη με το θύμα. Και όταν δεν αναφερόμαστε καθόλου στην 7η Οκτωβρίου 2023, αλλά στο τι συνέβη μετά, απλώς δείχνουμε την προκατάληψή μας. Μπορεί ένας τέτοιος λόγος να περιγράψει, να ερμηνεύσει και να διδάξει; Μπορεί να αποτελέσει έναν γνώμονα σκέψης; Εναν αξιόπιστο οδηγό ανάλυσης και σύνθεσης των γεγονότων;
Περισσότερα: ΣΑΚΗΣ ΜΟΥΜΤΖΗΣ: Οι δύο ημερομηνίες που αλλάζουν τον κόσμο
Η αλήθεια είναι πως η εσωτερική επικαιρότητα έχει καταστήσει τον δημόσιο διάλογο μονοθεματικό. Ομως αυτή τη στιγμή, όχι και τόσο μακριά μας, συμβαίνουν φρικαλεότητες που διόλου φαίνεται να απασχολούν την ευρωπαϊκή μας συνείδηση. Στο πλαίσιο της συμφωνίας για την κατάπαυση του πυρός ανάμεσα σε Ισραήλ και Παλαιστίνη, η Χαμάς επιδίδεται σε κτηνωδίες, που υπογραμμίζουν όλο και εντονότερα την ανάγκη δυτικής επαγρύπνησης. Αποστεωμένοι ισραηλινοί όμηροι μετά την απελευθέρωσή τους αποκαλύπτουν ανηλεή βασανιστήρια. Στα χέρια των συγγενών δίνονται επίτηδες λάθος σοροί, ενώ προπαγανδιστικό υλικό της τρομοκρατικής οργάνωσης τοποθετήθηκε μέσα στα φέρετρα νεκρών μωρών. Ανδρας που έμαθε ότι δολοφονήθηκαν η σύζυγος και τα παιδιά του υποχρεώθηκε να φιλήσει στο μέτωπο κατά την απελευθέρωσή του τον βασανιστή του, ως ντεκόρ της προπαγανδιστικής φιέστας, ενώ άλλοι όμηροι υποχρεώθηκαν να παρακολουθήσουν την απελευθέρωση συνομήρων τους, ένα ψυχολογικό μαρτύριο ως επιστέγασμα στον σωματικό τους βασανισμό. Η Amit Sussana διηγήθηκε στον ΟΗΕ μετά την απελευθέρωσή της ότι τη βίασαν, την κρεμούσαν ανάποδα, τη γρονθοκοπούσαν. Οι γονείς τεσσάρων ισραηλινών ομήρων περιέγραψαν πως οι κόρες τους έμεναν κατά την αιχμαλωσία τους σε κλουβιά. Δεν είχαν πρόσβαση σε τουαλέτες, μαγείρευαν για τους βασανιστές της Χαμάς, οι οποίοι τις κακοποιούσαν σεξουαλικά και δεν λάμβαναν την παραμικρή θεραπεία για ασθένειες που απέκτησαν κατά την πολύμηνη ομηρεία τους. Υποχρέωσαν τη μία να παραστήσει τη νεκρή ώστε να δει η μητέρα της το βίντεο.
Περισσότερα: «Για να ανθήσει το κακό» της Κατερίνας Παναγοπούλου
Ένας ολόκληρος λαός ζητά συγνώμη από τα παιδιά, τη μητέρα, τον πατέρα, τον παππού που αρπάχτηκαν ως όμηροι στις 7 Οκτωβρίου 2023 από τα Κιμπούτς του Νοτίου Ισραήλ, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν άγρια από τους τρομοκράτες της Χαμάς, που επιστράφηκαν σε φέρετρα και κηδεύτηκαν την προηγούμενη εβδομάδα.
Ο πρώτος πολίτης της χώρας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ιτσχάκ Χέρτσογκ, ζήτησε συγνώμη από τις οικογένειες των νεκρών ομήρων γιατί το κράτος αποδείχθηκε ανίκανο να τους προστατέψει και δεν πρόλαβε να τους απελευθερώσει ζωντανούς. Ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Αμυντικών Δυνάμεων του Ισραήλ, ο στρατηγός Αρτσι Αλεβί, ανέλαβε την ευθύνη της αποτυχίας του στρατού και όλων των υπηρεσιών πληροφοριών για την αποτυχία προστασίας των Ισραηλινών πολιτών.
Περισσότερα: ΒΙΚΤΩΡ ΙΣ. ΕΛΙΕΖΕΡ: Σλιχά, η συγνώμη ενός λαού στα εβραϊκά