Από χείλη αριστερών, φιλο-ναζιστών και πάσης φύσεως ακτιβιστών εκστομίζεται η έωλη και ατεκμηρίωτη συκοφαντία περί του Ισραήλ ως «Κράτος φονιάς» και περί των Ιουδαίων ως «Λαός φονιάς».
Όλοι όσοι φωνασκούν και ασχημονούν αγνοούν ή εσκεμμένα παραγνωρίζουν ότι, εννοιολογικά, η παραπάνω ύβρις εκπορεύεται από την ατεκμηρίωτη και παράλογη κατηγορία περί «θεοκτόνου» έθνους, που ανιστόρητα και αυθαίρετα αποδίδεται αδιαλείπτως από τον 4ο αιώνα κ.π. στον Ιουδαϊκό Λαό. Αυτόν τον όρο χρησιμοποίησε πρώτη φορά ο Κωνσταντινουπόλεως άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.
Έκτοτε, επί δεκάξι αιώνες το Ιουδαϊκό έθνος χρησιμεύει ως ένας μόνιμος αποδιοπομπαίος τράγος πάνω στον οποίο επιρρίπτονται διαρκώς ευθύνες για όλες τις συμφορές στην Οικουμένη. Έτσι, κατά την προσφυή έκφραση του Γιώργου Παμπούκη [Στην Τροχιά του Ενός Θεού, σελ. 595] αμέτρητοι χριστιανοί μετατράπηκαν σε εθνοκτόνους των Εβραίων.
Η κατηγορία του θεοκτόνου λαού είναι συλλογική και ατομική.
Η αδιαφορία και η παθητικότητα απέναντι στους διωγμούς κατά των Ιουδαίων οδήγησε, τελικά, στη Σοά – το Ναζιστικό Ολοκαύτωμα του 20ου αιώνα.
Η τωρινή έξαρση του αντισημιτικού παραληρήματος σε πολλές χώρες, πυροδοτείται από το αβάσιμο αφήγημα ότι οι Ιουδαίοι κατέχουν εδάφη που δικαιωματικά ανήκουν στους Παλαιστινίους. Η στρεβλή αυτή άποψη καθοδηγεί σήμερα τον όχλο των ταραξιών και των αντισημιτών. Όλοι οι πολέμιοι του Κράτους Ισραήλ διακηρύσσουν πως αν αποσυρθεί από τα εδάφη {που σημειωτέον κατέλαβε μετά τον πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967 μαχόμενο απέναντι σε πέντε Αραβικές χώρες που αποπειράθηκαν να το εξαφανίσουν από τον χάρτη} τότε, λένε όλοι οι «ειρηνόφιλοι» διαδηλωτές θα επικρατήσει η ειρήνη.
Για να κρίνουμε σωστά χρειαζόμαστε γνώση των γεγονότων. Χρειάζεται να μιλάμε βάση ιστορικών δεδομένων.
Το 2005 ως συνέχεια των συμφωνιών του Όσλο και της συμφωνίας Σίμων Πέρες και Γιασέρ Αραφάτ της 9ης Οκτωβρίου 1994, περί αυτονομίας της Λωρίδας της Γάζας και της περιοχής της Ιεριχώ, όλα τα στρατεύματα του Ισραήλ και όλοι οι Ισραηλινοί έποικοι αποχώρισαν από τη Γάζα, που μαζί με τμήματα της Ιουδαίας και Σαμάρειας (Δυτικής Όχθης) θα αποτελούσαν, έπειτα από διαπραγματεύσεις των δύο ενδιαφερομένων μερών, την Παλαιστινιακή πολιτεία. Τότε δημιουργήθηκε η Παλαιστινιακή Αρχή στη θέση της ανυπόληπτης Αλ Φατάχ.
Αντί για διαπραγματεύσεις η Γάζα μετατράπηκε σε οχυρό τρομοκρατίας υπό τη Χαμάς – παρακλάδι της φανατικής Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Στην δε Ιουδαία και Σαμάρεια η Παλαιστινιακή Αρχή διοργάνωσε την Α’ και την Β’ Ιντιφάντα με αμέτρητα θύματα και μεγάλες υλικές καταστροφές μέσα στο Ισραήλ.
Ο Καταστατικός Χάρτης της Χαμάς διακηρύσσει απερίφραστα πως τελικός στόχος του αγώνα είναι η καταστροφή του Κράτους Ισραήλ, η εκτόπιση όλων των Ιουδαίων και η εγκαθίδρυση Ισλαμικού κράτους. Το αχρείο σύνθημα που βροντοφωνάζουν στις διαδηλώσεις «Από τον Ποταμό [Ιορδάνη] ως τη Θάλασσα»[Μεσόγειο], απηχεί αυτή την θεμελιώδη αρχή του Παλαιστινιακού πιστεύω.
Στη Γάζα σήμερα διεξάγεται ένας επίπονος, σκληρός και αιματηρός πόλεμος που αφετηρία έχει την 7η Οκτωβρίου 2023, όταν ορδές απάνθρωπων και εγκληματικών τρομοκρατών της Χαμάς εισέβαλαν σε Κιμπουτσίμ και οικισμούς στο Νότιο Νέγκεβ και προχώρησαν σε ανήκουστες θηριωδίες εφάμιλλες των Ναζιστικών εγκλημάτων στα στρατόπεδα του θανάτου.
Αυτά τα γεγονότα οι διαδηλωτές «ανθρωπιστές» αρνούνται να τα θυμούνται. Επί δύο χρόνια οι Αμυντικές Δυνάμεις του Ισραήλ αγωνίζονται να απελευθερώσουν τους ομήρους, να τιμωρήσουν τους εγκληματίες και να εξοντώσουν τη Χαμάς.
Τους αναλυτές και σχολιαστές που επικαλούνται τις Βιβλικές αξίες περί δικαιοσύνης, ελέους και ανθρωπιάς (αλήθεια γιατί τις θυμούνται μόνο για τη Γάζα;) οφείλουμε να ενημερώσουμε ότι πράγματι θεμέλιο της ηθικής διδασκαλίας, ο χρυσός κανόνας της Τορά – Πεντατεύχου και όλης της Βίβλου είναι η εντολή (Λευ. 19:18): Βεααβτά λερεαχά καμόχα. (Αγάπα τον συνάνθρωπό σου ως σεαυτόν).
Όμως, σε πολλά σημεία στην ίδια Πεντάτευχο διαβάζουμε την προτροπή – προειδοποίηση να καταπολεμούμε το κακό και ανήθικο (Δευ. 13:6, 17:7): Ουμπιαρτά αρά μικιρμπέχα. (Θα εξαφανίσετε το κακό απ’ ανάμεσά σας).
Οι ακραίες διαδηλώσεις δεν υπηρετούν την αλήθεια και το δίκαιο.
Ο Αντισημιτισμός είναι η πιο ύπουλη κοινωνική αρρώστια και σήμερα βρίσκεται ξανά παντού σε έξαρση. Ο Ζαν Πωλ Σάρτρ αποκάλεσε τον Αντισημιτισμό ένα διεστραμμένο πάθος. Αν ο Εβραίος δεν υπήρχε, λέει, οι αντισημίτες θα τον επινοούσαν για να στηρίξουν το αφήγημά τους.
Ο Ιλλέλ, επιφανής Ταλμουδιστής δάσκαλος, άνθρωπος πράος, ταπεινός και υπομονετικός, απαντώντας στην εριστική ερώτηση αλλοθρήσκου πως θα μάθει όλη την Τορά γρήγορα – όσο δηλαδή θα στέκεται στο ένα του πόδι, του απάντησε: “Ό,τι είναι σε σένα μισητό, μην το κάνεις στον συνάνθρωπό σου, αυτή είναι όλη η Τορά, πήγαινε τώρα να μελετήσεις τις λεπτομέρειες!”.
Στην Καινή Διαθήκη διαβάζουμε μια ωραία παράφραση του ρητού του Ιλλέλ (Κατά Ματθαίο 7:12): Όλα όσα θέλετε να σας κάνουν οι άλλοι άνθρωποι, αυτά να τους κάνετε κι εσείς, σ’ αυτό συνοψίζεται ο Νόμος και οι Προφήτες.