Ένα διττό συναισθηματικά σκηνικό στήθηκε το προηγούμενο διάστημα στους ιστορικούς σιδηροδρομικούς σταθμούς του Βελεστίνου και του Αερινού.
Από τη μία έβλεπες να αναβιώνει μία από τις πιο σκοτεινές, αν όχι η πιο σκοτεινή, περίοδος της παγκόσμιας ιστορίας, με ανθρώπινες ψυχές να οδεύουν μέσω συρμών προς τον όλεθρο.
Από την άλλη, κατανοούσες πως καθημερινές σκηνές και τρένα που ίσως δεν γνωρίζουμε πλήρως την αξία τους, χρησιμοποιήθηκαν για τα γυρίσματα ενός διεθνούς ντοκιμαντέρ με στοιχεία δραματοποίησης. Κι αυτό από μόνο του λέει πάρα πολλά…
Το φιλμ "Οι μαθητές του Ουμπέρτο Πρίμο", ακολουθεί τις ζωές 9 Ελλήνων και Ιταλών Εβραίων, μαθητών στο ομώνυμο ιταλικό σχολείο της τότε ιδιαίτερα πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης, πριν την επέλαση των Γερμανών Ναζί τον Μάιο του 1942.
Τριάντα άτομα συνολικά, μέλη συνεργείου και ηθοποιοί βρέθηκαν «ινκόγκνιτο», λόγω covid, στους δύο ιστορικούς σταθμούς του Δήμου Ρήγα Φεραίου.
Το μέλος της εταιρείας παραγωγής, ηχολήπτης και μοντέρ του φιλμ, αλλά και άνθρωπος της πρώτης γραμμής στον Μουσειακό Σιδηρόδρομο Θεσσαλίας, Βαγγέλης Πυρπύλης, μας μιλά για τα γυρίσματα που πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή μας και τις πλούσιες ράγες του.
Γιατί επιλέχθηκαν αυτοί οι σταθμοί;
Όπως μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς, στην περιοχή υπάρχει άφθονο μουσειακό υλικό με τρένα τα οποία πραγματικά θα έκαναν "θραύση" αν χρησιμοποιούνταν σε ταινίες. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν πέρυσι τον Δεκέμβριο, σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και το Νομό Ηλείας. Σκηνοθέτης είναι η Αλεσάντρα Μαγιολέτι και σεναριογράφος ο Αντόνιο Κρεσέντζι, που στις αρχές του 2000, όντας Καθηγητής στο Ιταλικό Ινστιτούτο της Θεσσαλονίκης, ανακάλυψε τυχαία από τον αέρα που παρέσυρε μέσω ενός ανοιχτού παραθύρου κάτι έγγραφα στο γραφείο του, μία έκθεση ενός μαθητή του σχολείου. Περιέγραφε στιγμές από τη ζωή του. Τον άγγιξε τόσο που αποφάσισε να ξεκινήσει την έρευνα που οδήγησε στο ντοκιμαντέρ αλλά και πριν λίγα χρόνια σε θεατρικό έργο.
Έπρεπε να γίνουν σκηνές με τρένα και τοπία που να ομοιάζουν των τότε συνθηκών. Να σκεφτείτε ότι στο Βελεστίνο φιλοξενείται μία αυτοκινητάμαξα Linke-Hofmann κατασκευής 1947, μοναδική σε όλη την Ευρώπη! Χρησιμοποιήθηκε για μία "προσομοίωση" επιβατικής αμαξοστοιχίας.
Στο δε Αερινό υπάρχουν οι φορτάμαξες με τα βαγόνια και ουσιαστικά εκεί έγινε η αναπαράσταση για πώς ήταν τα τρένα που έφευγαν για το Άουσβιτς και στα άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Μπορείτε να μας αναφέρετε μερικά στοιχεία για τα γυρίσματα στην περιοχή μας και το ντοκιμαντέρ;
Πρόκειται για μία διεθνή παραγωγή. Το συνεργείο μαζί με τους ηθοποιούς άγγιζε τα 30 άτομα. Συνεργάστηκαν και ηθοποιοί από την θεατρική ομάδα "Επί Σκηνής" του Βόλου. Επίσης το φιλμ έχει χρηματοδοτηθεί από το Γερμανικό Υπουργείο Εξωτερικών και το Ελληνογερμανικό ταμείο για το Μέλλον.
Όσον αφορά την ταινία, ασχολείται ουσιαστικά με τις ζωές 9 εφήβων Eβραίων που ήταν μαθητές στο «Ουμπέρτο Πρίμο» μέχρι και την περίοδο 1941-1942. Κάποια παιδιά στη συνέχεια οδηγήθηκαν στα κολαστήρια των Ναζί όπου άφησαν τη ζωή τους και κάποια κατάφεραν και γλίτωσαν.
Να αναφέρω επίσης πως συμπαραγωγός είναι η ΕΡΤ και η Cosmote TV.
Τα γυρίσματα κράτησαν δύο μέρες και λόγω της κατάστασης επιλέξαμε να μην δώσουμε ιδιαίτερη δημοσιότητα κατά την παρουσία μας εδώ. Είχαμε ειδική άδεια από την πολιτική προστασία ενώ πέρασαν από τεστ κορωνοϊού και όσοι συμμετείχαν.
Οφείλω να αναφέρω πως σε αυτό τον τόπο κυριαρχούν μοναδικά τοπία, όπως και οι σταθμοί είναι υπέροχοι. Όλοι οι συνεργάτες και συντελεστές θεωρούμε πως εδώ υπάρχει κινηματογραφικό μέλλον!
Μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια για τον Μουσειακό Σιδηρόδρομο Θεσσαλίας;
Πρόκειται για μία εθελοντική ομάδα ανθρώπων από όλη την Ελλάδα που αγαπούν βαθιά τον σιδηρόδρομο και την ιστορία του. Προσπαθούμε να διατηρήσουμε τις παλιές γραμμές, να συντηρήσουμε τα τρένα και να καταστήσουμε λειτουργικές τις διαδρομές, όπως τη Βόλου - Παλαιοφαρσάλου. Ξέρετε πόσοι από το εξωτερικό θέλουν να έρθουν εδώ για να λάβουν μέρος σε ένα τέτοιο ταξίδι με τέτοιου είδους τρένα;
Θα πρέπει οι φορείς να σκεφτούν ιδιαίτερα τον σιδηροδρομικό τουρισμό!
