Του Ανδρέα Δρυμιώτη*
Αλήθεια, όλοι µας λένε να «είμαστε με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας», αλλά είναι ελάχιστοι που ξεκαθαρίζουν ποια πλευρά είναι αυτή. Ενδεχομένως και οι δύο πλευρές να είναι «σωστές», ανάλογα με τη θρησκεία σου, τον πολιτισμό σου, την ιστορία σου και τις παραδόσεις. Εκείνο που αποκλείεται να συμβαίνει είναι να έχουν όλοι δίκαιο. Κι εδώ ακριβώς εμφανίζονται οι «ισαποστάκηδες», οι «ναιμεναλλάδες» ή οι χλιαροί, όπως τους χαρακτηρίζω. Από τα εφηβικά μου χρόνια, όταν μελετούσα τας Γραφάς, μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση μια περικοπή από την Αποκάλυψη του Ιωάννου. Στο κεφάλαιο 3.16 όπου περιγράφεται η ημέρα της κρίσεως, λέει ο Κύριος: «Εξεύρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσο ψυχρός ή ζεστός· ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου». Μάλιστα αγαπητοί φίλοι, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης βάζει στο στόμα του Χριστού (που είναι ο κήρυκας της αγάπης) αυτό το αηδιαστικό ρήμα, για να μας τονίσει ότι στη ζωή δεν μπορεί να είσαι χλιαρός ή ισαποστάκιας. Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσεις για το τι πιστεύεις και να ενεργείς σύμφωνα μ’ αυτό.
Είναι γεγονός ότι η Ιστορία άλλαξε από τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου 2023. Η ημέρα αυτή έχει χαρακτηριστεί σαν «η 11η Σεπτεμβρίου» του Ισραήλ. Ενοπλοι της Χαμάς εισέβαλαν στο Ισραήλ και σκότωσαν αμάχους, αποκεφάλισαν παιδιά και πήραν 229 ομήρους για διαπραγματευτική καβάντζα. Σχεδόν όλοι αναγνωρίζουν το δικαίωμα του Ισραήλ να ανταποδώσει το πλήγμα, επικαλούμενοι όμως και την προστασία των αθώων αμάχων της Παλαιστίνης. Τώρα, πώς είναι δυνατόν να επιτευχθεί αυτή η συνθήκη, κανένας δεν προτείνει λύσεις, αλλά μόνον ευχές.
Οποιαδήποτε προσπάθεια να περιγράψει κανείς έστω και περιληπτικά τη διαμάχη που ξεκίνησε το 1947 μεταξύ του αραβικού κόσμου και του νεοσύστατου κράτους του Ισραήλ, ξεφεύγει παντελώς από τα όρια αυτού του κειμένου. Θα περιοριστώ μόνο να σχολιάσω την αλλοπρόσαλλη στάση που έχουμε στην Ελλάδα για το θέμα αυτό.
Το Ισραήλ δίνει τούτες τις μέρες τη μάχη της επιβίωσής του ως κράτους.
Αν χάσει τον πόλεμο, χάνεται. Οι εχθροί του, από τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ έως το Ιράν, και μαζί οι απανταχού φανατικοί ισλαμιστές, έχουν αναγάγει σε ιερό σκοπό τους τον αφανισμό του από Γης.
Από κοντά και ο Ερντογάν, που, για τους δικούς του σκοπούς, αμφισβήτησε ανοιχτά την κρατική υπόσταση του Ισραήλ και έσπευσε να το χαρακτηρίσει… «οργάνωση» και τη Χαμάς «απελευθερωτικό κίνημα»!
Περισσότερα: Η ρήση της Γκόλντα Μέιρ και ο πόλεμος στη Γάζα, του Σταύρου Τζίμα
Τρεις βδομάδες μετά τις φρικαλεότητες της Χαμάς που κόστισαν τη ζωή 1.400 Ισραηλινών και την αρπαγή 230 ομήρων, φαίνεται ότι Τρεις βδομάδες μετά τις φρικαλεότητες της Χαμάς που κόστισαν τη ζωή 1400 Ισραηλινών και την αρπαγή 230 ομήρων, φαίνεται ότι ο Ισραηλινός στρατός και το Κράτος του Ισραήλ γνωρίζουν καλύτερα τι ακριβώς θέλουν να επιτύχουν και πως και τι θα πράξουν σε κάθε στάδιο του πολέμου.
Οι στόχοι είναι ξεκάθαροι: Η πλήρης εξολόθρευση της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας και η απελευθέρωση των απαχθέντων είναι δύο στόχοι ίσης αξίας από τη σκοπιά της ισραηλινής κυβέρνησης και η επιδίωξη επίτευξής τους θα γίνει ταυτόχρονα, χωρίς η επίτευξη του ενός να γίνει σε βάρος του άλλου.
Με απλά λόγια, το Κράτος του Ισραήλ εργάζεται για να απελευθερώσει τους απαχθέντες - όλους τους απαχθέντες - σαν να μην διεξάγει χερσαία επίθεση, και πραγματοποιεί την επίθεση ακόμα κι αν το θέμα των απαχθέντων δεν επιλύεται με διπλωματικούς τρόπους.
Περισσότερα: ΒΙΚΤΩΡ ΕΛΙΕΖΕΡ, "Το Ισραήλ έχει αποφασίσει», LIBERAL 1.11.2023
του Χαρίδημου Κ. Τσούκα, Καθημερινή 28.10.2023
Στην ομιλία του στο Τελ Αβίβ, υπόδειγμα ρητορικού συνδυασμού της προσωπικής τραγωδίας με το πολιτικό δράμα, ο πρόεδρος Μπάιντεν έδωσε μια σοφή συμβουλή στην ισραηλινή ηγεσία: «Ενώ αισθάνεστε οργή, μην της επιτρέψετε να σας κυριεύσει». Αν και σαφώς το υπονόησε, θα μπορούσε να το είχε πει ρητώς: Μην επιτρέψετε στον θυμό, που δικαιολογημένα νιώθετε, να μετατραπεί σε τυφλή εκδίκηση.
Μετά τη σφαγή 1.400 Ισραηλινών, το Μαύρο Σάββατο της 7/10, το Ισραήλ είναι μια βαθιά πληγωμένη χώρα. Η οργή είναι, εύλογα, το πλέον έντονο συναίσθημα. Αν, όμως, αφεθεί να κυριαρχήσει, το θύμα κινδυνεύει να διαβεί τον ηθικό Ρουβίκωνα και να περάσει στην ίδια μεριά με τον θύτη: να αποκτηνωθεί. Το Ισραήλ βρίσκεται κοντά στο σημείο αυτό (αν δεν το έχει υπερβεί).
Οι αρχαίοι γνώριζαν καλά την ηθική έκπτωση που επιφέρει η τυφλή εκδίκηση και, αντιστρόφως, την ηθική ανύψωση που περιβάλλει την υπέρβασή της. Για τους Στωικούς, ο εκδικητικός θυμός είναι πρωτόγονη μορφή αυτοάμυνας – άγονος και ενδεικτικός ανωριμότητας.
Στις «Ευμενίδες» του Αισχύλου, οι Ερινύες, οντότητες του Αδη με ζωώδη μορφή, καταδιώκουν τον Ορέστη, επιζητώντας, ως συνήθως, αιμοδιψή εκδίκηση για τη μητροκτονία που διέπραξε. Στο τέλος, όμως, με την παρέμβαση της θεάς Αθηνάς, μεταμορφώνονται σε Ευμενίδες – ανθρώπινα όντα, που έχουν βρει τον δρόμο της «γλώσσης αγαθής». Το κρίσιμο στοιχείο στη μεταστροφή τους είναι η εμπιστοσύνη στη θεά Αθηνά: παραμερίζουν την καχυποψία τους και σαγηνεύονται από την «ιερή δύναμη» της Πειθούς· εισέρχονται στην επικράτεια του λόγου, γίνονται πολιτικά όντα.
Ο Βίκτωρ Ελιέζερ, ανταποκριτής Ισραηλινών εφημερίδων και Γ.Γ. του ΚΙΣΕ, συμμετείχε στις 25.10.2023 στη ραδιοφωνική εκπομπή «Πριν λαλήσει το Μαύρο Πρόβατο» με τον Αλέξανδρο Τσίμπο στο ραδιόφωνο Studio metropolis 95.5 και μίλησε για τον πόλεμο του Ισραήλ με τη Χαμάς.
Ακούστε ΕΔΩ τη συνέντευξη