Η χωροθέτηση δικαιώματος ταφής στο Παλιό Κοιμητήριο από τον Δήμο Λαρισαίων στην Ισραηλιτική Κοινότητα Λάρισας, σε χαρακτηρισμένο ως κοιμητήριο χώρο, είναι η πρόταση που κατατίθεται προς συζήτηση στο τραπέζι της Δημοτικής Αρχής Λάρισας, στο πλαίσιο σχετικού αιτήματος που κατέθεσε η Ισραηλιτική Κοινότητα Λάρισας στον Δήμο Λαρισαίων, για την κάλυψη αναγκών ταφής των μελών της.
Παράλληλα, εμφανίζεται να ανοίγει και θέμα ανάπλασης της περιοχής έξω από το κοιμητήριο, και συγκεκριμένα του οικοπέδου που είναι μεν χαρακτηρισμένο ως κοιμητήριο και βρίσκεται έξω από την περίφραξή του, απέναντι από το παρκάκι επί της Αλεξανδρουπόλεως, αλλά προτείνεται να αλλάξει χρήση ως κοινόχρηστος χώρος και να διαμορφωθεί πάρκο, παιδική χαρά και πολυώροφο υπόγειο πάρκινγκ.
Ειδικότερα όσον αφορά στο αίτημα της Ισραηλιτικής Κοινότητας Λάρισας, ο αντιδήμαρχος Βιώσιμης Κινητικότητας και Συστημάτων Εξυπνης Πόλης, κ. Ντίνος Διαμάντος, ισχυρίζεται ότι ο Δήμος Λαρισαίων μπορεί να χωροθετήσει στο Παλιό Κοιμητήριο δικαίωμα ταφής στην Ισραηλιτική Κοινότητα και σε περιοχή όπου δεν υφίστανται δικαιώματα οικογενειακών τάφων.
Η πρόταση αφορά χωροθέτηση δικαιώματος ταφής σε έκταση εμβαδού 1000 τ.μ. Σύμφωνα με τα ισχύοντα μέχρι και σήμερα Πολεοδομικά δεδομένα (ΓΠΣ, Πολεοδομική μελέτη) η χρήση όλου του χώρου είναι γενική “Κοιμητήριο” και συγκεκριμένα του χώρου και των τριών νεκροταφείων του Εβραϊκού, του Ορθόδοξου και του Στρατιωτικού. Κατά συνέπεια, δεν τίθεται θέμα ίδρυσης νέου Κοιμητηρίου.
Επίσης, δεν απαιτείται “τροποποίηση εγκεκριμένου σχεδίου πόλης” με “αλλαγή χρήσης από κάποια άλλη σε κοιμητήριο” γιατί η προβλεπόμενη χρήση γης είναι “Κοιμητήριο”.
Η όποια διευθέτηση “εσωτερικής διαρρύθμισης και λειτουργίας” εντός του συνόλου της έκτασης με επιτρεπόμενη χρήση γης “κοιμητήριο απαιτεί απλά συναίνεση μεταξύ των εμφαινομένων ως ιδιοκτήτες με αποφάσεις των θεσμικών τους οργάνων».
Πρόκειται για “διαφοροποίηση στην εσωτερική λειτουργία-χωροθέτηση του Κοιμητηρίου” και ειδικότερα τον προσδιορισμό ιδιαίτερου χώρου που αφορά τον ενταφιασμό των μελών της Εβραϊκής Κοινότητας (που δεν προβλέπεται από καμία απόφαση Δ.Σ. η διακοπή νέων ενταφιασμών λαμβάνοντας υπ’ όψιν και την ιερή ιδιαιτερότητα του Θρησκεύματος έναντι των νεκρών με τη μη εκταφή τους). Αυτή η διευθέτηση “εσωτερικής διαρρύθμισης” για την Εβραϊκή Κοινότητα δεν αποτελεί “επέκταση” κοιμητηρίου και δεν υπόκειται στο Άρθρο 3 της Υπουργικής Απόφασης Α5/1210/1978 - ΦΕΚ Β-424/10-5-1978 Περί όρων για ίδρυση κοιμητηρίων. Επίσης, λόγω της συνέχειας της λειτουργίας του Παλιού Κοιμητηρίου λόγω των οικογενειακών τάφων, δεν υπόκειται σε Υπουργική Απόφαση που αφορά Κοιμητήρια που έχουν “εγκαταλειφθεί”.
ΠΑΡΚΟ-ΥΠΟΓΕΙΟ ΠΑΡΚΙΝΓΚ
Από την Επιτροπή Ποιότητας Ζωής, προβλέπεται να κατατεθεί εισήγηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο Λαρισαίων για «Τροποποίηση του Σχεδίου Πόλης τμήματος του Ο.Τ. 384Α και συγκεκριμένα σε τμήμα με εμβαδόν 4.650,00 μ2 εκ του ΚΑΕΚ 3108137050012 ιδιοκτησίας του Δήμου Λαρισαίων σύμφωνα με το συνημμένο στην παρούσα σχέδιο με αλλαγή χρήσης από “Κοιμητήριο” σε χρήση “Κοινόχρηστος Χώρος (Κ.Χ) – Παιδική χαρά – δυνατότητα κατασκευής πολυωρόφου υπόγειου δημοτικού χώρου Στάθμευσης».
Πρόκειται για τον χώρο που εφάπτεται των πλευρών της περίφραξης του Στρατιωτικού και Εβραϊκού Κοιμητηρίου και βρίσκεται απέναντι από το παρκάκι στην οδό Φαρσάλων και Αλεξανδρουπόλεως.
ΤΙ ΔΗΛΩΝΕΙ Ο ΝΤ. ΔΙΑΜΑΝΤΟΣ
Σε σχετική ανάρτησή του, σε προσωπικό του λογαριασμό, ο αντιδήμαρχος Βιώσιμης Κινητικότητας και Συστημάτων Εξυπνης Πόλης, κ. Ντίνος Διαμάντος δηλώνει: «Για το θέμα του Παλιού Κοιμητηρίου και ειδικότερα το αίτημα της Εβραϊκής Κοινότητας Λάρισας για επαναχωροθέτηση του χώρου ταφής των μελών της ώστε να καλυφθούν οι ιερές αυτές ανάγκες σε ένα ικανό χρονικό ορίζοντα ασχολήθηκα από την πρώτη στιγμή αυτής της θητείας. Έπρεπε, όφειλα να γνωρίζω πρώτα – και να γνωρίζουμε ως Λαρισαίοι - κάποια ιστορικά στοιχεία που αφορούν την παλαιά ιστορική αυτή Κοινότητα συμπολιτών μας με διαχρονική μάλιστα προσφορά στην πόλη μας.
Για παράδειγμα ότι, το παλιό ιστορικό εβραϊκό νεκροταφείο της Λάρισας βρισκόταν στην περιοχή της Φιλιππούπολης. Χρησιμοποιήθηκε μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, αλλά σταδιακά καταπατήθηκε από διάφορους. Τελικά, στην περίοδο της κατοχής και μετά από αυτή, καταστράφηκε ολοσχερώς, ενώ στον χώρο αυτόν οικοδομήθηκε μια ολόκληρη νέα συνοικία για τη στέγαση των προσφύγων από την Ανατολική Ρωμυλία (δεν είναι άλλωστε το μοναδικό στην Ελλάδα, και στη Θεσσαλονίκη το ίδιο συνέβη στον χώρο του ΑΠΘ).
Έτσι προέκυψε από το 1900 περίπου μία έκταση, δίπλα στο χριστιανικό κοιμητήριο, στη συνοικία της Ανθούπολης, την οποία διαμόρφωσε για την ταφή των νεκρών της.
Υπάρχει νομικά, τεχνικά και ηθικά η δυνατότητα επανακαθορισμού του χώρου ταφής των μελών της Εβραϊκής Κοινότητας Λάρισας.
Αυτή την άποψή μου καταθέτω δημόσια και προφανώς, αυτή η άποψη πιστεύω ότι δίνει μία ολιστική λύση σε διάφορα ζητήματα του συγκεκριμένου χώρου με χρήση «Κοιμητήριο». Όχι μόνο λύση στο δίκαιο αίτημα της Εβραϊκής Κοινότητας Λάρισας, αλλά για τη συνοικία διασφαλίζοντας ένα επιπλέον Πράσινο Κοινόχρηστο Χώρο με συνδυασμό τη δυνατότητα ενός Περιφερειακού υπόγειου χώρου στάθμευσης για την πόλη σε σημαντικό σημείο πρόσβασης προς την κεντρική περιοχή.
Και φυσικά, το ενταγμένο έτοιμο να ξεκινήσει έργο ανάπλασης του Κοιμητηρίου καθιστώντας το σε ένα ιστορικό Πάρκο Μνήμης με την ανάδειξη της αισθητικής και την Τέχνης που φιλοξενείται στον χώρο αυτό.
Δυστυχώς βέβαια, η βιασύνη, η άγνοια και η διχαστική στάση δεν «θεραπεύτηκε» ούτε μετά την εσπευσμένη θεσμική επίσκεψη του υποψηφίου στην Εβραϊκή Κοινότητα Λάρισας, αφού δυστυχώς η «ερώτηση» δεν αποσύρθηκε και παραμένει στον Πρόεδρο του Δ.Σ.
Στο Δημοτικό Συμβούλιο βέβαια ο καθένας θα μετρήσει με τη στάση του την ευθύνη του.
Με τον απαιτούμενο σεβασμό, ευαισθησία, με ολιστική αντιμετώπιση και υπηρετώντας πάντα την Ενότητα της τοπικής Κοινωνίας εμείς αποδίδουμε: Λύση στο αίτημα της Εβραϊκής Κοινότητας για την ταφή των μελών της συμβατή με τον νόμο και την ηθική. Ένα νέο Πράσινο Κοινόχρηστο Χώρο και Παιδική Χαρά στη συνοικία της Ανθούπολης. Ένα νέο Περιφερειακό υπόγειο χώρο στάθμευσης σε σημαντική “πύλη εισόδου” προς το κέντρο της πόλης».
