Τους μαθητές/τριες από σχολεία της Αθήνας που διακρίθηκαν στο διαγωνισμό «Το παιδί Θύμα του Ολοκαυτώματος» βράβευσε στις 3.5.2017 ο υπουργός Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων, Κώστας Γαβρόγλου, παρουσία και του Γ.Γ. Θρησκευμάτων, Γιώργου Καλαντζή. Οι μαθητές/τριες που βραβεύθηκαν στο διαγωνισμό – που διενεργείται από την Γ.Γ. Θρησκευμάτων σε συνεργασία με το Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος – ανέφεραν, όπως τους ζήτησε ο υπουργός τις εμπειρίες τους από την επίσκεψη τους στο Μουσείο του Άουσβιτς.
Αμέσως μετά, ο Κ. Γαβρόγλου απευθυνόμενος στους μαθητές/τριες και τους εκπαιδευτικούς τόνισε μεταξύ άλλων: «Πρώτον, στη βάση όλου αυτού είναι μία απόφαση που πρέπει να πάρουμε ως πολίτες και είμαι σίγουρος ότι η μεγάλη πλειοψηφία από σας την έχει πάρει. Είμαστε όλοι το ίδιο ή δεν είμαστε; Και οι χοντροί και οι αδύνατοι, και οι μαύροι και οι άσπροι, όσες είναι κουρεμένες με διαφορετικό τρόπο και το λέω γιατί ο ρατσισμός είναι ένα φοβερό δηλητήριο. Εδώ λοιπόν στη βάση του ήτανε ότι κάποιοι ήτανε οι καλοί του κόσμου και κάποιοι είναι τα καθάρματα. Αυτή η διαφοροποίηση συνεχίζει να υπάρχει και στις μέρες μας και δυστυχώς και στη χώρα μας. Αυτό είναι ένα από τα πράγματα που πρέπει να το έχουμε ως βασική μας αρχή.
Δεύτερο, ένα από τα πράγματα που συνήθως δεν συζητάμε είναι πως κατάφεραν οι Γερμανοί να συμβιβαστούν με το παρελθόν τους. Αυτό είναι μία πολύ σύνθετη διαδικασία. Εδώ, εμείς μεταξύ μας, μπορεί να έχεις κάποια διαφορετική άποψη για τον Μέγα Αλέξανδρο και μπορεί να γίνει ο χαμός επειδή για κάτι που έγινε πριν 2.000 χρόνια να σου πει κάποιος μην το αγγίζεις αυτό το θέμα, το έθνος, το γένος, όλο το πακέτο. Εδώ οι Γερμανοί μετά αποφάσισαν ως κοινωνία να αντιμετωπίσουν το παρελθόν τους. Πολύ δύσκολα πράγματα. Πολύ δύσκολο να ξέρεις ότι ο παππούς σου είναι ΝΑΖΙ. Και σήμερα αυτοί οι άνθρωποι το συζητάνε με ένα τρόπο, το συζητάνε με φίλους τους από το Ισραήλ, οι Ισραηλινοί πάνε στη Γερμανία . Θέλω να σας πω ότι αυτά είναι κατακτήσεις της Δημοκρατίας κι αυτό ας το κρατήσουμε και ας δούμε τις δικές μας αδυναμίες .
Τρίτον και τελευταίο, όταν θα είσαι αντιμέτωπος με τέτοια απόλυτα μεγέθη, γιατί αυτό που έχει γίνει με το Ολοκαύτωμα είναι το απόλυτο, κάνει τη σύγκριση με άλλα πράγματα και λέει ότι τα άλλα αυτά πράγματα δεν είναι τόσο κακά ως προς αυτό. Θα πρέπει τα ιστορικά πράγματα να τα κατανοούμε μέσα στην πραγματικότητα μέσα στην οποία έχουνε γίνει και είναι λάθος να συγκρίνουμε. Πρέπει να καταλάβουμε το Ολοκαύτωμα τότε, γιατί και πως έγινε. Πρέπει να καταλάβουμε σήμερα τι γίνεται. Τι γίνεται όταν κάποιος περπατάει από τη Δαμασκό και έρχεται στη Σάμο; Ξέρουμε τι σημαίνει αυτό; Ξέρουμε τι σημαίνει να έχεις αγκαλιά σου ένα παιδί κι ένα στην κοιλιά σου και να κάνεις αυτό το δρόμο; Δεν το συγκρίνω γιατί δεν πρέπει να το συγκρίνουμε! Αλλά στη βάση, επιμένω στη βάση όλων αυτών των πραγμάτων είναι αυτό το δηλητήριο που λέγεται ρατσισμός, και ο ρατσισμός δεν είναι μόνο θέμα χρώματος, ούτε θέμα θρησκείας, κι ο καθένας μέσα του όταν έχω κάποια συμπεριφορά που την κάνω λίγο για χιούμορ ή αστειάκι, μήπως κρύβει κάποιον άλλο εαυτό; Γιατί κι όλοι αυτοί, βγήκαν από δίκαια που μάθαιναν κλασική μουσική, είχανε φοβερή φιλοσοφία, ήταν μορφωμένοι άνθρωποι. Η μόρφωση δεν είναι το μόνο χαρακτηριστικό. Κάτι έγινε, και ούτε μπορεί να έγινε επειδή είναι Γερμανοί, γιατί, αυτό κι αν είναι ρατσιστικό! Κάτι έγινε. Είναι αυτό που είπα και πριν, το μελετάμε, το διαβάζουμε και προσπαθούμε να το καταλάβουμε».
