Αριθμός 60/7 της 1ης Νοεμβρίου 2005
Μνήμη Ολοκαυτώματος
Η Γενική Συνέλευση,
Επιβεβαιώνοντας την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, σύμφωνα με την οποία κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και όλες τις ελευθερίες που αυτή προκηρύσσει, χωρίς καμία απολύτως διάκριση, όπως ως προς τη φυλή, τη θρησκεία ή άλλη κατάσταση,
Επικαλούμενη το άρθρο 3 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο ορίζει ότι κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική ασφάλεια,
Επικαλούμενη επίσης το άρθρο 18 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Πολιτικά και Αστικά Δικαιώματα, το οποίο ορίζει ότι κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας,
Έχοντας υπ’ όψιν ότι η θεμελιώδης αρχή του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, «να σωθούν οι επερχόμενες γενιές από τη μάστιγα του πολέμου», αποτελεί μαρτυρία του ανεξίτηλου συνδέσμου μεταξύ των Ηνωμένων Εθνών και της μοναδικής τραγωδίας του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου,
Επικαλούμενη τη Συνθήκη για την Πρόληψη και την Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας, η οποία υιοθετήθηκε για την αποφυγή επανάληψης γενοκτονιών όπως αυτή που διαπράχθηκε από το ναζιστικό καθεστώς,
Επικαλούμενη επίσης το προοίμιο της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο ορίζει ότι η παραγνώριση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου έχουν οδηγήσει σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση,
Σημειώνοντας το γεγονός ότι η 60η συνδιάσκεψη της Γενικής Συνέλευσης λαμβάνει χώρα κατά τον 60ο χρόνο από την πτώση του ναζιστικού καθεστώτος,
Επικαλούμενη την 28η Ειδική Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης, ένα μοναδικό γεγονός, το οποίο έλαβε χώρα σε ανάμνηση της 60ης επετείου της απελευθέρωσης των στρατοπέδων συγκέντρωσης των Ναζί,
Τιμώντας το κουράγιο και την αφοσίωση που επέδειξαν οι στρατιώτες που απελευθέρωσαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης,
Επιβεβαιώνοντας ότι το Ολοκαύτωμα, το οποίο είχε ως συνέπεια τη δολοφονία του ενός τρίτου των Εβραίων και αμέτρητων μελών άλλων μειονοτήτων, θα είναι πάντα μία προειδοποίηση προς όλους τους ανθρώπους για τον κίνδυνο του μίσους, του φανατισμού, του ρατσισμού και των προκαταλήψεων,
1. Αποφασίζει τον ορισμό της 27ης Ιανουαρίου ως ετήσιας Διεθνούς Ημέρας Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος·
2. Προτείνει στα Κράτη-Μέλη να αναπτύξουν εκπαιδευτικά προγράμματα, τα οποία, μέσω μαθημάτων για το Ολοκαύτωμα, θα αποτρέψουν τις επόμενες γενιές από μελλοντικές πράξεις γενοκτονίας, και στο πλαίσιο αυτό επιδοκιμάζει και από την Ομάδα Εργασία για τη Διεθνή Συνεργασία για τη Διδασκαλία, τη Μνήμη και την Έρευνα του Ολοκαυτώματος·
3. Απορρίπτει οποιαδήποτε άρνηση, ολική ή μερική, του Ολοκαυτώματος ως ιστορικού γεγονότος·
4. Επιδοκιμάζει τα Κράτη-Μέλη εκείνα που με ενεργό τρόπο έχουν ασχοληθεί με τη διατήρηση των τόπων που χρησιμοποιήθηκαν ως στρατόπεδα θανάτου των Ναζί, ως στρατόπεδα συγκέντρωσης, ως στρατόπεδα καταναγκαστικών έργων και ως φυλακές κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος·
5. Καταδικάζει αδιακρίτως όλες τις μορφές θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, υποδαύλισης, παρενόχλησης ή βίας κατά προσώπων ή κοινοτήτων, που βασίζονται στην εθνοτική καταγωγή ή στις θρησκευτικές πεποιθήσεις, οπουδήποτε και αν αυτές εκδηλώνονται·
6. Καλεί τον Γενικό Γραμματέα να θεσπίσει πρόγραμμα με αντικείμενο «Ολοκαύτωμα και Ηνωμένα Έθνη», καθώς επίσης να λάβει μέτρα για την κινητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών όσον αφορά στη μνήμη του Ολοκαυτώματος και την εκπαίδευση, αποσκοπώντας έτσι στην αποτροπή μελλοντικών πράξεων γενοκτονίας. Ζητεί, επίσης, από τον Γενικό Γραμματέα να γνωρίσει στη Γενική Συνέλευση τη θέσπιση του εν λόγω προγράμματος εντός έξι μηνών από την ημερομηνία υιοθέτησης της παρούσας απόφασης, και στη συνέχεια στην 63η Σύνοδό της σχετικά με την εφαρμογή του προγράμματος.
