ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2020, 11.15 π.μ., συμβολή των οδών Εθνικής Αντιστάσεως και Αριστείδου στον συνοικισμό Βότση: Το Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού (Ι.Α.Π.Ε.) του Δήμου Καλαμαριάς και η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης (Ι.Κ.Θ.) θα πραγματοποιήσουν τα αποκαλυπτήρια της Στήλης Μνήμης του Εβραϊκού συνοικισμού Κάμπελ, στη συμβολή των οδών Εθνικής Αντιστάσεως και Αριστείδου στον συνοικισμό Βότση.
Επίσης, στην πρόσοψη του κλειστού γυμναστηρίου της Γ.Γ. Αθλητισμού στην οδό Αριστείδου, θα γίνουν τα αποκαλυπτήρια ενημερωτικής πινακίδας στην ίδια θέση με τη Συναγωγή εκείνης της εποχής.
Θα ακολουθήσει εκδήλωση στο δημοτικό θέατρο Καλαμαριάς «Ναύαρχος Βότσης» (Μ. Αλεξάνδρου & Ανατ. Θράκης 9), η οποία θα περιλαμβάνει ομιλία του κ. Ανανία Τσιραμπίδη, Ομότιμου καθηγητή Α.Π.Θ. και Προέδρου του Ι.Α.Π.Ε και χαιρετισμό του Προέδρου του ΚΙΣΕ και της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης κ. Δαυίδ Σαλτιέλ.
Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης θα είναι ο κ. Λέων Ναρ, Δρ. Νεοελληνικής Φιλολογίας του Α.Π.Θ. και συγγραφέας.
Θα ακολουθήσει συναυλία σεφαραδίτικων τραγουδιών από τη χορωδία της Ι.Κ.Θ. Η εκδήλωση πλαισιώνεται από έκθεση φωτογραφίας, ιστορικού περιεχομένου.
Ιστορικά στοιχεία
Ο εβραϊκός συνοικισμός Κάμπελ ιδρύθηκε το 1927, στην ανατολική πλευρά της Θεσσαλονίκης, με σκοπό να στεγάσει Εβραίους πυροπαθείς της πυρκαγιάς του 1917. Σε αυτόν εγκαταστάθηκαν περίπου 210 άπορες οικογένειες (788 άτομα) και διέθετε καταστήματα, σχολείο, φαρμακείο και συναγωγή στεγασμένη σε πλίθινο θάλαμο με τσιμεντένια κυρτή στέγη.
Τη νύχτα της 29ης Ιουνίου 1931, μέλη της εθνικιστικής (αντισημιτικής και αντικομμουνιστικής) οργάνωσης «Εθνική ΄Ενωσις “Η Ελλάς”» επέδραμαν και πυρπόλησαν τον συνοικισμό, δολοφονώντας τους Λεωνίδα Παπά και Λεόν Βιδάλ και τραυματίζοντας πολλούς άλλους. Την επαύριον της καταστροφής, που αποτέλεσε την κορύφωση των μεσοπολεμικών προστριβών μεταξύ γηγενών -προσφύγων, Χριστιανών-Εβραίων, οι για δεύτερη φορά πυροπαθείς Εβραίοι στεγάστηκαν προσωρινά αλλού, ενώ η περιοχή πέρασε στην κυριότητα του δημοσίου. Στο νέο πλέον οικισμό «Ναυάρχου Βότση» εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες, ενώ μεταπολεμικά στη θέση των ξύλινων ή πλίθινων θαλάμων ανεγέρθηκαν πολυκατοικίες, σηματοδοτώντας την τελευταία φάση ανοικοδόμησης στην περιοχή.
