Οι κοινωνικές υπηρεσίες για τα θύματα του Ναζισμού υποστηρίζονται με χορηγία της Conference on Jewish Material Claims Against Germany.
Η Conference on Jewish Material Claims Against Germany παρείχε κονδύλια για το Πρόγραμμα Επείγουσας Βοήθειας για τα Θύματα των Ναζί κατ’ εντολήν του United States District Court που έχει την εποπτεία για τα ένδικα μέσα της υπόθεσης RE: Holocaust Victim Assets Litigation (Swiss Banks).
On Line
Έχουμε 4049 επισκέπτες συνδεδεμένουςLog in
Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΡΟΔΙΤΗ ΜΩΣΕ ΣΟΥΛΑΜ |
![]() |
![]() |
![]() |
Η ζωή του στο νησί ήταν ευχάριστη και ήσυχη μέχρι το 1938, όταν ξεκίνησαν τα μεγάλα προβλήματα των Εβραίων της Ρόδου κάτω από τη φασιστική διακυβέρνηση του Cesare De Vecchi και τους ρατσιστικούς νόμους.
Μετά το ξέσπασμα του πολέμου, ξεκίνησαν βομβαρδισμοί στο νησί. Σε έναν από αυτούς τους βομβαρδισμούς, τον Φεβρουάριο του 1944, προκλήθηκαν ζημιές στον άμαχο πληθυσμό και ιδιαίτερα στις εβραϊκές γειτονιές της Παλιάς Πόλης. Ανάμεσα στους Εβραίους που σκοτώθηκαν ήταν και ο νεότερος αδερφός του Μοσέ, ο Νισίμ Σουλάμ. Επιπλέον, το σπίτι του καταστράφηκε και αυτός και η οικογένειά του έμειναν άστεγοι.
Ευτυχώς έφτασαν στις ακτές του Μαρμαρίς και εκεί οι Τούρκοι τους παρέδωσαν στους Άγγλους. Οι Βρετανοί πρότειναν να στείλουν τους νέους Εβραίους στη Μέση Ανατολή όπου θα τους στρατολογούσαν στο Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό που ήταν στην Αλεξάνδρεια. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, ο Μωσέ τοποθετήθηκε σε ναρκαλιευτικό.
Αμέσως μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς, στα τέλη του 1944, το ελληνικό ναυτικό επέστρεψε στην Ελλάδα. Συνέχισε να υπηρετεί στο ναρκαλιευτικό χωρίς να γνωρίζει τι συνέβη στην οικογένειά του που μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς.
Μόνο μετά την ενοποίηση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα, το 1947, του επετράπη να επιστρέψει στην πατρίδα του, όπου γνώρισε τη Λουκία Σουλάμ, επιζήσασα του Άουσβιτς και ξεκίνησε οικογένεια. Καθώς η εβραϊκή παράδοση ήταν πολύ σημαντική γι’ αυτόν, φρόντιζε το νεκροταφείο και μαζί με τη σύζυγό του Λουκία τη Συναγωγή. Ήταν χαρά του να ξεναγεί τους επισκέπτες με καταγωγή από τη Ρόδο και να συγκεντρώνει παλιές φωτογραφίες και υλικό και να τα δίνει στους συγγενείς εκείνων που χάθηκαν στα στρατόπεδα.
Πηγή: Ροδιακή, 24.7.2021 |