Μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου για την κυκλοφορία της διεθνούς έκθεσης του Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ για τον Αντισημιτισμό το 2019, ο πρόεδρος του EJC Μοσέ Κάντορ τόνισε ότι ήδη από τους πρώτους μήνες διάδοσης του κορωνοϊού έχουν σημειωθεί αυξανόμενες περιπτώσεις αντισημιτικής ρητορικής, που αποδίδουν την εξάπλωση της ασθένειας και την επακόλουθη οικονομική κρίση στους Εβραίους.  «Από την αρχή της πανδημίας του covid-19 καταγράφεται αξιοσημείωτη αύξηση των περιπτώσεων κατηγοριών που θέλουν τους Εβραίους -ως άτομα αλλά και συλλογικά- να βρίσκονται πίσω από την εξάπλωση του ιού ή να κερδοσκοπούν από την πανδημία», είπε χαρακτηριστικά ο Μ. Κάντορ και συνέχισε: «η ρητορική και οι εικόνες που χρησιμοποιούνται για να διαδώσουν αυτές τις κατηγορίες παραπέμπουν σε αναβίωση των μεσαιωνικών ‘συκοφαντιών αίματος’, τότε που οι Εβραίοι κατηγορούνταν ότι μετέδιδαν ασθένειες, ότι δηλητηρίαζαν τα πηγάδια, ότι έλεγχαν τις οικονομίες».

Οι σχετικές θεωρίες συνομωσίας αναπαράγονται από ακροδεξιούς πολιτικούς στην Ευρώπη και την Αμερική, καθώς και από υπερσυντηρητικούς κήρυκες στις ΗΠΑ, ακροδεξιούς ακτιβιστές και Ιρανούς ηγέτες.

Στις 13 Φεβρουαρίου συμπληρώνονται 50 χρόνια από την εμπρηστική επίθεση στην εβραϊκή κοινότητα του Μονάχου. 7 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους – όλοι επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος. Και η υπόθεση δεν διαλευκάνθηκε ποτέ...

Όταν συνέβη μία από τις πιο σοβαρές αντισημιτικές επιθέσεις στη μεταπολεμική Γερμανία, η Σάρα Ελασάρι προετοιμαζόταν στη σοφίτα της εβραϊκής κοινότητας στο Μόναχο για τις τελευταίες εξετάσεις στη σχολή ιατρικής. Ήταν λίγο πριν τις 9 το βράδυ, 13 Φεβρουαρίου 1970. Έξω χιόνιζε – ήταν μία τυπική χειμωνιάτικη νύχτα. Ξαφνικά η Ελασάρι άρχισε να παρατηρεί τους καπνούς και την διαρκώς αυξανόμενη θερμοκρασία. «Κατάλαβα σχεδόν αμέσως ότι επρόκειτο για εμπρησμό», αναφέρει. «Ήταν Σάββατο, κανείς δεν μαγείρευε, δεν υπήρχαν αναμμένα κεριά, η συναγωγή ήταν κλειστή», θυμάται σε συνέντευξή του στην DW. Με μια τολμηρή απόδραση από το παράθυρο η νεαρή φοιτήτρια κατάφερε όμως να δραπετεύσει.