Στην συνέντευξη που ακολουθεί και που δημοσιεύθηκε στο «The Books’ Journal»,12.5.2018 με τίτλο: “Pierre-Andre Taguieff: Λαϊκισμός, συνωμοσιολογία, θυματοποίηση” [σε ελληνική μετάφραση από το γαλλικό περιοδικό L’ Express, 12/5/2018], ο Γάλλος φιλόσοφος, πολιτολόγος και ιστορικός των ιδεών Πιέρ-Αντρέ Ταγκιέφ προσδιορίζει τις σχέσεις μεταξύ εθνικολαϊκισμού (δεξιού και αριστερού) και συνωμοσιολογίας, όπου βασικό ρόλο διαδραματίζει η θεματική της «θυματοποίησης». Παράλληλα, αναλύει τη σημερινή μορφή της ισραηλόφοβης συνωμοσιολογίας ως βασικής φιγούρας της νέας εβραιοφοβίας, δηλαδή του σημερινού αντισημιτισμού. Παρακάτω αναδημοσιεύουμε αποσπάσματα της συνέντευξης, από την ιστοσελίδα του «The Books’ Journal»:  

[…] Γιατί γύρω από το Ισραήλ εστιάζεται ένα ολόκληρο συνωμοσιολογικό φαντασιακό;

Εδώ και μισό αιώνα τα ονόματα «Ισραήλ» και «σιωνιστής» τείνουν να αντικαταστήσουν το όνομα «Εβραίος». Πρέπει να αναχθούμε στις απαρχές της εβραιοφοβίας για να καταλάβουμε γιατί το Ισραήλ εκλαμβάνεται ως το κεφάλι μιας διεθνούς συνωμοσίας. Ορισμένες ιστορικές αναφορές είναι, εδώ, αναγκαίες. Το μοτίβο της εβραϊκής συνωμοσίας κατά της χριστιανικής κοινωνίας συγκροτείται ιστορικά γύρω από την κατηγορία της δηλητηρίασης των πηγών και των πηγαδιών, η οποία αναδύεται το 1321 στην Ακιταίνη υπό την μορφή της φαντασίωσης μιας εβραιο-λεπρικής συνωμοσίας. Στην διάρκεια του χειμώνα του 1321, αυτή η συνωμοσιολογική κατηγορία οδηγεί τους λεπρούς στην σφαγή με την συγκατάθεση του βασιλιά της Γαλλίας Φιλίππου Δ΄ του Μακρύ.

EJC, 30.11.2018: Η πρόσφατη φονική επίθεση στη Συναγωγή του Πίτσμπουργκ απέδειξε, περισσότερο από ποτέ, ότι οι προερχόμενες απειλές τόσο από την άκρα δεξιά, όσο και από την άκρα αριστερά σπανίως στρέφονται κατά μεμονωμένων Εβραίων, αλλά εναντίον όλης της Εβραϊκής κοινότητας.

“Οι Εβραίοι”, όπως το “Όλοι οι Εβραίοι πρέπει να πεθάνουν” —αυτή ήταν η φράση που φέρεται να φώναξε ο ακροδεξιός  ύποπτος της επίθεσης στο Πίτσμπουργκ Ρόμπερτ Μπόουερς ενώ πυροβολούσε τους πιστούς στην Συναγωγή "Δένδρο της Ζωής"– περιφρονώντας την ποικιλομορφία του Εβραϊκού λαού. Είτε επρόκειτο για  θρησκευόμενους,  είτε για παραδοσιακούς, είτε για μη τελούντες τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, το μοναδικό πράγμα που είχε σημασία ήταν ότι ανήκαν στον Εβραϊκό λαό. 

Στην άκρα αριστερά, πολλοί διατηρούν ένα υπέρτατο και άκρατο μίσος κατά της Εβραϊκής κοινότητας αντικαθιστώντας τον όρο Εβραίος με εκείνον του Σιωνιστή, επισημαίνοντας ότι οι Εβραίοι δεν αποτελούν έναν λαό που αξίζει εθνική κυριαρχία και αυτοδιάθεση στην πατρογονική και ενδημική του εστία.
Τα τελευταία χρόνια, έχουμε δει αυτές τις εναλλαγές να μετατοπίζονται αβίαστα από παλιές αντισημιτικές δοξασίες, ιδιαίτερα στην  Ευρώπη,  προς στην Εβραϊκή κοινότητα από όλους τους ανθρώπους στη γη.