Οι δηλώσεις του γνωστού πρώην καλαθοσφαιριστή και προπονητή Βαγγέλη Αλεξανδρή για τον προπονητή της ομάδας μπάσκετ του ‘Ολυμπιακού’ Ντέιβιντ Μπλατ, με αναφορά στο ‘εβραϊκό του αίμα’ ως στοιχείο που υποδηλώνει ότι ‘ψεύδεται’ (!) προσβάλλει πρώτα απ’ όλα τον ελληνικό αθλητισμό και το αθλητικό πνεύμα που σκοπό έχει να ενώνει τους λαούς και όχι να τους διχάζει.

Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος εκφράζει την αγανάκτηση του Ελληνικού Εβραϊσμού γιατί η δήλωση αυτή εμπεριέχει τα πλέον ποταπά αντισημιτικά στερεότυπα που διαιωνίζουν το μίσος κατά των Εβραίων.

Στις 27 Ιανουαρίου η ανθρωπότητα θυμάται το Ολοκαύτωμα των 6.000.000 Εβραίων που εξοντώθηκαν στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης από τους ναζί και τους απανταχού συνεργάτες τους.  

Στις 25 Ιανουαρίου 2019, απόγονοι των συνεργατών των ναζί έσπασαν και κατέστρεψαν το εβραϊκό Μνημείο που βρίσκεται στο ΑΠΘ, στο πάρκο του Αστεροσκοπείου, στη Θεσσαλονίκη. Δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο. Δεν σέβονται ούτε τους ζωντανούς, αλλά ούτε και τους νεκρούς.

Πάνω στους κατακερματισμένους τάφους και στα κόκαλα των Θεσσαλονικέων προγόνων μας, και την ώρα που οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης κλείνονταν σε γκέτο με σκοπό τον εκτοπισμό τους- χτίστηκε το Πανεπιστήμιο. Χρειάστηκαν 72 χρόνια για να αναγνωρίσει ο τόπος τις ευθύνες του και να αποτίσει τιμή στη μνήμη της εβραϊκής νεκρόπολης, δημιουργώντας αυτό το μνημείο το 2014. Σήμερα, για μία ακόμη φορά, η μνήμη των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, αλλά και η ιστορία και ο πολιτισμός ολόκληρης της πόλης, πλήττονται από τους κήρυκες του μίσους. 

Οι ναζί έκαψαν πρώτα τα βιβλία μας, μετά τις συναγωγές μας και τα μνημεία μας, μετά τα σπίτια μας και τα μαγαζιά μας και μετά … μετά -μαζί με τους συνεργάτες τους- έκαψαν τους συγγενείς μας, τους φίλους μας, τους γείτονές μας ακόμα και τους νεκρούς μας.

 Ως πότε πια; Ως πότε η πολιτεία θα παραμένει θεατής των βανδαλισμών της μνήμης και του πολιτισμού; Ως πότε η κοινωνία θα ανέχεται τους νοσταλγούς του ναζισμού να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας για να τραυματίζουν την ανθρωπιά μας; Ζητούμε λοιπόν την άμεση σύλληψή τους και την παραπομπή τους στη Δικαιοσύνη για να μην συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο και θρηνήσουμε και ανθρώπινα θύματα στο βωμό της μισαλλοδοξίας και του αντισημιτισμού.

Δυστυχώς επαναλαμβάνουμε, ότι δεν έχουν μείνει άλλες λέξεις για να περιγράψουμε τη θλίψη του Ελληνικού Εβραϊσμού: Ντροπή – ντροπή – ντροπή.

[Απόσπασμα από την επιγραφή του Μνημείου]

«Πατάς σε τόπο  ιερό.

Πατάς σε ό,τι απέμεινε από τη μεγαλύτερη νεκρόπολη της Ανατολής.

Πατάς στον τόπο όπου θάβονταν για αιώνες οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης.

Πνεύματα ισχυρά και ευγενικές ψυχές  της πιο ζωντανής κοινότητας της Μεσογείου βρήκαν εδώ την ύστατη ηρεμία.

Οι τάφοι τους απλώνονταν μέχρι ψηλά στους λόφους.

Ώσπου το 1943 οι δυνάμεις του κακού συνέτριψαν την ανθρώπινη υπόσταση.  Αλλά δεν αρκούσαν οι άνθρωποι.

Ήθελαν να σκοτώσουν και τη μνήμη.

Και καθώς έστελναν τους ζωντανούς στο θάνατο, γκρέμιζαν τους τάφους των νεκρών διασκορπίζοντας τα οστά τους.

Όσοι θάφτηκαν εδώ, πέθαναν δυο φορές»

Αθήνα, 26 Ιανουαρίου 2019

Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος