Σε άρθρο της στα ΝΕΑ (31.7 – 1.8.2021), η ιστορικός και συγγραφέας Οντέτ Βαρών - Βασάρ αναφέρεται στην επιστολή του Στρατάρχη του Γ΄Ράιχ Χ. Γκαίρινγκ προς τον Ρ. Χάιντριχ, Διοικητή της Ανώτατης Υπηρεσίας Ασφάλειας της ναζιστικής Γερμανίας, με ημερομηνία 31 Ιουλίου 1941, με την οποία δίνεται η εντολή για την μεθόδευση της «τελικής λύσης του εβραϊκού ζητήματος». Η συγγραφέας αναλύει περιεκτικά την πρόοδο του ναζιστικού σχεδίου της «τελικής λύσης», από τις μαζικές εκτελέσεις των Ταγμάτων Εφόδου σε ομαδικούς τάφους, τις θανατώσεις με αέριο σε κλειστά φορτηγά, μέχρι την εξελιγμένη βιομηχανοποιημένη μέθοδο των θαλάμων αερίων – κρεματορίων του Άουσβιτς - Μπιρκενάου και των άλλων στρατοπέδων εξόντωσης. Διαβάστε εδώ το άρθρο.

Το Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδος από τις αρχές του 2021 συμμετέχει στο ευρωπαϊκό έργο με τίτλο REC "HANNAH: cHallenging And debuNkiNg Antisemitic MytHs (HANNAH)" Για τις δραστηριότητες και τα επιμορφωτικά σεμινάρια που θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο αυτού του ευρωπαϊκού έργου μπορείτε να ενημερώνεστε εδώ.

Το έργο #HANNAH στοχεύει στην προώθηση της εβραϊκής ιστορίας, στην ενίσχυση της μνήμης της Shoah και στην καταπολέμηση του αντισημιτισμού στη Γερμανία, την Ελλάδα, τη Σερβία και την Πολωνία, μέσω επιμορφωτικών δράσεων για την ανάπτυξη ικανοτήτων, ευαισθητοποίησης και συμβολής χάραξης συγκεκριμένων πολιτικών. Θυμίζουμε ότι το πρόγραμμα είναι διετές (2021-22) και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο του προγράμματος Rights, Equality and Citizenship (2014-2020).

Εκτός από το ΕΜΕ, στο πρόγραμμα συμμετέχουν οι παρακάτω εταίροι: Η JKPeV από τη Δρέσδη της Γερμανίας, το Εβραϊκό Μουσείο της Γαλικίας στην Κρακοβία της Πολωνίας, το CENTROPA από το Αμβούργο της Γερμανίας, την ReadLab από την Αθήνα και η Terraforming από το Νόβι Σαντ της Σερβίας. Μάθετε περισσότερα για το πρόγραμμα και τους εταίρους του στο πρώτο newsletter του προγράμματος που μόλις δημοσιεύτηκε, κάνοντας κλικ εδώ.

Πηγή, Newsletter EME, 28.7.2019

Επιμέλεια Joseph Wechsberg,

Εκδόσεις Παπαδόπουλος, Μάιος 2021

Κυκλοφόρησε η ελληνική έκδοση των απομνημονευμάτων του Simon Wiesenthal, με τίτλο «Οι Δολοφόνοι ανάμεσά μας», η πρωτότυπη έκδοση της οποίας κυκλοφόρησε στη Μεγάλη Βρετανία το 1967.

Όταν οι Σύμμαχοι απελευθέρωσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μάουτχαουζεν, ο  Simon Wiesenthal ήταν ανάμεσα στους επιζώντες μέσα σε ένα κτίριο γεμάτο πτώματα. Χάνοντας τη σύζυγο και την οικογένειά του στον πόλεμο και στους θαλάμους αερίων, ο Wiesenthal έβαλε σκοπό της ζωής του να ανακαλύψει και να συλλάβει τους Ναζί εγκληματίες πολέμου που είχαν σκορπιστεί και κρύβονταν σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να τους οδηγήσει ενώπιον της δικαιοσύνης.

Η έκθεση «Δεν ξεχνάμε» στο Μουσείο Το Σταυροδρόμι των Πολιτισμών στο Ντουμπάι είναι η πρώτη μόνιμη έκθεση μνήμης για το Ολοκαύτωμα στον Αραβικό κόσμο. Παρουσιάζει μαρτυρίες ατόμων που επέζησαν από το Ολοκαύτωμα.

Ο ραβίνος στα ΗΑΕ Λέβι Ντούσμαν αναφέρει: «Υπάρχει μεγάλη αύξηση των Εβραίων στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Εβραίοι έρχονται εδώ από το Ισραήλ, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη. Καθώς η κοινότητά μας συνεχίζει να μεγαλώνει, είναι πολύ σημαντικό να βάλουμε τις βάσεις της. Είναι πολύ σημαντική η έκθεση μνήμης για το Ολοκαύτωμα σ’ αυτό το μουσείο. Είναι ένα μέρος που μπορούμε να φέρουμε τα παιδιά μας. Μπορούμε να φέρουμε σχολεία ή άλλες κοινότητες να δουν την ιστορία του εβραϊκού λαού και τι βίωσε στην Ευρώπη».

Πάνω από έξι εκατομμύρια Εβραίοι δολοφονήθηκαν από τους Ναζί ανάμεσα στο 1941-1945. Η έκθεση θέλει να αποτυπώσει τι έγινε κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος και να ευαισθητοποιήσει τις 200 και πλέον εθνότητες που ζουν στο Ντουμπάι.

Η έκθεση περιλαμβάνει και μια ενότητα που είναι αφιερωμένη σε Άραβες και Μουσουλμάνους που βοήθησαν στη σωτηρία Εβραίων: «Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ήταν πολύ σημαντικό για μας, καθώς έχουμε και άλλες αίθουσες για την ανεκτικότητα και για τις άλλες τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες. Το είδαμε ως μια ενότητα που έπρεπε να συμπεριληφθεί στην έκθεση. Θέλαμε να δείξουμε την ελπίδα αλλά και τους ανθρώπους, μουσουλμάνους και κατοίκους της περιοχής που βοήθησαν να σωθούν άνθρωποι» εξηγεί η Γιαέλ Γκράφι, διευθύντρια του μουσείου κι επιμελήτρια της έκθεσης.

Ο ραβίνος Λέβι Ντούσμαν συμπληρώνει: «Εάν δείτε την ιστορία της περιοχής, Εβραίοι και Άραβες ζούσαν πάντα πολύ κοντά, όλοι μαζί. Εάν δείτε το Μαρόκο, την Τυνησία, τη Λιβύη, τη Συρία, τον Λίβανο, υπήρχαν μεγάλες, ισχυρές εβραϊκές κοινότητες».