EJC, 28.11.2018: Στις 28 Νοεμβρίου 2018, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (ΕΕ) έγινε μόνιμος διεθνής εταίρος της Διεθνούς Συμμαχίας για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος (IHRA). Με τη συμμετοχή της ΕΕ στο διεθνή οργανισμό θα υπάρξει στενότερη συνεργασία για την καταπολέμηση της άρνησης του Ολοκαυτώματος και της αντιμετώπισης του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και του αντισημιτισμού.   

Η ενέργεια αυτή είναι αποτέλεσμα της έκκλησης του Προέδρου Γιούνκερ για στενότερη διεθνή συνεργασία που εξέφρασε κατά την ομιλία του την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος στις 27 Ιανουαρίου 2018, καθώς και του ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού που έγινε τον Ιούνιο του 2017.

Ο Α΄ Αντιπρόεδρος Φρανς Τίμερμανς δήλωσε: «Καθώς μειώνεται ο αριθμός των επιζώντων του Ολοκαυτώματος και σε μία περίοδο που ο αντισημιτισμός αυξάνεται, πρέπει να μεταλαμπαδευτεί η μνήμη του σκοτεινότερου κεφαλαίου της ιστορίας. Η συμμετοχή της ΕΕ στον IHRAθα βοηθήσει στην προώθηση της κατανόησης, ώστε οι μελλοντικές γενιές να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τα διδάγματα του παρελθόντος μας».   

Ραχήλ Χασίδ-Καλαντζοπούλου: ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΑΤΙ, πρόλογος: Φραγκίσκη Αμπατζοπούλουυ, εκδόσεις: Ποταμός, Αθήνα 2017.

Η Ραχήλ Χασίδ – Καλαντζοπούλου δεν πρόλαβε να δει το βιβλίο με την προσωπική της μαρτυρία τυπωμένο στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Έφυγε νωρίτερα μέσα στο χρόνο για το μεγάλο ταξίδι… 

Έζησε την κόλαση επί γης, γλύτωσε από του Χάρου τα δόντια, στάθηκε όρθια, πάλεψε για τη ζωή και τα κατάφερε. Και όχι μόνο τα κατάφερε αλλά έγινε και ένα δυνατό παράδειγμα τροφοδοσίας της συλλογικής μνήμης στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο.

Το βιβλίο της Ραχήλ Χασίδ – Καλαντζοπούλου με τίτλο «Εδώ δεν έχει γιατί» (με πρόλογο που υπογράφει η Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου) είναι ένα πολύ σύνθετο έργο – είναι μια προσωπική μαρτυρία ενταγμένη μέσα σε ένα πλαίσιο τεκμηριώσεων που απαντούν – ή προσπάθησαν να απαντήσουν- για μια ακόμη φορά στο επιτακτικό ερώτημα του «γιατί». Η Ραχήλ πηγαίνει πίσω στα χρόνια του ανείπωτου Διωγμού των ομοθρήσκων της – στην Ελλάδα και την Ευρώπη ολόκληρη- που κατέληξε στο Ολοκαύτωμα για να «ξύσει» με την δική της ματωμένη πένα την ουσία μιας φράσης του συγγραφέα Πρίμο Λέβι που έζησε και εκείνος στο πετσί του την φρίκη των ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης εκατομμυρίων ανθρώπων κάθε ηλικίας, θρησκεύματος, ιδεολογίας, χρώματος και φυλής. Μια φράση που δίνει και τον τίτλο στο βιβλίο.

Το βιβλίο του Λεόν Σαλτιέλ «Μη με ξεχάσετε. Τρεις Εβραίες μητέρες γράφουν στους γιους τους από το γκέτο της Θεσσαλονίκης» (εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2018) παρουσιάστηκε στην Αθήνα, στον Κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, στις 5.6.2018, σε εκδήλωση την οποία συντόνισε ο δημοσιογράφος Νίκος Βατόπουλος. Για το βιβλίο μίλησαν η Διευθύντρια του ΕΜΕ Ζανέτ Μπαττίνου, ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, Πρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, η Άννα Φραγκουδάκη, ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Ευστάθιος Λιανός-Λιάντης, Ειδικός Γραμματέας Θρησκευτικής και Πολιτιστικής Διπλωματίας του Υπουργείο Εξωτερικών και ο συγγραφέας Λεόν Σαλτιέλ. Βιβλιοπαρουσίαση του Σταύρου Ζουμπουλάκη, βασισμένη στην ομιλία του, δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή (1.7.2018) με τίτλο: «Σαρίνα Σαλτιέλ, Ματίλντα Μπαρούχ, Νεάμα Καζές», και αναδημοσιεύεται παρακάτω:

Καθημερινή, Ένθετο ΤΕΧΝΕΣ, 1.7.2018: Τ​​ο βιβλίο «Μη με ξεχάσετε», σε επιμέλεια του Λεόν Σαλτιέλ (Αλεξάνδρεια, 2018), αποτελεί την πρώτη έκδοση στα ελληνικά ενός σώματος επιστολών από τα χρόνια του Ολοκαυτώματος. Τρεις Εβραίες μανάδες της Θεσσαλονίκης, η Σαρίνα Σαλτιέλ, η Ματίλντα Μπαρούχ και η Νεάμα Καζές, γράφουν, στα γαλλικά, στους γιους τους που ζουν στην Αθήνα, μεταξύ Μαΐου 1942 και Απριλίου 1943. Σύνολο 51 επιστολές, γραμμένες, σχεδόν όλες, από αυτές τις τρεις γυναίκες. Οι επιστολές αυτού του είδους αποτελούν μοναδικά πολύτιμες μαρτυρίες, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν γράφτηκαν ως μαρτυρίες, δεν γράφτηκαν για να μείνουν στην ιστορία.

Στις 3.6.2018, στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ δημοσιεύθηκε βιβλιοκρισία του Προέδρου της Ι.Κ. Ιωαννίνων και μέλους του Δ.Σ. ΚΙΣΕ Δρος Μωϋσή Ελισάφ, για το βιβλίο της Ρίκας Μπενβενίστε «ΛΟΥΝΑ».

Το Ολοκαύτωμα όπως το έζησε η Λούνα

Στην κοντή μνήμη των λαών συχνά οι πραγματικοί δημιουργοί λησμονιούνται, ενώ οι ταραξίες επιπλέουν και επιβιώνουν. Ποιος θυμάται, για παράδειγμα, τον αρχιτέκτονα του ναού της Εφέσου, ο οποίος ναός, ως γνωστόν, ήταν ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου; Κανένας. Ο Ηρόστρατος όμως που τον έκαψε έμεινε στην Ιστορία. Κοιτώντας την Ιστορία από πάνω, οι κατά καιρούς Ηρόστρατοι δεν χάνονται ποτέ. Οι λαοί όμως, ίσως και για τον λόγο αυτό, ξαναζούν τον εφιάλτη των κάθε είδους Ηρόστρατων.