ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ: Την Τρίτη 21 Απριλίου στις 10 το πρωί ήχησαν οι σειρήνες στο Ισραήλ, ως φόρο τιμής στη μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος.
Κάθε χρόνο, την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, στο άκουσμα των σειρήνων, κάθε δραστηριότητα των Ισραηλινών σταματά σε ένδειξη σεβασμού στα θύματα του Ολοκαυτώματος.
Οι εκδηλώσεις για την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος που είναι ιδιαίτερα σημαντική στο Ισραήλ, περιλαμβάνουν συμμετοχή των επιζώντων σε τελετές μνήμης και σε πορείες σε πρώην στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ευρώπη, καθώς και κεντρική εκδήλωση που πραγματοποιείται στο Μουσείο Θυμάτων του Ολοκαυτώματος, Γιάντ Βασέμ, στην οποία λαμβάνουν μέρος η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.
Εφέτος, οι εορτασμοί για την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος επισκιάστηκαν από την πανδημία του COVID-19. Το Μουσείο του Ολοκαυτώματος παρέμεινε κλειστό, οι δρόμοι ήταν ερημωμένοι λόγω των περιοριστικών μέτρων, ενώ η τελετή στο Γιαντ Βασέμ μαγνητοσκοπήθηκε χωρίς την παρουσία κοινού και προβλήθηκε διαδικτυακά.
Ο Κιρ Στάρμερ είναι ο διάδοχος του αμφιλεγόμενου Τζέρεμι Κόρμπιν και ο νέος αρχηγός του Εργατικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου, έχοντας συγκεντρώσει το 56.2% των ψήφων κατά τις πρόσφατες εκλογές στο κόμμα. Η υποστήριξη των Εβραίων της Μεγάλης Βρετανίας στο Εργατικό Κόμμα είχε τα τελευταία χρόνια κλονιστεί και πολλά μέλη είχαν ζητήσει τη διαγραφή τους από το κόμμα λόγω των συχνών αντισημιτικών συμπεριφορών του Τζέρεμι Κόρμπιν. Η Επιτροπή Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ανεξάρτητη βρετανική αρχή, αναμένεται να εκδώσει φέτος την απόφασή της για θεσμικό αντισημιτισμό στο Εργατικό Κόμμα αφού ολοκληρώσει την εξέταση των σχετικών καταγγελιών.
Αμέσως μετά τη νίκη του, ο Κιρ Στάρμερ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα του αντισημιτισμού που –όπως είπε χαρακτηριστικά- «δηλητηρίασε το κόμμα του τα τελευταία χρόνια», σημειώνοντας: «Ο αντισημιτισμός στιγμάτισε το κόμμα μας.Έχω δει τη θλίψη που προκάλεσε σε πολλές εβραϊκές κοινότητες. Εκ μέρους του Εργατικού Κόμματος σας ζητώ συγγνώμη και θα σας υπόσχομαι ότι θα ξεριζώσω το κακό από τη ρίζα του και η επιτυχία μου θα κριθεί από την επιστροφή των μελών της εβραϊκής κοινότητας που τα τελευταία χρόνια δε μπορούσαν μας στηρίξουν…».
«Γεννήθηκα στη Φλαμανδική πόλη Οστένδη, στο Βέλγιο, το 1930, που σημαίνει ότι τα έχω τα χρόνια μου!», γράφει ο Ισραηλινός σήμερα Αριε Μπερενμπάουμ, που αντιμετωπίζει την καραντίνα με πειθαρχία και αισιοδοξία, στέλνοντας το δικό του μήνυμα σε όσους κάνουν ασυνείδητες επιλογές. Η κανονική, παιδική ζωή του Αριε κράτησε μόλις 9 χρόνια. Μετά ήρθε ο πόλεμος και ανέτρεψε τα πάντα. «Στο ‘κανονική’ συμπεριλαμβάνω και τα παιδιά που με κυνηγούσαν όταν γύριζα από το σχολείο και με έβριζαν επειδή ήμουν Εβραίος», λέει με πίκρα. Στη διάρκεια του πολέμου ο Αριε και η οικογένειά του κρύβονταν σε διάφορα μέρη προσπαθώντας να επιβιώσουν. Το πρώτο καταφύγιο ήταν η σοφίτα ενός καφενείου στην Αμβέρσα, απέναντι από το αρχηγείο της Γκεστάπο. «Ούτε να μιλάμε δεν επιτρεπόταν, για να μη μας ακούσουν και μας προδώσουν, ούτε να κοιτάμε απ΄ το μικρό παράθυρο». Στη συνέχεια κρύφτηκαν σ΄ένα αγρόκτημα. «Ο αγρότης μας δέχθηκε γιατί είχε μόνο κόρες και χρειαζόταν εργατικά χέρια για τις δουλειές της φάρμας».
Περισσότερα: «ΜΕΤΡΩ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΟΝΙΕΜΑΙ»
Το να μείνουμε σπίτι και να βρισκόμαστε σε καραντίνα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Για εμάς και τη γενιά μας που έχουμε μεγαλώσει και ζήσει αλλιώς, η απομόνωση είναι δύσκολη. Δεν είναι έτσι όμως για όλους.
Μια γιαγιά από την Αργεντινή έχει γίνει viral μιας και με τον τρόπο της στηλιτεύει όσους παραπονιούνται για την καραντίνα και την κοινωνική απόσταση.
Η Connie Ansaldi έβγαλε βίντεο τη γιαγιά της να διηγείται την ιστορία της για το πώς επέζησε από το Ολοκαύτωμα. «Πόσα χρόνια κρυβόσουν στο πηγάδι;», ρωτά στο βίντεο η εγγονή της.
«Τρία χρόνια! Χωρίς μπάνιο, χωρίς τίποτα. Δεν συγκρίνεται», απάντησε η επιζήσασα γιαγιά.
«Η γιαγιά μου (επιζήσασα του Ολοκαυτώματος) μου είπε ότι πέρασε 3 χρόνια να κρύβεται σε υπόγειο πηγάδι και 2 χρόνια σε γκέτο», αναφέρει η Connie.
Πηγή: Ιστότοπος Bovary.gr
«Ξέρεις κάτι; Δεν έχω τίποτα πρωτότυπο να πω, ούτε η φαντασία μου, ούτε η λογική μου έχουν κάτι να πουν. Είμαι αποσβολωμένη από αυτά που συμβαίνουν και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μπορούμε να πούμε. Ίσως είναι πολλοί αυτοί που μιλούν πολύ». Τα λόγια αυτά δεν είναι από συνέντευξη, αλλά κάποιες σκέψεις της Λιλιάνα Σεγκρέ, της Μιλανέζας γερουσιαστή και επιζώσας του Ολοκαυτώματος που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα «Εβραϊκές Σελίδες» του ΚΙΣ Ιταλίας.
«Είναι σα τη Μεγάλη Πλημμύρα», σχολίασε η Λ. Σεγκρέ, η οποία εξήγησε ότι επέλεξε να παραμείνει σιωπηλή και να μη μιλήσει για τον κίνδυνο στη δημόσια υγεία, παρά τις προσκλήσεις που λαμβάνει. «Απαγόρευσα στα παιδιά μου και στα εγγόνια μου να με επισκέπτονται και είμαι πολύ προσεκτική», λέει σχετικά με την καραντίνα στο σπίτι. «Δεν θα ακούσεις από μένα αυτά που θα ήθελες να σου πω, ότι δηλαδή διαβάζω αρκετά, αξιοποιώ τις ημέρες μου τακτοποιώντας το σπίτι, ότι ανακαλύπτω παλιές φωτογραφίες, όπως κάνουν πολλοί. Φωτογραφίες έβρισκα σ΄όλη μου τη ζωή, ανασύροντάς τις από τα συρτάρια της μνήμης μου. Τώρα δεν το κάνω πια. Κυριολεκτικά δεν κάνω τίποτα. Βρίσκομαι σε μία κατάσταση τρομακτικής ραστώνης. Κοιμάμαι και λύνω σταυρόλεξα –που είναι φανταστικά διότι αποσπούν την προσοχή από τα σοβαρά προβλήματα.
Περισσότερα: ΕΒΡΑΙΟΙ ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ: «Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΟΒΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ»