«Ξέρεις κάτι; Δεν έχω τίποτα πρωτότυπο να πω, ούτε η φαντασία μου, ούτε η λογική μου έχουν κάτι να πουν. Είμαι αποσβολωμένη από αυτά που συμβαίνουν και η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μπορούμε να πούμε. Ίσως είναι πολλοί αυτοί που μιλούν πολύ». Τα λόγια αυτά δεν είναι από συνέντευξη, αλλά κάποιες σκέψεις της Λιλιάνα Σεγκρέ, της Μιλανέζας γερουσιαστή και επιζώσας του Ολοκαυτώματος που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα «Εβραϊκές Σελίδες» του ΚΙΣ Ιταλίας.
«Είναι σα τη Μεγάλη Πλημμύρα», σχολίασε η Λ. Σεγκρέ, η οποία εξήγησε ότι επέλεξε να παραμείνει σιωπηλή και να μη μιλήσει για τον κίνδυνο στη δημόσια υγεία, παρά τις προσκλήσεις που λαμβάνει. «Απαγόρευσα στα παιδιά μου και στα εγγόνια μου να με επισκέπτονται και είμαι πολύ προσεκτική», λέει σχετικά με την καραντίνα στο σπίτι. «Δεν θα ακούσεις από μένα αυτά που θα ήθελες να σου πω, ότι δηλαδή διαβάζω αρκετά, αξιοποιώ τις ημέρες μου τακτοποιώντας το σπίτι, ότι ανακαλύπτω παλιές φωτογραφίες, όπως κάνουν πολλοί. Φωτογραφίες έβρισκα σ΄όλη μου τη ζωή, ανασύροντάς τις από τα συρτάρια της μνήμης μου. Τώρα δεν το κάνω πια. Κυριολεκτικά δεν κάνω τίποτα. Βρίσκομαι σε μία κατάσταση τρομακτικής ραστώνης. Κοιμάμαι και λύνω σταυρόλεξα –που είναι φανταστικά διότι αποσπούν την προσοχή από τα σοβαρά προβλήματα.
Περισσότερα: ΕΒΡΑΙΟΙ ΣΤΟ ΜΙΛΑΝΟ: «Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΦΟΒΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ»
Έζησαν το χειρότερο κομμάτι του 20ου αιώνα αλλά παραμένουν μαζί, παντρεμένες και δυνατές. Η μία είναι 101 και η άλλη 95.
Στα 101 της η Naomi Replansky, ποιήτρια και εργάτρια-επαναστάτρια, έχει αντέξει πολλά. Γεννήθηκε, στο διαμέρισμα της οικογένειάς της στο Μπρονξ, τον Μάιο του 1918. Ο ερχομός της στον κόσμο συνέπεσε με την Ισπανική Γρίπη, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα να χαθούν 10.000 εκατομμύρια ζωές, πολλές από αυτές ήταν παιδιά κάτω των 5 ετών. Ήταν μια περίοδος έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία και απομόνωσης, σαν αυτή που βιώνουμε με την πανδημία του κορωνοϊού.
Η πολυομελίτιδα ορίστηκε ως επιδημία στη Νέα Υόρκη το 1916. Εκείνη τη χρονιά τουλάχιστον 2.000 άνθρωποι πέθαναν από την ασθένεια. Όσοι επέζησαν θα είχαν έντονα την ανάμνηση της εξάπλωσης του τύφου που σάρωσε την πόλη εννιά χρόνια νωρίτερα. Μέχρι να αρχίσει να χρησιμοποιείται το εμβόλιο της πολυομελίτιδας, γύρω στο 1950, σχεδόν κάθε άνοιξη εμφανιζόταν η εξάπλωσή του στη χώρα. Οι δημόσιες συγκεντρώσεις συχνά ακυρώνονταν και οι πλούσιοι άνθρωποι των πόλεων έφευγαν για την εξοχή.
Στις αρχές του 1920, η μικρή αδερφή της Naomi χτυπήθηκε με αποτέλεσμα να παραλύσει για πάντα το ένα από τα πόδια της. Η μητέρα τους εναπόθεσε τις ελπίδες της σε θεραπείες νερού που ανέπτυξε ο Franklin Roosevelt αλλά μάταια. “Ήταν μια αναπτέρωση ηθικού, μια χαρούμενη αίσθηση αλλά όχι θεραπευτικό”, δήλωσε η Naomi στους New York Times.
Εν μέσω αυστηρών μέτρων απαγόρευσης της κυκλοφορίας στο Ισραήλ, ο πρωταθλητής μαραθωνοδρόμος Gazcho Fanta, κάτοχος του ισραηλινού ρεκόρ στα 50 χλμ., αποφάσισε να συνεχίσει τις προπονήσεις του τρέχοντας … στο σαλόνι του σπιτιού του!
Κάλυψε απόσταση 42 χιλιομέτρων σε 3 ώρες 50’ και 14’’, κάνοντας τον γύρο του σαλονιού του 5.349 φορές, με μέση ταχύτητα 5.27’ ανά χιλιόμετρο.
Ένα αισιόδοξο μήνυμα για τη θέληση και την εφευρετικότητα ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες.
Πηγή: Ιστότοπος JNS, 26.3.20

Στη μάχη ευαισθητοποίησης και κοινωνικής ευθύνης για την αποφυγή μετάδοσης του κορωνοϊού έχουν στρατευθεί και διάσημοι Εβραίοι κωμικοί. Χαρακτηριστικό το βίντεο που ανέβασε στο twitter o συγγραφέας Μαξ Μπρουκς, μαζί με τον πατέρα του, τον διάσημο κωμικό Μελ Μπρουκς. Με ένα τζάμι ανάμεσά τους, για να τους χωρίζει και να επισημαίνει η σημασία της κοινωνικής απόστασης, ο Μαξ λέει: «Είμαι ο Μαξ Μπρουκς και είμαι 47 ετών. Αυτός είναι ο πατέρας μου, ο Μελ Μπρουκς, και είναι 93. Αν αρρωστήσω από κορωνοϊό, πιθανόν να γίνω καλά, αλλά αν κολλήσω τον πατέρα μου πιθανόν εκείνος να κολλήσει τον Κάρλ Ράϊνερ και εκείνος τον Ντικ Βαν Ντάϊκ και πριν καλά καλά το καταλάβω θα έχω ξεκληρίσει μια ολόκληρη γενιά θρυλικών κωμικών!!!», και συνεχίζει με συμβουλές πρόληψης. Δείτε εδώ το βίντεο.
Πηγή: twitter
Εννέα χρόνια σε σοβιετική φυλακή, τα μισά τα πέρασε σε κελί απομόνωσης, και 405 ημέρες σε κελί βασανιστηρίων. Ο λόγος για τον εμβληματικό Νατάν Σαράνσκι, τ. Ισραηλινό υπουργό και τ. πρόεδρο του Εβραϊκού Πρακτορείου για το Ισραήλ, που μοιράζεται την εμπειρία του για να μας δώσει πέντε πρακτικές συμβουλές για το πώς να βιώσουμε την περίοδο της «κοινωνικής απομόνωσης» για την αποφυγή μετάδοσης του κορωνοϊού (Δείτε εδώ το βίντεο).
Οι συμβουλές του Σαράνσκι:
1. Δεν είσαι μόνος. Είσαι μέρος μιας παγκόσμιας μάχης ενάντια σ΄έναν αόρατο εχθρό. Το αποτέλεσμα της μάχης θα κριθεί και από τη δική σου συμπεριφορά!
2. Κάνε σχέδια, θέσε στόχους που εξαρτώνται αποκλειστικά από σένα. Έτσι έχεις τον έλεγχο και την ευθύνη της επιτυχίας τους. Αποφύγετε να κάνετε σχέδια βασισμένα στην ελπίδα ότι τις προσεχείς ημέρες αυτό θα τελειώσει. Δεν εξαρτάται από εσάς!
3. Χιούμορ! Μη χάσεις ποτέ το χιούμορ σου.
4. Μην παραμελείς τα χόμπυ σου. Απόλαυσε τις αγαπημένες σου ασχολίες στο σπίτι.
5. Νιώσε τους δεσμούς με τις ρίζες και το λαό σου. Δεν είσαι μόνος. Οι Εβραίοι εδώ και χιλιετίες είμαστε σκορπισμένοι στα πέρατα της γης αλλά πάντα έχουμε το συναίσθημα ότι είμαστε ενωμένοι, μας συνδέει το κοινό παρελθόν, η κοινή παράδοση.