Περισσότερα: ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ ΜΑΡΧΟΧΑΙΟΥ ΦΡΙΖΗ
Στις 22.4.2012, η Ι.Κ. Αθηνών τιμώντας την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος διοργάνωσε τελετή που έγινε στο εβραϊκό νεκροταφείο. Η τελετή ξεκίνησε με την επιμνημόσυνη δέηση για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από τον Ραββίνο Αθηνών κ. Ισαάκ Μιζάν.
Την Κυριακή 29 Απριλίου 2012, έγινε η θρησκευτική ενηλικίωση (Μπατ Μιτσβά) των: Έντελ Αράρ, Κέλλυ Σαμουήλ, Λίλιαν-Ρεβέκκας Ταμπάχ, Ντανιέλας Σούση, Σουζάνας Φάϊς και της Στερίνας Μπορμπόλη.
Την Κυριακή 17 Ιουνίου 2012, έγινε η θρησκευτική ενηλικίωση (Μπατ Μιτσβά) των: Αθηνάς- Ανίτας Σούση, Άννυς Μαΐς, Ήβης Ασπρίδη, Ίρμας Ματαθία, Μόνικας Ναμία, Σιμόν Σούση και της Στέφανι-Ρενέ Ναχμία.
Αφιερωμένη στα παιδιά ήταν η φετινή Διεθνής Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος. «Ενάμισι εκατομμύριο Εβραιόπουλα αφανίστηκαν κατά το Ολοκαύτωμα, θύματα των διώξεων των Ναζί και των υποστηρικτών τους…», αναφέρει μεταξύ άλλων στο μήνυμά του ο Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, καλώντας τα έθνη να προστατεύσουν τους πιο ευάλωτους, ανεξάρτητα από φυλή, χρώμα, φύλο ή θρησκεία. Η τραγική επέτειος μνημονεύτηκε με σειρά τελετών που έγιναν διεθνώς στον ΟΗΕ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα εθνικά κοινοβούλια, την 27 Ιανουαρίου. Στην Ελλάδα η επέτειος Μνήμης τιμήθηκε με εκδηλώσεις που έγιναν στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, το Βόλο, τα Ιωάννινα με τη συνεργασία των κατά τόπους Περιφερειών και των Ισραηλιτικών Κοινοτήτων.
Στις 5.12.11 στη θεατρική σκηνή «Ζωή Λάσκαρη», δόθηκε η πρεμιέρα του έργου του Μάρτιν Σέρμαν «Rose», με τη Ζωή Λάσκαρη στον ομώνυμο ρόλο που ουσιαστικά είναι ένας μονόλογος. Σκηνοθέτης της παράστασης είναι ο Αντολφ Σαπίρο.
Το έργο, μέσα από το εύρημα του μονολόγου μιας σημαδεμένης από τα δεινά γυναίκας σε παραλήρημα, κατορθώνει να συμπυκνώσει όλο το δράμα του Ολοκαυτώματος της εβραϊκής φυλής την περίοδο του Ναζισμού. Ξεκινώντας από τη γραφική, αλλά όχι χωρίς προβλήματα ζωή στα στετλ της Πολωνίας, την περίοδο στο γκέτο της Βαρσοβίας και το δραματικό τίμημα που πληρώνει με την απώλεια του μονάκριβου παιδιού της, το ταξίδι προς τη χώρα των προγόνων της με το πλοίο Exodusαναζητώντας μία νέα ζωή, τη θλιβερή επάνοδό της στην ερειπωμένη Ευρώπη, φτάνει μέχρι την τελική κατάληξη σε κάποια πολιτεία της Αμερικής, με την ψευδαίσθηση μιας ευτυχίας που βασίζεται περισσότερο στην ευημερία και λιγότερο στην ανθρώπινη επικοινωνία.