Ανοιχτή συζήτηση μεταξύ Ισραηλινών και Ελλήνων δημοσιογράφων και αναλυτών για τις «γεωπολιτικές αλλαγές και προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή», στη διάρκεια της οποίας εθίγη εκτενώς και η σταθερή τα τελευταία χρόνια σύσφιγξη των ελληνοϊσραηλινών σχέσεων, διεξήχθη στις 17.5.2016 στην Αθήνα. Στη συζήτηση, που διοργανώθηκε από την «Κ» σε συνεργασία με την πρεσβεία του Ισραήλ στην Αθήνα, συμμετείχαν ο Nahum Barnea, πολιτικός συντάκτης και αρθρογράφος της εφημερίδας Yedioth Ahronoth, η Dana Weiss, παρουσιάστρια ειδήσεων και πολιτική συντάκτις του «Saturday Night News» Channel 2, ο Amos Harel, στρατιωτικός ανταποκριτής της εφημερίδας Haaretz, ο Νίκος Κωνσταντάρας, διευθυντής σύνταξης της «Καθημερινής», και ο Θάνος Ντόκος, γενικός διευθυντής Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής. Συντονιστής ήταν ο διπλωματικός ανταποκριτής της «Κ», Αθανάσιος Ελλις.
Εγιναν εκτενείς αναφορές στο ISIS και τονίσθηκε ότι η σουνιτική - τζιχαντιστική απειλή δεν μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με στρατιωτικά μέσα, ενώ επισημάνθηκε ότι η εξάλειψη μιας εξτρεμιστικής ομάδας –από τη στιγμή που υπάρχει το τζιχαντιστικό υπόβαθρο– θα γεννά άλλες.
Για το Ισραήλ, η μεγαλύτερη απειλή στην περιοχή εξακολουθεί να παραμένει το Ιράν, παρά τη συμφωνία της Βιέννης που προβλέπει σαφή και αυστηρό περιορισμό του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης.
Το Παλαιστινιακό αναφέρθηκε ως ένα πρόβλημα στο οποίο δεν έχει βρεθεί ακόμη λύση και τούτο διότι καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει πειστεί ότι η επίλυση θα έχει μεγαλύτερο όφελος από τη μη λύση.
Περισσότερα: ΕΠΙ ΤΑΠΗΤΟΣ ΟΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΝ. ΜΕΣΟΓΕΙΟ, ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
- ΑΡΘΡΟ του DAVID HARRIS (Διευθύνοντα Συμβούλου της AJC) στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ HUFFINGTON POST (9.5.2016) για τη στάση της Ευρώπης απέναντι στη Χεζμπολάχ:
Πριν σχεδόν τρία χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιτέλους ξεπέρασε τους ενδοιασμούς της και αποφάσισε να βάλει τη Χεζμπολάχ στη λίστα των τρομοκρατών.
Τα καλά νέα είναι ότι τα 28 κράτη-μέλη ανέλαβαν δράση, μετά την παρακίνηση της Βουλγαρίας, που είχε την εμπειρία ενός θανατηφόρου χτυπήματος της Χεζμπολάχ την προηγούμενη χρονιά, και της Κύπρου που συνέλαβε έναν πράκτορα της Χεζμπολάχ να ελέγχει κάποια μέρη.
Τα κακά νέα είναι πως η Ε.Ε. επέλεξε να διχοτομήσει τη Χεζμπολάχ και να βάλει τη «στρατιωτική πτέρυγά» της στη λίστα της τρομοκρατίας, αφήνοντας την «πολιτική της πτέρυγα» εκτός λίστας.
Αυτή η διάκριση δεν κάνει πραγματικά καμία διαφορά. Κι αν δεν πιστεύετε εμένα, ακούστε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα, που τόνισε πως κανείς δεν μπορεί να διαιρέσει την ένωσή του.
Χλευάζοντας την απόφαση της Ε.Ε., ο Νασράλα υποστήριξε: «Κυβέρνηση (του Λιβάνου) χωρίς τη Χεζμπολάχ δεν μπορεί να σχηματιστεί. Σαν αστείο και μόνο, προτείνω οι υπουργοί μας στην επόμενη κυβέρνηση να επιλεγούν από τη στρατιωτική πτέρυγα της Χεζμπολάχ».
Δε συμφωνώ συχνά με τον Νασράλα, αλλά σε αυτή την περίπτωση -του το αναγνωρίζω- είχε δίκιο για την αυταπάτη της Ε.Ε. ότι υπάρχουν δύο Χεζμπολάχ.
ΤΕΛ ΑΒΙΒ. Στις 11 Σεπτεμβρίου 1962, ο Γερμανός φυσικός Χάιντς Κρουγκ δεν επέστρεψε στο σπίτι του στο Μόναχο. Το μόνο στοιχείο που διέθετε η αστυνομία του Μονάχου ήταν το γεγονός ότι ο Κρουγκ ταξίδευε συχνά στην Αίγυπτο. Ο Κρουγκ ήταν ένας από τους δεκάδες επιστήμονες του προγράμματος κατασκευής πυραύλων του ναζιστικού καθεστώτος οι οποίοι είχαν προσληφθεί από την Αίγυπτο για την ανάπτυξη προηγμένων όπλων.
Η ισραηλινή εφημερίδα «Χα Μπόκερ» εξέπληξε το αναγνωστικό κοινό της εποχής ισχυριζόμενη ότι γνώριζε τον λόγο της εξαφάνισης του Κρουγκ: οι Αιγύπτιοι φέρονταν να έχουν απαγάγει τον Κρουγκ, ώστε αυτός να μην συνεργασθεί με το Ισραήλ. Η εξήγηση αυτή, όμως, αποτελούσε μέρος της προσπάθειας της ισραηλινής Μοσάντ να αποθαρρύνει ενδεχόμενη ενδελεχή έρευνα γύρω από την εξαφάνιση του Κρουγκ.
Σύμφωνα με πρόσφατες συνεντεύξεις βετεράνων της Μοσάντ στην ιστοσελίδα Forward, ο Κρουγκ είχε πέσει θύμα δολοφονίας από δίκτυο πρακτόρων της ισραηλινής αντικατασκοπίας. Επικεφαλής της ομάδας δολοφόνων ήταν, μάλιστα, ο εκλεκτός κομάντο αλεξιπτωτιστής του Χίτλερ, Οτο Σκορτσένι, ο οποίος υπηρετούσε πλέον τα συμφέροντα του ισραηλινού κράτους.
Περισσότερα: ΝΑΖΙ ΚΟΜΑΝΤΟ ΗΤΑΝ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΗΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗΣ ΜΟΣΑΝΤ
Η Μέση Ανατολή είναι συνέχεια στις ειδήσεις. Δεν υπάρχει μέρα χωρίς να συμβαίνει κάτι που να σχετίζεται με την Αραβο-Ισραηλινή σύγκρουση. Δυστυχώς, επειδή μεγάλο μέρος της δημοσιογραφίας σήμερα γίνεται με καταιγιστικούς ρυθμούς, η συζήτηση συχνά στερείται ουσιαστικού πλαισίου και επιχειρημάτων. Το παρόν δοκίμιο, έργο του Διευθύνοντος Συμβούλου της Αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής AJC David Harris, με θέμα «Το Ισραήλ και η Αραβο-Ισραηλινή Διαμάχη: Σύντομος οδηγός για προβληματισμένους» -χωρίς να εξαντλεί το τεράστιο αυτό θέμα- επιδιώκει να αναπτύξει το ιστορικό και σύγχρονο πλαίσιο για μια γόνιμη συζήτηση.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο David Harris στην εισαγωγή: «Η ιστορία του Ισραήλ είναι η θαυμάσια υλοποίηση του δεσμού 3.500 ετών μεταξύ μίας χώρας, μίας πίστης, μίας γλώσσας, ενός λαού και ενός οράματος.
Είναι μία εμπνευσμένη ιστορία αντοχής, αποφασιστικότητας, θάρρους και ανανέωσης, είναι η ιστορία της επικράτησης της ελπίδας πάνω στην απελπισία».
Το βιβλίο «Israel and the Arab-Israeli Conflict: A Brief Guide for the Perplexed» διατίθεται ελεύθερα στο διαδίκτυο, στον ιστότοπο της AJC, σε πολλές γλώσσες, και στα ελληνικά.
Μπορείτε να κατεβάσετε την ελληνική έκδοση ΕΔΩ, την αγγλική έκδοση ΕΔΩ.
Η ελληνική έκδοση (επιμέλεια: ΚΙΣΕ, μετάφραση: Λίλα Μορδοχάϊ) κυκλοφόρησε τον Μάρτιο 2016, και διανεμήθηκε κατά την τελετή Αναγόρευσης του David Harris σε Επίτιμο Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιώς, που έγινε στην Αθήνα, στο Ίδρυμα Ευγενίδου, στις 18.3.2016.
Στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στις 12.1.2016 δημοσιεύτηκε το άρθρο που ακολουθεί του κ. Βίκτωρ Ι. Ελιέζερ σχετικά με την κατάσταση στη Μέση Ανατολή.
ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΤΑ - ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΤΡΟΜΟΥ ΜΕ ΤΟ INTERNET;
«Κανείς δεν απορεί όταν σκοτώνονται Εβραίοι, διότι είναι Εβραίοι», έγραψε ο εκδότης του Charlie Hebdo, σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην αφιερωματική έκδοση του περιοδικού με αφορμή την επέτειο ενός έτους από την τρομοκρατική επίθεση στο περιοδικό και στο Εβραϊκό παντοπωλείο στο Παρίσι. «Έχουμε τόσο πολύ συνηθίσει να βλέπουμε Εβραίους να σκοτώνονται επειδή είναι Εβραίοι» έγραψε ο Ζεράρ Μπιάρντ. «Αυτό είναι λάθος και όχι μόνο σε ανθρώπινο επίπεδο. Σε κάθε τρομοκρατικό χτύπημα ο εκτελεστής αποφασίζει ποιον θα στοχοποιήσει ως Εβραίο και αυτό αποδεικνύεται από τα γεγονότα της 13ης Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι. Εκείνη την ημέρα οι δήμιοι μας έδειξαν ότι είχαν αποφασίσει πως είμαστε όλοι Εβραίοι».
Περισσότερα: ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΒΙΚΤΩΡ Ι. ΕΛΙΕΖΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Ο Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ, ανταποκριτής Ισραηλινών εφημερίδων, φιλοξενήθηκε στον ραδιοφωνικό σταθμό 9.84 στην εκπομπή «transit στον αέρα», του Θύμη Τσιλιόπουλου, της 11.12.15, και συζήτησε για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και φλέγοντα θέματα όπως η ισλαμική τρομοκρατία και η επικίνδυνη σχέση της με την άνοδο της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη. Ακούστε την εκπομπή ΕΔΩ (διάστημα: 15.25’ – 27.25’).
Ο Βίκτωρ Ελιέζερ, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα στο Ισραήλ αποτιμώντας θετικά την παγιοποίηση της άποψης ότι η συνεργασία μεταξύ Ελλάδος και Ισραήλ είναι στρατηγικής σημασίας και αποδίδει κοινά οφέλη. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στον τομέα της ενέργειας, αλλά και στην αναπτυξιακή πορεία του Ισραήλ που «ξέφυγε» από την περίοδο της οικονομικής κρίσης επενδύοντας σε καινοτόμες επιχειρήσεις, στην τεχνολογία και στην παιδεία.
Περισσότερα: ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Β. ΕΛΙΕΖΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Από το Washington Institute: Τον Οκτώβριο του 2014 η Σουηδία έγινε η πρώτη μεγάλη χώρα της Δύσης που αναγνώρισε το Παλαιστινιακό κράτος. Έκτοτε διάφορα κοινοβούλια ανά την Ευρώπη (όπως η Μ. Βρετανία, η Κύπρος, η Μάλτα, η Ισπανία και το Βατικανό) έδειξαν ενδιαφέρον να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Σουηδίας.
Αυτές οι πολιτικές αντικατοπτρίζουν την απογοήτευση της Δύσης από τις επαναλαμβανόμενες αποτυχίες επίτευξης μιας Ισραηλινο-Παλαιστινιακής συμφωνίας για την ειρήνη, καθώς και την αίσθηση ότι η «λύση των δύο κρατών» κινδυνεύει.
Ωστόσο, παρότι 20 χρόνια διαπραγματεύσεων δεν κατάφεραν να φέρουν την ειρήνη, έχουν αποδώσει ένα σε γενικές γραμμές αποδεκτό από τη Δύση πακέτο προτιμήσεων, βασισμένο στις εξής αρχές: την ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο κράτος του Ισραήλ, αναγνωρισμένα σύνορα χονδρικά βασισμένα στα σύνορα του 1967, την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα και των δύο κρατών, και μία συμφωνία δίκαιη και ρεαλιστική για την επίλυση του θέματος των προσφύγων.
Στη νέα της μελέτη, με τίτλο «Aligning Policy with Preference – Preserving a Path to a two-state solution», (την οποία μπορείτε να κατεβάσετε εδώ -αρχείο pdf), η τ. βουλευτής της Κνέσετ Einat Wilf επισημαίνει ότι μια πλήρης εναρμόνιση των προτιμήσεων των χωρών της Δύσης με την πολιτική τους στο θέμα Παλαιστινίων και Ισραήλ θα μπορούσε να αποφέρει μια καινοτόμο προσέγγιση στην ειρηνευτική διαδικασία. Αντίθετα, μια τυχαία και αποσπασματική προσέγγιση θα μπορούσε να επισπεύσει την ίδια τη διάλυση που κατ΄ αρχήν οι χώρες της Δύσης στοχεύουν να αποτρέψουν.
[Πηγή: The Washington Institute – Policy Focus 141, Δεκέμβριος 2015]