Το Ιράν και οι δορυφόροι του έχουν προαναγγείλει κτύπημα αντιποίνων στο Ισραήλ. Το έχουν διαλαλήσει τόσο πολύ, που πλέον δε μπορούν να κάνουν πίσω. Αυτό λέει η κοινή λογική. Έχουν εκτεθεί και τα αντίποινα πλέον είναι θέμα γοήτρου και κύρους απέναντι στον μουσουλμανικό κόσμο. Βέβαια, από την άλλη μεριά έχουν παγιδευτεί με τις πομπώδεις απειλές τους σε μια πολιτική που και το Ιράν και κυρίως η Χεζμπολάχ δε γνωρίζουν που θα τους οδηγήσει, καθώς το Ισραήλ επιδεικνύει μια παραδειγματική αποφασιστικότητα στα αντίποινά του. Η σημερινή εικόνα της Γάζας αυτό μαρτυρά.
Περισσότερα: ΣΑΚΗΣ ΜΟΥΜΤΖΗΣ «Iσραήλ - Ιράν: Παιχνίδι για γερά νεύρα»
Η εξελισσόμενη μεσανατολική τραγωδία δεν αφορά μόνο τα άμεσα εμπλεκόμενα μέρη. Αφορά μια ολόκληρη περιοχή αλλά και όμορες χώρες που δεν ανήκουν σ' αυτήν.
Σ ' αυτές είναι εύκολο να συμφωνήσουμε ότι περιλαμβάνονται η Ελλάδα, η Κύπρος και η Τουρκία. Πιο δύσκολο είναι να προβλέψουμε τι περιμένει η καθεμία από την έκβαση του πολέμου, όποια και αν είναι αυτή. Αν και η Τουρκία έχει καταστήσει σαφείς τις θέσεις της: με την υποστήριξη άνευ όρων των Παλαιστινίων επιδιώκει να λάβει μέρος στις διεργασίες που θα οδηγήσουν την «επόμενη ημέρα» στο ενδεχόμενο δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους. Επιδιώκει να συμμετάσχει σε δύναμη ειρηνευτική, σε δύναμη σταθεροποίησης, εάν και εφόσον υπάρξει, ώστε να συνδιαμορφώσει τα δεδομένα στο πεδίο και να ενισχύσει την επιρροή της. Αντιστοίχως, έχει κινηθεί, να θυμίσουμε, στο Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία. Η Τουρκία είναι εκεί.
Περισσότερα: ΙΝΩ ΑΦΕΝΤΟΥΛΗ: Η κρίση είναι απειλητικά κοντά μας, ΤΑ ΝΕΑ 10-11/8/2024
Είμαστε Ισραηλινοί: Κάνουμε σχέδια για την επόμενη εβδομάδα ακόμα και όταν αστειευόμαστε για το τέλος του κόσμου, γιατί η ζωή είναι εξαιρετικά πολύτιμη για να καθόμαστε και να περιμένουμε!
Της Shayna Goldberg, Times of Israel, 5.8.2024
Πριν μια εβδομάδα, το Σάββατο το βράδυ, ο γιος μου με ρώτησε αν μπορούμε να πάμε στο Τελ Αβίβ την επόμενη ημέρα. «Ξέρεις» είπε, «μπορεί να είναι η τελευταία μας κανονική ημέρα».
Μέχρι στιγμής, καταφέραμε να έχουμε οκτώ «μπορεί να είναι η τελευταία μας κανονική ημέρα» ημέρες.
Καταφέραμε να πάμε στο πάρκο Ganei Yehoshua στο Τελ Αβίβ, στο Μουσείο Ammunition Hill στην Ιερουσαλήμ, στο μπόουλινγκ (δύο φορές!), για να κάνουμε παρέα με ξαδέρφια και να περάσουμε χρόνο με τους παππούδες. Όλη την ώρα με την απειλή μεγάλων επιθέσεων πάνω από τα κεφάλια μας.
ΕΝΟΨΕΙ μιας πολεμικής σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, ο συστηματικός αντιδυτικισμός, που συμπεριλαμβάνει τον αντισημιτισμό, διεκδικεί να γίνει η κυρίαρχη ερμηνεία και στην Ελλάδα. Ακριβώς όπως, μετά την εισβολή της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας, έγινε προσπάθεια να επικρατήσει ένας ανέξοδος φιλειρηνισμός, που εξίσωνε τον επιτιθέμενο με τον αμυνόμενο. Κάποιες δυνάμεις, μάλιστα, έριξαν την ευθύνη αποκλειστικά στην Ουκρανία, κατηγορώντας την ότι είναι ενεργούμενο του δυτικού κόσμου, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Γι ' αυτό, άλλωστε, την ημέρα της ρωσικής εισβολής, το ΚΚΕ διοργάνωσε πορεία από τη ρωσική προς την αμερικανική πρεσβεία με κυρίαρχο σύνθημα «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι».
Με δεδομένο ότι οι βασικές αιτίες της κρίσης στη Μέση Ανατολή είναι η απροθυμία πολλών αραβικών κρατών να ανεχτούν ως γείτονα ένα κράτος που δεν είναι αραβικό (ή έστω μουσουλμανικό) και η επιμονή των Ισραηλινών να ζήσουν, δεν βλέπω πώς θα μπορούσε να βρεθεί κάποια λύση. Ίσως αν οι κάτοικοι του Ισραήλ έρχονταν στο φιλότιμο και δεχόντουσαν την εξόντωσή τους (όπως εμμέσως ή ακόμα και ευθέως τους καλούν να κάνουν προοδευτικοί άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη) να μπορούσε η κατάσταση κάπως να εξομαλυνθεί αλλά πρόκειται για αγύριστα κεφάλια: οι Ισραηλινοί θέλουν σώνει και καλά να συνεχίσουν να ζουν και να έχουν και κράτος.
Περισσότερα: ΜΑΝΟΣ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΣ: Η φιλοπόλεμη επιμονή των Ισραηλινών να αρνούνται να εξοντωθούν