«Σήμερα θυμόμαστε τη μοίρα των 6 εκατομμυρίων Εβραίων που δολοφονήθηκαν από το Ναζιστικό καθεστώς. Πολλοί Γερμανοί συμμετείχαν σε αυτό το απίστευτου μεγέθους έγκλημα, ακόμη περισσότεροι γνώριζαν και συναινούσαν. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε πού μπορεί να οδηγήσουν το μίσος και ο φανατισμός». Με αυτή την ανάρτηση, στον λογαριασμό του στο twitter, ο πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα Ερνστ Ράιχελ απέτισε τιμή στα θύματα του Ναζισμού κατά την Ημέρα Μνήμης Ολοκαυτώματος 2021.
Παράλληλα, στις 27.1.21, οι σημαίες της Γερμανίας και της ΕΕ κυμάτιζαν μεσίστιες στο κτίριο της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα, με αφορμή την 76η επέτειο απελευθέρωσης του Άουσβιτς.
Η Πρεσβεία της Γερμανίας κοινοποίησε παράλληλα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άρθρο-αφιέρωμα της DW, με τίτλο «Μνήμη Ολοκαυτώματος στη Γερμανική Βουλή», τονίζοντας ότι «από το 1996 η Ομοσπονδιακή Βουλή τιμά την επέτειο απελευθέρωσης του Άουσβιτς με επιφανείς ομιλητές. Οι περισσότεροι δεν περιορίζονται στην υπόμνηση του παρελθόντος, αλλά απευθύνουν προειδοποίηση για το μέλλον».
Στις 27 Ιανουαρίου 2021 μνημονεύουμε (WeRemember) την Εβραϊκή κοινότητα της Κρήτης και όλα τα θύματα του Ολοκαυτώματος.
Με τον όρο «μνημονεύουμε» εννοούμε το να κάνουμε το παρελθόν ορατό και ουσιώδες για το παρόν.
Τιμώντας την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, η Συναγωγή Ετς Χαγίμ παρουσίασε την «Εικονική Περιήγηση στην Εβραϊκή Συνοικία», η οποία ζωντανεύει την κάποτε έντονη εβραϊκή παρουσία στην καρδιά της παλιά πόλης των Χανίων.
Ο χάρτης αυτός θα δώσει ένα νέο, πιο χειροπιαστό νόημα στο όνομα «Εβραϊκή», το οποίο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα από τους ντόπιους για την περιοχή γύρω από τη Συναγωγή Ετς Χαγίμ, αλλά χωρίς ιδιαίτερη ουσία ή απλώς από συνήθεια. Έτσι, ο χάρτης αυτός θα μπορέσει να δώσει μία εικόνα για το ποια ήταν η ζωή σε αυτήν την μακραίωνη Εβραϊκή γειτονιά ή για το τι μπορεί να σημαίνει η ιστορική αυτή συνοικία στα σημερινά Χανιά.
Τη δέσμευση του αμερικανικού λαού για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού και της μισαλλοδοξίας σε όλες τις μορφές, εξέφρασε ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάιατ, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος.
Παράλληλα, ο Αμερικανός πρέσβης εξέπεμψε το μήνυμα πως οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν σθεναρά τη φετινή προεδρία της Ελλάδας στη Διεθνή Συμμαχία για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος (IHRA). Επίσης, διατύπωσε τη δέσμευση των ΗΠΑ να συνεργαστούν με την Ελλάδα και την IHRA για την καταπολέμηση της άρνησης του Ολοκαυτώματος και του αντισημιτισμού, αλλά και την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν να υποστηρίζουν τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης για τη δημιουργία ενός Μουσείου Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη, ενός μουσείου παγκόσμιας εμβέλειας, το οποίο θα «αφηγείται» την ιστορία των δεκάδων χιλιάδων Εβραίων της Θεσσαλονίκης που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα.
Περισσότερα: ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΕΣΒΗ ΗΠΑ ΤΖΕΦΡΙ ΠΑΙΑΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ 2021
Σε συνέχεια του μηνύματος του Ισραηλινού πρέσβη Γιόσι Αμράνι, η Πρεσβεία του Ισραήλ στην Ελλάδα τίμησε την φετινή Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος με δύο συμβολικές εκδηλώσεις που έριξαν φως σε διαφορετικές πτυχές της ιστορίας του Ολοκαυτώματος στην Ελλάδα.
--Με θέμα «Μια ιστορία επιζήσασας» ο Στρατιωτικός Ακόλουθος της Πρεσβείας του Ισραήλ διοργάνωσε συνάντηση ZOOM με την κα Λόλα Άντζελ κατά την οποία η επιζήσασα του Ολοκαυτώματος Λ. Αντζελ αναφέρθηκε στην προσωπική της ιστορία. Η Λόλα συνελήφθη στις 25 Μαρτίου του 1944 και επέστρεψε στην Ελλάδα στις 11 Σεπτεμβρίου του 1945. Κρατούμενη στο Μπέργκεν Μπέλσεν ήρθε αντιμέτωπη με τον φόβο, τις αρρώστιες, τον θάνατο, την πείνα και το κρύο. Έχασε τουλάχιστον 30 άτομα του οικογενειακού του περιβάλλοντος τα οποία πέθαναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί.
Περισσότερα: Δράσεις της Πρεσβείας του Ισραήλ για την Ημέρα Μνήμης Ολοκαυτώματος 2021
Της Κατερίνας Σχισμένου
Κι αν περπατούμε με διαφορετικό τρόπο τον τελευταίο καιρό, κι αν γιορτάζουμε τις γιορτές μας και τις επετείους μας με επίσης διαφορετικό τρόπο και με τις νέες δυνατότητες που μας δίνονται μέσω της τεχνολογίας, αυτό δε σημαίνει πως εκλείπουν ή πως μειώνεται η βαρύτητά τους και η δύναμη του σκοπού τους που είναι τα βαριά κληροδοτήματα προς τις επόμενες γενιές.
Έχει περάσει η εποχή της σιωπής, έχουμε φτάσει και προσπεράσει πια και την εποχή της επεξεργασίας και είναι πλέον χρέος κάθε τόπου να μιλήσει για την δική του ιστορία έστω κι αν πολλές φορές αυτή η ιστορία έχει κάποια απόνερα και κάποια σκοτεινά σημεία που σίγουρα δεν αφορούν τα τεράστια και γεμάτα βαρύτητα ιστορικά γεγονότα αλλά τις μικρές ρωγμές κάθε κοινωνίας και τις πληγές της.