Το Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος παρουσίασε το έτος 2008 την ψηφιακή εφαρμογή (CD–ROM) με τίτλο “Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων 1941 – 1944”. Την πρώτη εκείνη έκδοση είχε επιμεληθεί ο Αλέξιος Μενεξιάδης (υπ. δρ. Σύγχρονης Ιστορίας) και σκοπός της ήταν να συνοδεύσει το ομώνυμο έντυπο εγχειρίδιο, που είχε ήδη εκδώσει το ΕΜΕ το 2005. Στα χρόνια που ακολούθησαν, τα CD–ROM της εφαρμογής συνόδευσαν το παρεχόμενο υλικό του Μουσείου προς τους εκπαιδευτικούς κατά τα σεμινάριά του, υποστήριξαν πλήθος σχολικές δράσεις και μνημονικές εκδηλώσεις, ενώ μετέδωσαν ακριβείς, συνοπτικές και εποπτικά εμπλουτισμένες γνώσεις για το θέμα τους, προς μεγάλη ποικιλία και αριθμό αποδεκτών, πολλαπλασιαστών, κατευθύνσεων και προορισμών. Το 2012, πραγματοποιήθηκε η δεύτερη, βελτιωμένη έκδοση του CD–ROM, την επιμέλεια της οποίας είχε αναλάβει ο ιστορικός δρ. Ιάσονας Χανδρινός.
“Την Ημέρα αυτή ενωνόμαστε για να θυμηθούμε ένα από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα της εποχής μας: τη συστηματική δολοφονία έξι εκατομμυρίων Εβραίων ανδρών, γυναικών και παιδιών και εκατομμύρια άλλων από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους, ανάμεσα τους και εκατοντάδες Καβαλιώτες της Εβραϊκής κοινότητας.
Αντί άλλης αναφοράς στη Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος, θα σας πρότεινα να εστιάσουμε την προσοχή μας στο κείμενο του Καβαλιώτη Εβραίου, Φίκο Μεβοράχ.
Είθε τα μηνύματα που εκπέμπει να αποτελέσουν οδηγό για την παγκόσμια κοινότητα και να μη ζήσουμε ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ τέτοια τραγωδία”.
“ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ” Πέρασαν πάνω από 60 χρόνια μέχρι η Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. να πάρει μια γενναία – δίκαιη – ιστορική απόφαση, για τους Ευρωπαίους εβραίους που χάθηκαν στο ολοκαύτωμα. Στις 2/11/05 καθορίζει την 27η Γενάρη κάθε έτους ως “Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Εβραίων”.
Ένα χρόνο περίπου πριν τον Γενάρη του 2004, η Βουλή των Ελλήνων καθιερώνει με ομόφωνη απόφαση (Ν.3218/04 Π.Δ. 05) την 27η Γενάρη κάθε έτους, ως “ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων και ηρώων του ολοκαυτώματος”.
Περισσότερα: ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΑΒΑΛΑΣ ΘΟΔΩΡΟΥ ΜΟΥΡΙΑΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ 2021
Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος ο Δήμαρχος Βέροιας, Κωνσταντίνος Βοργιαζίδης, αποστέλλει το παρακάτω μήνυμα:
«Η 27η Ιανουαρίου έχει ανακηρυχτεί από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος από το ναζιστικό καθεστώς κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι ευρέως γνωστό ότι κατά το ολοκαύτωμα εξοντώθηκαν περίπου 6 εκατομμύρια Εβραίοι σε όλη την Ευρώπη, εκ των οποίων 460 συντοπίτες μας, γεγονός που ουσιαστικά οδήγησε με τον πιο βίαιο τρόπο στον τερματισμό της μακραίωνης παρουσίας των Εβραίων στην πόλη μας η οποία χρονολογούνταν πίσω στον 1ο αιώνα μ.Χ. και την εποχή του Απόστολου Παύλου.
Αν θέλουμε να αποφύγουμε την επανάληψη της ιστορίας, οφείλουμε να γνωρίζουμε και να θυμόμαστε. Οφείλουμε να μη ξεχάσουμε, να ενημερώσουμε και να εκπαιδεύουμε τις νεότερες γενιές για την οργανωμένη θηριωδία που έζησε η χώρα μας και όλη η Ευρώπη προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι παρόμοια τραγωδία δε θα ζήσουμε ποτέ ξανά στο μέλλον».
Διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα «Ρωμανιώτικη τέχνη. Εκδήλωση στη μνήμη της Εσθήρ Κοέν», μίας από τις τελευταίες Ελληνίδες επιζήσασες του Ολοκαυτώματος που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών τον Δεκέμβριο του 2020, πραγματοποιήθηκε στις 4.02.2021 από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία.
Κατά τον χαιρετισμό του, ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας, αφού ανέγνωσε απόσπασμα από μαρτυρία της Εσθήρ Κοέν, αναφέρθηκε στην αλληλεπίδραση του εβραϊκού στοιχείου των Ιωαννίνων με το ελληνικό και το μουσουλμανικό της πόλης, αλλά και στη διπλή σημασία της ευθύνης: «Αν η ευθύνη είναι κάτι το οποίο μας τρομάζει και κάτι το οποίο αποποιούμαστε, άλλο τόσο το δίδαγμα από αυτές τις δοκιμασίες θα πρέπει να μας κάνει να σκεφθούμε τη λαμπερή μορφή της ευθύνης. Η ευθύνη έχει δυο όψεις. Οποτε ευθυνόμαστε για τα κακά, εξίσου μπορούμε να ευθυνόμαστε για την αποτροπή τους» σημείωσε.
Του Ανδρέα Μπουρούτη
Οι επέτειοι έχουν δημιουργηθεί για να μας θυμίζουν ότι το παρελθόν αποτελεί θεμέλιο λίθο του παρόντος. Το αναγνωρίζεις, το τιμάς και πορεύεσαι προς το μέλλον. Ως εκ τούτου η διαχείριση της μνήμης αποτελεί μια δύσκολη συνθήκη που δημιουργεί εντάσεις και διαφωνίες, ειδικά όταν αφορά δυσάρεστα ζητήματα του παρελθόντος, συνθήκες και γεγονότα που έχουν την αντανάκλαση τους στο σήμερα. Από την άλλη πλευρά η νοηματοδότηση μιας επετείου απαιτεί ανιδιοτέλεια και αφοσίωση στον σκοπό που υπηρετεί. Την καλλιέργεια δηλαδή μιας παιδευτικής σχέσης που ανταποκρίνεται δημιουργικά σε αυτό που μνημονεύεται και ζητά τη συμμετοχή του παρόντος στην αναμέτρηση του με το παρελθόν.