Λεπτομέρειες

Δημιουργήθηκε : 24 Οκτωβρίου 2019

Της Σοφίας Χριστοφορίδου

Στα τέλη του 1943 αρχίζει να ωριμάζει η ιδέα της εξέγερσης και δημιουργούνται πυρήνες αντίστασης εντός του στρατοπέδου. Μέσα από διάφορα κανάλια έφτασαν στα χέρια των κρατουμένων μερικά αιχμηρά αντικείμενα, πυρομαχικά και εκρηκτικές ύλες. Το καλοκαίρι του 1944 το πλάνο της εξέγερσης είχε οριστικοποιηθεί. Την κεντρική ομάδα καθοδήγησης αποτελούσαν 12 άνδρες και άλλοι 45 ήταν οι μυημένοι στα τέσσερα κρεματόρια.

Το σχέδιο

Το σχέδιο προέβλεπε ότι οι εξεγερμένοι θα αιφνιδίαζαν τους φρουρούς των Ες Ες, που είχαν υπηρεσία στην περιοχή των κρεματόριων, με τα όπλα που θα τους αποσπούσαν θα εξουδετέρωναν τους φρουρούς στις σκοπιές, ενώ παράλληλα θα έβαζαν φωτιά στα κρεματόρια και θα έκοβαν τα συρματοπλέγματα. Η ημερομηνία της εξέγερσης άλλαξε δύο φορές, πρώτα εξαιτίας μιας απρογραμμάτιστης νέας άφιξης ομήρων με ασυνήθιστα ισχυρή γερμανική συνοδεία, μετά λόγω πληροφοριών ότι πλησίαζε στο Άουσβιτς ο Κόκκινος Στρατός. Εντός της αντιστασιακής οργάνωσης υπήρχαν δύο τάσεις: η μια πρότεινε η εξέγερση να οργανωθεί καλύτερα, η άλλη βιαζόταν να δράσει άμεσα. Και υπήρχαν και τα μέλη του Ζοντερκομάντο, που έβλεπαν το τέλος τους να πλησιάζει.

Περισσότερα: ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Λεπτομέρειες

Δημιουργήθηκε : 17 Οκτωβρίου 2019

Η "Αφύλαχτη Διάβαση" παρουσιάζει το νέο ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ της φέρνοντας στο φως άγνωστες πτυχές μίας ξεχασμένης ιστορίας που εκτυλίχθηκε σε ένα ορεινό χωριό των Αγράφων κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.

Το ντοκιμαντέρ θα μεταδοθεί από το Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας το Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019, 12:00-13:00 και σε επανάληψη από τη Φωνή της Ελλάδας την Κυριακή 20 Οκτωβρίου, 13:00-14:00.

Το θέμα του ραδιοφωνικού ντοκιμαντέρ είναι η συντονισμένη προσπάθεια των κατοίκων του χωριού Μαστρογιάννη (ο σημερινός "Αμάραντος") να κρύψουν στα σπίτια τους για σχεδόν έναν χρόνο τα περισσότερα από τα μέλη της εβραϊκής κοινότητας της Καρδίτσας. Τουλάχιστον 82 Εβραίοι της Καρδίτσας και ένας μικρός αριθμός Εβραίων από τις κοινότητες Βόλου και Λάρισας δεν εκτοπίστηκαν στα στρατόπεδα θανάτου της Ανατολικής Ευρώπης κατά τη διάρκεια εφαρμογής της "Τελικής Λύσης". Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διασωθεί το σύνολο των μελών της Εβραϊκής Κοινότητας Καρδίτσας, μία μοναδική περίπτωση στην ηπειρωτική Ελλάδα, που έρχεται να προστεθεί στο "θαύμα της Ζακύνθου" και στην εκεί διάσωση των Εβραίων του νησιού.

Περισσότερα: ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Λεπτομέρειες

Δημιουργήθηκε : 25 Σεπτεμβρίου 2019

«Χάρη σ' αυτούς τους ανθρώπους είμαστε εμείς εδώ. Χάρη σ' αυτούς έχω οικογένεια, έχω εγγόνια και δισέγγονα. Αν δεν υπήρχαν αυτοί, δεν θα υπήρχα κι εγώ...». Η Ρασέλ Δανιήλ απλώνει τα μακριά λεπτά της χέρια για να σφιχταγκαλιάσει τη 18χρονη Ελένη, που μπορεί να γνώρισε μόλις μια ημέρα πριν, αλλά την αισθάνεται ήδη οικογένειά της, κι αυτό γιατί ο προπάππους της νεαρής Βεροιώτισσας ήταν αυτός που έβαλε το δικό του ξεχωριστό λιθαράκι στη σωτηρία της οικογένειας της Ρασέλ από το ναζιστικό μένος, την ταραγμένη περίοδο του πολέμου.

Οι δυο τους στέκονται αγκαλιασμένες λίγα μέτρα μακριά από τον χώρο του παλιού εβραϊκού νεκροταφείου της Βέροιας, εκεί όπου έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τα 460 μέλη της εβραϊκής κοινότητας της πόλης, που οδηγήθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, παρουσία πλήθος κόσμου, επιζώντων της θηριωδίας αλλά και απογόνων ανθρώπων που μαρτύρησαν στο Ολοκαύτωμα.

«Την πρώτη φορά που αντίκρισα αυτό το μέρος, έβρεχε. Ήρθα να βρω τα μνήματα των παππούδων μου και δεν υπήρχε σχεδόν τίποτα. Ένιωσα να βρέχομαι κι εγώ μέσα μου...», αφηγείται στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η 80χρονη, η οποία ήταν μόλις τεσσάρων ετών, όταν μαζί με την οικογένειά της εγκατέλειψαν το σπίτι τους προκειμένου να σωθούν.

Περισσότερα: ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΠΙΖΩΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΤΗ ΒΕΡΟΙΑ ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΙΣ...

Λεπτομέρειες

Δημιουργήθηκε : 22 Αυγούστου 2019

Στις 14 Οκτωβρίου του 1942 τα μέλη της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού συνεδρίασαν στη Γενεύη για να αποφασίσουν αν θα δώσουν στη δημοσιότητα όλα όσα είχαν μάθει για το Άουσβιτς και τα φρικιαστικά σχέδια των Ναζί για την εξόντωση των Εβραίων και των άλλων κρατουμένων στο διαβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Δύο ώρες αργότερα σχεδόν ομόφωνα αποφάσισαν να κρατήσουν το στόμα τους κλειστό, όπως έκαναν και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η βρετανική κυβέρνηση και το Βατικανό, παρά τα στοιχεία που είχαν στη διάθεσή τους για τις μαζικές δολοφονίες που διέπρατταν οι Ναζί σ’ ολόκληρη την κατεχόμενη από τα στρατεύματα του Γ΄Ράιχ Ευρώπη. Επικαλέστηκαν διάφορους λόγους γι’ αυτή την ντροπιαστική σιωπή: από τους φόβους αντιποίνων από τους Ναζί κατά αιχμαλώτων από τα συμμαχικά στρατεύματα, μέχρι την ανάγκη να εστιαστούν οι προσπάθειες σε στρατιωτικούς στόχους και να τελειώνει μια ώρα αρχύτερα ο Πόλεμος. Ακόμη κι όταν ο Βρετανός υπουργός Πολέμου Άντονι Ήντεν μίλησε στη Βουλή των Κοινοτήτων για τα εγκλήματα των Ναζί στο Άουσβιτς κι αλλού δεν αναλήφθηκε δράση.

Το θέμα αναφορικά με το ποιος γνώριζε τι και πότε για το Ολοκαύτωμα έχει απασχολήσει αναρίθμητα βιβλία, άρθρα και ρεπορτάζ, αλλά ένα νέο βιβλίο με τον τίτλο "The Volunteer" («Ο Εθελοντής») ενός πρώην πολεμικού ανταποκριτή της Washington Post, του Τζακ Φεργουέδερ, έρχεται να αποκαλύψει ξεχασμένο υλικό για τις πρώτες μέρες του Άουσβιτς, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο διέρρεαν πληροφορίες για τη φρίκη στο διαβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης από τις πρώτες μέρες της σύστασής του το 1940.

Περισσότερα: Βίτολντ Πιλέσκι: Η τραγική ιστορία του Πολωνού αντιστασιακού που φυλακίστηκε εθελοντικά στο Άουσβιτς