Στις 10 και 11 Μαΐου 2022, το Ολλανδικό Ινστιτούτο Αθηνών, το Ινστιτούτο Ερευνών για τον Πολιτισμό του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ και το Εργαστήρι Μελέτης των Εβραίων της Ελλάδος διοργανώνουν διήμερο διεθνές εργαστήριο με θέμα “Jewish Responses to Persecution and Rescue Efforts During the Holocaust” (Εβραϊκές αντιδράσεις στον διωγμό και προσπάθειες διάσωσης στη διάρκεια του Ολοκαυτώματος). Το εργαστήριο αποτελεί συνέχεια του διαδικτυακού σεμιναρίου “Testimonies and Research on Hiding during the Holocaust”, που έγινε στις 20.10.2021 (δείτε το ΕΔΩ), το οποίο περιλαμβάνει μαρτυρίες διωκομένων που κρύφτηκαν κατά την Κατοχή.
Λόγω των περιορισμών της πανδημίας, το εργαστήρι θα παρέχει τη δυνατότητα και διαδικτυακής συμμετοχής. Μπορείτε να κάνετε εγγραφή ΕΔΩ. Διαβάστε περισσότερα σχετικά με το εργαστήρι ΕΔΩ.
Μεταξύ των εισηγητών οι: Γιώργος Αντωνίου, Οντέτ Βαρών – Βασάρ, Στράτος Δορδανάς, Άννα Μαρία Δρουμπούκη, Φίλιππος Κάραμποτ, Πάρις Παπαμίχος – Χρονάκης, Ιάσονας Χανδρινός. Το αναλυτικό πρόγραμμα μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.
Ανοιχτή πρόσβαση στην ηλεκτρονική βάση του Αρχείου Προφορικών Μαρτυριών Fortunoff του Πανεπιστημίου του Yale απέκτησε η Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης του ΑΠΘ.
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα οπτικοακουστικά αρχεία ιστορίας στον κόσμο. Η παρουσίαση της βάσης του Οπτικοακουστικού Ιστορικού Αρχείου θα πραγματοποιείται την Τετάρτη 4 Μάϊου 2022 και ώρα 12.00, στο Αμφιθέατρο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του ΑΠΘ.
Η παρουσίαση του Οπτικοακουστικού Ιστορικού Αρχείου θα γίνει από τον Διευθυντή του Αρχείου Fortunoff, κ. Stephen Naron, από τον Επίκ. Καθηγητή της Έδρας Εβραϊκών Σπουδών του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, κ. Γεώργιο Αντωνίου, και από τη βιβλιοθηκονόμο του Γραφείου Προσκτήσεων της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του ΑΠΘ κα Ξένια Αγορογιάννη, ενώ χαιρετισμό θα απευθύνουν ο Πρόεδρος της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του ΑΠΘ, Καθηγητής κ. Αιμίλιος Μαυρουδής, και η Προϊσταμένη Διεύθυνσης της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του ΑΠΘ, κα Αγγελική Χατζηγεωργίου.
Περισσότερα: ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΠΘ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΠΡΟΦΟΡΙΚΩΝ ΜΑΡΤΥΡΙΩΝ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΩΝ TOY ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ YALE
Της Χρύστας Ντζάνη
Ένας πατέρας, ο Otto, επιστρέφει στο Άμστερνταμ τον Μάη του 1945 από το Άουσβιτς για να διαπιστώσει πως είναι ο μόνος επιζών από την οικογένειά του βρίσκει το ημερολόγιο που κρατούσε η μικρή του κόρη τον καιρό που κρύβονταν για να γλιτώσουν από τον διωγμό των Εβραίων, το εκδίδει και το βιβλίο γίνεται ένα από τα σημαντικότερα βιωματικά ντοκουμέντα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου – το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ».
Μία μητέρα από την Πολωνία επιστρέφει ζωντανή με τον σύζυγό της από το Άουσβιτς, για να διαπιστώσει πως ο γιoς που είχε δώσει σε μια θεία της να τον προσέχει μήπως γλιτώσει από την εξόντωση, τελικά είχε πεθάνει, το ζευγάρι ξαναφτιάχνει τη ζωή του, κάνει ακόμη έναν γιο, αλλά η Anja, μην μπορώντας να ζήσει με τις απώλειες και τις αναμνήσεις, βάζει τέλος στη ζωή της το 1968. Ο γιος της, ο Art, θα εξιστορήσει τα βιώματά τους λίγα χρόνια μετά στο Maus, το πρώτο κόμικ που πήρε ποτέ βραβείο Πούλιτζερ.
Στις 16.4.2022 δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ το παρακάτω άρθρο του δημάρχου Ιωαννίνων Μωυσή Ελισάφ στην μνήμη της Μίμι Ράινχαρντ, που διετέλεσε γραμματέας στο γραφείο του Όσκαρ Σίντλερ, η οποία απεβίωσε στις 8.4.2022 στο Ισραήλ.
«Άνηκε στις αφανείς μάρτυρες του 20ού αιώνα: των μεγάλων ιστορικών στιγμών, των θριάμβων, αλλά και της απόλυτης καταστροφής, όπως την έζησαν τα θύματα και οι επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος. Με τον τρόπο της, επίσης, ενσάρκωνε την πολυπολιτισμικότητα της ηπείρου (της Μεσευρώπης, αν μη τι άλλο): αυστριακής και εβραϊκής καταγωγής, η Μίμι Ράινχαρντ ζούσε στην Κρακοβία (Πολωνία) πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ προσελήφθη από τον Όσκαρ Σίντλερ για τον οποίο εργάστηκε μέχρι το 1945. Η γυναίκα αυτή ήταν που συνέταξε τη γνωστή λίστα του Γερμανού βιομηχάνου σώζοντας περισσότερους από 1.000 Εβραίους, η ιστορία του οποίου έγινε δημοφιλής μετά την προβολή της ταινίας «Η λίστα του Σίντλερ» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, που βραβεύτηκε με επτά Όσκαρ και άλλα δεκάδες διεθνή βραβεία. Μετά τον πόλεμο, η Ράινχαρντ εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη και έκανε την Αλιγιά (σ.σ. μετανάστευση Εβραίων της διασποράς στη Γη του Ισραήλ), το 2007 σε ηλικία 92 ετών, προκειμένου να ενωθεί με τον μονάκριβο γιο της, τότε καθηγητή Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, και τα εγγόνια της. «Νιώθω σαν στο σπίτι μου», είχε πει συνεσταλμένα σε δημοσιογράφους που είχαν έρθει για να την υποδεχθούν στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν στο Τελ Αβίβ.
Περισσότερα: ΑΡΘΡΟ του ΜΩΥΣΗ ΕΛΙΣΑΦ ΣΤΗ ΜΝΗΜH ΤΗΣ ΜΙΜΙ ΡΑΪΝΧΑΡΝΤ (1915 – 2022)
Η ιστορία ζωντανεύει μέσα στα χώματα του πρώην στρατοπέδου Παύλου Μελά τέσσερις μήνες μετά την έναρξη του έργου που θα το μεταμορφώσουν σε υπερτοπικό Μητροπολιτικό Πάρκο Παύλου Μελά.
Κατά τη διάρκεια χωματουργικών εργασιών για την κατασκευή περίφραξης και διαμόρφωσης του Πάρκου, εντοπίστηκαν διάσπαρτες μαρμάρινες επιτύμβιες επιγραφές και μαρμάρινα υπολείμματα εβραϊκών μνημείων, προερχόμενα από το πρώην εβραϊκό νεκροταφείο στην περιοχή της Πανεπιστημιούπολης. Τα ευρήματα σύμφωνα με την Εφορεία Aρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης, χρονολογούνται στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και αποτελούν σημαντικό στοιχείο της πολιτιστικής κληρονομιάς στην εξέλιξη της πόλης.