Τις πρώτες επισκέψεις οργανωμένων εκδρομέων από κάθε γωνιά του πλανήτη, πάντα με βάση τα πρωτόκολλα που ισχύουν για την πανδημία, αναμένεται να δεχθεί η ανακαινισμένη Εβραϊκή Συναγωγή των Τρικάλων, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών που ανέδειξαν το καλαίσθητο πέτρινο κτίριό της. Όπως τονίζει στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Τρικάλων κ. Ιακώβ Βενουζίου, οι προτάσεις από γραφεία ταξιδιών, για επισκέψεις στην Συναγωγή είναι πολλές, και αναμένεται να αυξηθούν όταν υποχωρήσει η πανδημία. Παράλληλα η εκπαιδευτική Κοινότητα της πόλης των Τρικάλων έχει αγκαλιάσει μέχρι τώρα τη νέα Συναγωγή, καθώς έχουν πραγματοποιηθεί μαζικές επισκέψεις μαθητών και εκπαιδευτικών, όπου γίνεται ενημέρωση για την τοπική εβραϊκή κοινότητα.
|
Περισσότερα...
|
Με αφορμή τα φετινά 74α γενέθλια του Ισραήλ, δημοσιεύουμε το άρθρο «Το Κράτος του Ισραήλ: παράδειγμα προς μίμηση», που έγραψαν ο Ανδρέας Ν. Αγγελάκης, πολ. μηχανικός υδατικών πόρων, γεωπόνος και μέλος της Παγκόσμιας Εταιρείας Υδατικών Πόρων και ο Gideon Oron, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Ben-Gurion της Νέγκεβ. Το άρθρο περιλαμβάνει ενδιαφέροντα στοιχεία για τα επιτεύγματα του Ισραήλ στις επιστήμες και την τεχνολογία και πρωτοδημοσιεύθηκε στην ειδησεογραφική πύλη της Κρήτης www.patris.gr:
Το Κράτος του Ισραήλ ιδρύθηκε το 1948. Έχει πληθυσμό 9.293.900 κατ., έκταση 20.77 km2 και ευρίσκεται στην ανατολική Μεσόγειο. Πριν την ίδρυσή του, ο Theodor Herzl (1860-1904), ιδρυτής του πολιτικού Σιωνισμού, που προώθησε την ιδέα ενός σύγχρονου Εβραϊκού κράτους στη γη του Ισραήλ, οραματιζόταν ένα κράτος, που όχι μόνο θα αποτελούσε τη φυσική πατρίδα του Εβραϊκού λαού, αλλά και ένα σημαντικό πνευματικό, πολιτιστικό και επιστημονικό κέντρο. Όταν ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ, η επιστημονικές και τεχνολογικές υποδομές της χώρας είχαν ήδη προγραμματιστεί, πράγμα που διευκόλυνε την περαιτέρω και γρήγορη οργάνωσή του.
|
Περισσότερα...
|
|
του Χρήστου Παρίδη
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ TRAILER
Από μικρή περνούσα από την Εβραϊκή, άκουγα το όνομα και δεν ήξερα τι είναι αυτό το πράγμα. Με τα χρόνια ένιωθα ντροπή που δεν είχα μπει στη διαδικασία να μάθω». Αν η Μαρία Μπούα ένιωθε ντροπή για το ότι δεν ήξερε τίποτα για ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του τόπου της, πόσο ντροπή θα έπρεπε να νιώθουν όσοι δεν φρόντισαν να πληροφορήσουν την ίδια και όλους τους συνομηλίκους της γι’ αυτό;
Συνθέτρια η ίδια και συμπαραγωγός του ντοκιμαντέρ «Οι Εβραίοι της Κέρκυρας», που προβλήθηκε πρόσφατα στο 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, εκτός από τη μουσική για τη μοναδική μέχρι σήμερα ταινία τεκμηρίωσης με αυτό το θέμα, που είναι ελάχιστα γνωστό τόσο στο πανελλήνιο όσο και στην τοπική κοινωνία, ιδίως στις νεότερες γενιές, μαζί με την ιστορικό Χριστιάννα Λάτσα, έκανε και την έρευνα και τη γύρισε με τον σκηνοθέτη Γιάννη-Μιριάν Γκεργκεβίτσα.
Εξηγεί: «Με τον Γιάννη αναρωτιόμασταν πώς είναι δυνατό να μην έχει γίνει τόσα χρόνια κάποιο ντοκιμαντέρ. Μου λένε ότι το έκανα γιατί είμαι Εβραία, ενώ δεν είμαι Εβραία, είμαι χριστιανή, αλλά δεν έχει να κάνει καθόλου με αυτό, έτσι κι αλλιώς. Το έκανα γιατί μου αρέσει να φτιάχνω πράγματα και να γράφω μουσική για ταινίες. Είναι ωραίο να κάνεις ντοκιμαντέρ με ιστορικό περιεχόμενο, φόρο τιμής στους ανθρώπους που πέθαναν. Θα μπορούσαν να είναι και χριστιανοί, για μένα όλοι είμαστε Εβραίοι, όλοι είμαστε Χριστιανοί, όλοι είμαστε άνθρωποι».
|
Περισσότερα...
|
Politico, 20 Ιουνίου 2022
Καθώς η Σουηδία προετοιμάζεται να φιλοξενήσει τη συνάντηση της Διεθνούς Συμμαχίας για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος (IHRA) [σ.σ. η σύνοδος ξεκίνησε στις 20 Ιουνίου 2022], αναρωτιέμαι καθημερινά για το πώς εξακολουθεί ακόμα να ακμάζει ο αντισημιτισμός, οκτώ περίπου δεκαετίες μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Σκέφτομαι συχνά το συνεχιζόμενο αυτό αίνιγμα ως μέρος της δουλειάς μου, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο, ως απόγονος επιζώντων του Ολοκαυτώματος.
Αυτό που μπορεί να μην είναι άμεσα προφανές είναι ότι ο σύγχρονος αντισημιτισμός θα πρέπει να ανησυχεί σοβαρά όχι μόνον τους Εβραίους, στους οποίους έχει αντίκτυπο και αφορά άμεσα, αλλά και εκείνους που βρίσκονται εκτός της εβραϊκής κοινότητας.
Παρά το γεγονός ότι ο αντισημιτισμός υποδηλώνει μίσος για τον εβραϊκό λαό, στην πραγματικότητα απειλεί όλες τις κοινωνίες και αποτελεί ένδειξη ευρύτερων προβλημάτων. Ως το «παλαιότερο μίσος» παγκοσμίως αποκαλύπτει τα προβλήματα κάθε κοινωνίας, και παρόλο που οι Εβραίοι πολύ συχνά είναι η πρώτη ομάδα που στοχοποιείται, δυστυχώς δεν είναι η τελευταία. Η ιστορία μάς έχει διδάξει επανειλημμένα ότι τα περιστατικά μίσους που αρχικά στοχεύουν τους Εβραίους, σύντομα επεκτείνονται και σε άλλες κοινωνικές ομάδες.
|
Περισσότερα...
|
|