Για την κατάσταση στη Μέση Ανατολή και τον αντισημιτισμό μίλησε ο δημοσιογράφος κ. Βίκτωρ Ισαάκ Ελιέζερ, σε συνέντευξή του στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων στις 16.5.2021 στην εκπομπή  «ό,τι πεις εσύ» του Γιώργου  Γκόντζου.

Ακολούθως δημοσιεύουμε άρθρο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του σταθμού www.dimotikoradiofono.gr  με αποσπάσματα από τη συνέντευξη.  

ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΗΧΗΤΙΚΟ

«Προσωπικά δεν  χάνω την  ελπίδα  ότι  τελικά,  στο τέλος του δρόμου,  η λύση  θα βρεθεί. Αρκεί  να επικρατήσουν  οι   φωνές  της  μετριοπάθειας και στις δύο  πλευρές και να αποφορτιστούν οι κοινωνίες  από  το  μίσος  το  οποίο  τρέφεται  και αναπτύσσεται  μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό  χρειάζεται  βούληση. Από   την  πλευρά  των Παλαιστινίων  της Δυτικής Όχθης υπάρχει  και καταβάλλονται  προσπάθειες από  τον Πρόεδρο  Μαχμούντ Αμπάς,  ευτυχώς  θα έλεγα, προς  αυτή  την κατεύθυνση. Δυστυχώς  όμως η Χαμάς και  η Τζιχάντ  ακόμη  επιδιώκουν την εξαφάνιση  του Εβραϊκού  κράτους από  τον παγκόσμιο χάρτη. Και   υπό  αυτές  τις συνθήκες αντιλαμβάνεστε ότι  δεν μπορεί  να υπάρξει  συμβιβασμός. Δεν μπορεί  να  συμβιβαστείς  με  αυτόν  που θέλει  να σε σκοτώσει, να σου αφαιρέσει  τη  ζωή. Μπορείς  να συμβιβαστείς  και  να καταλήξεις  σε εδαφικό συμβιβασμό με αυτόν που θέλει να  συμβιώσει μαζί  σου. Όχι  μέσα από  μια ιστορία  αγάπης, αλλά  μέσα από μια καλή γειτνίαση, όπως θα έλεγε και ο  Άμος Οζ».

Ο Πρόεδρος της IHRA και επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στον IHRA πρέσβυς κ. Χριστόδουλος Λάζαρης δήλωσε με αφορμή την κρίση στη Μέση Ανατολή: «Καταδικάζουμε απερίφραστα την αντισημιτική βία και τη ρητορική μίσους που λαμβάνει χώρα με αφορμή την πρόσφατη κλιμάκωση της βίας στη Μέση Ανατολή. Αν και η ελευθερία του λόγου και της διαμαρτυρίας είναι σημαντικοί πυλώνες όλων των δημοκρατιών, τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη ρητορική μίσους.

Πρέπει αναμφίβολα να σταθούμε κατά όλων των επιθέσεων με στόχο τους ιερούς εβραϊκούς τόπους, καθώς και κατά της αντισημιτικής ρητορικής, συμπεριλαμβανομένης της συλλογικής ευθύνης που αποδίδεται στους Εβραίους για όσα συμβαίνουν τώρα στη Μέση Ανατολή.

Σε ένα κόσμο όπου αυξάνεται ο αντισημιτισμός, πρέπει να είμαστε ενωμένοι και ξεκάθαρα να καταδικάσουμε τον αντισημιτισμό, ως μία επίθεση στον ακρογωνιαίο λίθο της ελεύθερης και δημοκρατικής κοινωνίας.

Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ

«Η Κομπάρσα», το τελευταίο, αν δεν κάνω λάθος, μυθιστόρημα του Αβραάμ Γεοσούα, κλείνει με μια σκιά απαισιοδοξίας. Η ηρωίδα του, σολίστ της άρπας που ζει στην Ολλανδία και επιστρέφει στη γενέτειρά της Ιερουσαλήμ έπειτα από χρόνια, διαπιστώνει ότι η γειτονιά που μεγάλωσε έχει κατακλυσθεί από ορθόδοξους Εβραίους. Ο συγγραφέας παρουσιάζει το φαινόμενο σαν μια δυσμενή αλλοίωση της κοινωνίας του Ισραήλ. Αναρωτιέμαι ποια θα ήταν η τύχη ενός Παλαιστίνιου συγγραφέα ο οποίος θα θεωρούσε ως δυσμενή προοπτική τη θρησκευτική ριζοσπαστικοποίηση της δικής του κοινωνίας, η οποία εκφράζεται με την κυριαρχία της Χαμάς. Και να υπήρχε, δεν θα τον ξέραμε. Θα τον είχαν εξαφανίσει τα παιδιά των Αδελφών Μουσουλμάνων. Το πιο τρομακτικό με τον μουσουλμανικό κόσμο είναι ότι δεν ακούγονται από εκεί φωνές που αντιστέκονται στην εξάπλωση του θρησκευτικού φανατισμού. Σίγουρα υπάρχουν. Ομως τις πνίγει ο φανατισμός. Και το εντυπωσιακό με το Ισραήλ είναι η ελευθερία της έκφρασης που απολαμβάνουν οι συγγραφείς του παρά το γεγονός ότι η χώρα τελεί σε κατάσταση πολιορκίας από την ημέρα που γεννήθηκε. Ο Γεοσούα μού είχε πει κάποτε ότι αυτό οφείλεται στην παράδοση των Προφητών.

«Το Ισραήλ δέχεται επίθεση» λέει στο Βήμα ο πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα κ. Γιόσι Αμράνι σχολιάζοντας το τελευταίο ξέσπασμα της βίας ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστινίους.

Η κοινή γνώμη στην Ελλάδα και στον κόσμο θεωρεί ότι πρόκειται για ακόμη μία περίπτωση χρήσης δυσανάλογης βίας από τους Ισραηλινούς προς τους Παλαιστινίους, βλέπει τους τουλάχιστον 20 νεκρούς από ισραηλινούς πυραύλους στη Γάζα, ανάμεσά τους εννέα παιδιά, και τους εκατοντάδες παλαιστινίους τραυματίες από την ισραηλινή αστυνομία στην Ιερουσαλήμ. Πώς μπορείτε να πείσετε τον κόσμο ότι το Ισραήλ δέχεται επίθεση από τους Παλαιστινίους και όχι το αντίθετο;

«Πρέπει να δούμε το πλαίσιο στο οποίο συμβαίνουν τα γεγονότα και την πολιτική πλευρά τους. Δεν συμβαίνουν σε κενό. Ο ιερός μήνας του Ραμαζανιού, τον οποίο σεβόμαστε, είναι πάντα μια πολύ ευαίσθητη περίοδος. Την εκμεταλλεύονται πολιτικές φατρίες για να προωθήσουν τα συμφέροντά τους. Αυτό φέρνει το Ισραήλ σε ένα σημείο στο οποίο πρέπει να δράσει για να αποφευχθεί η κλιμάκωση. Η ισραηλινή κυβέρνηση δεν άφησε τους Παλαιστινίους και τους Ισραηλινούς να ασκήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα όπως θα τα ασκούσαν συνήθως. Στόχος ήταν να υπάρξει συγκράτηση και ισορροπία.