«Όσοι από τους κατοίκους βρίσκεστε στη ζωή και όσοι δεν υπάρχετε πια, έχετε στην καρδιά μας μια ξεχωριστή θέση αιώνιας ευγνωμοσύνης. Βλέπω γύρω μου την οικογένειά μου, παιδιά, εγγόνια, συγγενείς και εκ μέρους όλων οφείλω να σας ευχαριστήσω με όλη μου την καρδιά γιατί υπάρχουμε χάρη σε σας». Αυτά τα λόγια ανήκουν στον πρόεδρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Καρδίτσας Μάκη Καπέτα, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης αποκαλυπτηρίων του μνημείου «αιώνιας ευγνωμοσύνης και αναγνώρισης», που πραγματοποιήθηκε σήμερα 18 Ιουνίου 2017 το μεσημέρι στο χωριό Αμάραντος (π. Μαστρογιάννη). Οι κάτοικοι του οποίου, από το φθινόπωρο του 1943 έως το καλοκαίρι του 1944, προσέφεραν ασφαλές καταφύγιο από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής και φιλοξενία, μοιράζοντας τα λιγοστά τρόφιμα που είχαν στα σπίτια τους, σε 62 Εβραίους της Καρδίτσας και άλλους 20 από τη Θεσσαλονίκη, τον Βόλο και τα Τρίκαλα. Και το σημαντικότερο, όπως τονίστηκε από τους ομιλητές, δεν βρέθηκε ούτε ένας από τους κατοίκους να καταδώσει το γεγονός αυτό στους Γερμανούς.

Με δάκρυα στα μάτια και συγκίνηση μέχρι την ολοκλήρωση της ομιλίας του, ο εκπρόσωπος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου, Σολομών Παρέντε, ανέφερε ότι η προσωπική, οικογενειακή του ιστορία είναι συνδεδεμένη με αυτή τη γη, με αυτό το χωριό και τη μεγαλοκαρδία των κατοίκων του, για να εξηγήσει: «Μία από αυτές τις ηρωϊκές οικογένειες έσωσε τους γονείς και τα αδέλφια της μητέρας μου. Ο θείος μου, Ντάνυ Εζρά, είναι σήμερα εδώ, μαζί μας. Ήρθε από το Ισραήλ -όπου ζει- για να ξαναπερπατήσει στα σοκάκια αυτού του όμορφου ορεινού χωριού που τότε -μέσα στην αβεβαιότητα της Κατοχής- του προσέφερε ό,τι πιο πολύτιμο και δυσεύρετο υπήρχε: Ασφάλεια".

Αυτό το μνημείο, τόνισε ο Δημήτρης Σιούφας, πρώην πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, θα θυμίζει στους αιώνες αυτήν την ιστορία αλληλεγγύης, ανθρωπισμού, ηρωϊσμού, για τη διάσωση 82 Εβραίων, 62 από την Καρδίτσα και άλλων 20 από τα Τρίκαλα, τον Βόλο και την Θεσσαλονίκη, από τους κατοίκους του Αμαράντου, το πανέμορφο Μαστρογιάννη. Τα χρόνια της κατοχής, πρόσθεσε ο κ. Σιούφας, και των διώξεων από τους Γερμανούς κατακτητές, τους αγκάλιασαν, τους στέγασαν, μοιράστηκαν τα όποια τρόφιμα ως δικοί τους άνθρωποι, για να καταλήξει: «Αυτό που ζούμε σήμερα εδώ στον Αμάραντο, με την παρουσία τόσο σημαντικών ανθρώπων δεν γίνεται μόνο για να τιμήσουμε και να θυμηθούμε τους γενναίους κατοίκους του, αλλά και να στείλουμε ένα μήνυμα σε όλο τον κόσμο ώστε να μην ξανασυμβούν ποτέ τέτοιες βαρβαρότητες».

Ένα μεγάλο ευχαριστώ απηύθυνε και ο Ρόμπερτ Μπονφίλ, ομότιμος καθηγητής Εβραϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, καθώς ο ίδιος και η οικογένειά του φιλοξενήθηκαν στο γειτονικό χωριό Απιδιά και όλοι τους διασώθηκαν.

Με το τραγούδι «Yerushalayim shel zahav» η Ισραηλιτική Κοινότητα της Θεσσαλονίκης υποδέχθηκε στις 15.6.2017, στη Συναγωγή Μοναστηριωτών, τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τη σύζυγό του Σάρα.

«Είμαι πολύ συγκινημένος που βρίσκομαι σε αυτό το αρχιτεκτονικό διαμάντι που συμβολίζει την ιστορία της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης», δήλωσε κατά την άφιξή του.

Τον κ.  Νετανιάχου καλωσόρισε ο Πρόεδρος του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος και Πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης Δαυίδ Σαλτιέλ, ο οποίος αναφέρθηκε στην διαχρονική ιστορική διαδρομή των Εβραίων στην Ελλάδα, τη σπουδαιότητα της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, την τεράστια καταστροφή που υπέστη την περίοδο του Ολοκαυτώματος, αλλά και στις προσπάθειες που κατέβαλαν οι επιζώντες για να αναβιώσουν την Κοινότητα από τις στάχτες και να την καταστίσουν και πάλι ζωντανό κομμάτι της πόλης. Σημείωσε επίσης ότι η επίσκεψη αυτή στην Ελλάδα έχει μεγάλη σημασία για την Κοινότητα και έρχεται σε μια σημαντική στιγμή για τις σχέσεις Ελλάδας-Ισραήλ. Πως σήμερα μετά από τη λαίλαπα και οι οκτώ εναπομείνασες εβραϊκές κοινότητες στην Ελλάδα, καθώς και το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος, προσπαθούν σκληρά να παραμείνουν ιδιαίτερα δραστήριοι οργανισμοί. Τέλος, αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης για τη δημιουργία του Μουσείου Ολοκαυτώματος της Ελλάδας που θα γίνει ένα παγκόσμιο μνημείο εναντίον του ρατσισμού, θα αλλάξει τον ορίζοντα της δυτικής εισόδου της πόλης και το χάρτη των μνημείων και μουσείων της Ευρώπης για το Ολοκαύτωμα.

Στη δική του τοποθέτηση ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ, τόνισε ότι η ιστορία της εβραϊκής κοινότητας της πόλης είναι συνυφασμένη με αυτή του εβραϊκού λαού καθώς  «Η φωτιά του 1917 κατέστρεψε και έκαψε κτίρια. Η φωτιά των ναζί έκαψε ανθρώπους». Ανέφερε χαρακτηριστικά πως μόλις το 3% όσων βίωσαν στο πετσί τους τη λαίλαπα του Ολοκαυτώματος κατάφεραν να επιβιώσουν. Επισήμανε ότι πολλοί από τους επιζώντες Θεσσαλονικείς που ζουν στο Ισραήλ «κουβαλούν» μέσα τους αγάπη και αναμνήσεις από τη Θεσσαλονίκη. «Τη θυμούνται ως ένα μεγάλο κέντρο πολιτισμού, αλλά και ως προσωπική μνήμη». Αναφέρθηκε στο παράδειγμα του Θεσσαλονικιού επιζώντα του Ολοκαυτώματος Μοσέ Αελιόν, ο οποίος κάθε χρόνο ανάβει έναν από τους πυρσούς στο Μουσείο Yad Vashem της Ιερουσαλήμ για τα θύματα του Ολοκαυτώματος.

Αναφέρθηκε, επίσης, στη «φυσική σχέση συνεργασίας» μεταξύ τριών πραγματικών δημοκρατιών, όπως, της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ, αλλά και στα επιτεύγματα της πατρίδας του σε διάφορους τομείς. Ολοκλήρωσε δε την ομιλία του αναφέροντας «Am Yisrael chai» (Ο λαός του Ισραήλ ζει).

Της Σοφίας Χριστοφορίδου, makthes.gr, 25.6.2017

Κοινή η ανθρώπινη μοίρα, η ζωή να είναι θέμα τυχαιότητας και η νίκη απέναντι στο θάνατο να είναι πάντα πρόσκαιρη. Στη σύντομη πορεία μας στον κόσμο ό,τι αξίζει είναι “να αγαπάς τον άλλον, να μιλάς για όσα άδικα βλέπεις να συμβαίνουν γύρω σου και να προσφέρεις στην κοινωνία”.

Αυτό είναι το απόσταγμα ζωής ενός ανθρώπου που έκλεισε τα 90 του χρόνια κι ας είχε συναντηθεί με την απόλυτη βαρβαρότητα και το θάνατο ήδη από την εφηβεία του. Τότε δεν τον θεωρούσαν άνθρωπο, ήταν μόνο ο αριθμός 109565. Ο Χάιντς Κούνιο είναι ένας από τους τελευταίους Εβραίους της Θεσσαλονίκης που επέζησαν του Ολοκαυτώματος και την προηγούμενη εβδομάδα γιόρτασε τα 90ά γενέθλιά του.

Η ΑΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΥΧΗ

Αν δεν ήταν η συγκυρία της στιγμής, το ρολόι της ζωής του θα είχε σταματήσει να χτυπά στα 15 του χρόνια. Έφτασε στο Άουσβιτς με την πρώτη αποστολή. Χαράματα, μισοκοιμισμένος άκουσε να φωνάζουν άγρια “ανοίξτε, ανοίξτε” και μετά “κατεβείτε, κατεβείτε”. Το τρένο ήταν γεμάτο με εβραίους χαμάληδες, φτωχούς λιμενεργάτες που καταλάβαιναν μόνο τα λαντίνο. Οι Γερμανοί ρώτησαν “ποιος μιλά γερμανικά, να κάνει ένα βήμα μπροστά”. Τέσσερις άνθρωποι σε όλο το τρένο μιλούσαν γερμανικά. Ήταν τα μέλη της οικογένειας Κούνιο. Η μητέρα ήταν γερμανόφωνη και μαθαίνοντας στα παιδιά της τη γλώσσα της τους έδωσε ζωή για δεύτερη φορά. Οι τέσσερίς τους επιστρατεύτηκαν, για να μεταφράζουν τις εντολές των Γερμανών στους Εβραίους, που έφταναν με κάθε αποστολή από τη Θεσσαλονίκη. “Η ζωή τελικά είναι θέμα τύχης;”, τον ρωτάμε. “Για εμάς ήταν η συγκυρία, το ότι φύγαμε με την πρώτη αποστολή”, λέει, κρατώντας στο χέρι του ένα ποτήρι σαμπάνια. Μία φορά μόνο μέθυσε στη ζωή του και στα 90 του χρόνια επιτρέπει στον εαυτό του να πιει και λίγο παραπάνω. “Η ζωή τελικά είναι ένα απροσδόκητο δώρο”, λέει με φιλοσοφική διάθεση, πριν να επιστρέψει στην τραγική αφήγησή του.

Αν η οικογένεια δεν είχε αναχωρήσει με το πρώτο τρένο, θα είχε κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο ζωής, όπως χιλιάδες άλλοι, που εκτοπίστηκαν αργότερα, αλλά τελικά δεν ξέφυγαν από την τραγική τους μοίρα. Όμως τελικά αυτή η “ατυχία” τους να φτάσουν πρώτοι ήταν και η σωτηρία τους. Αν στο μεταξύ οι Ναζί έβρισκαν άλλους Εβραίους που ήξεραν γερμανικά, εκείνους θα χρησιμοποιούσαν, για να κάνουν τη δουλειά τους, και οι Κούνιο θα κατέληγαν στους φούρνους. Ο πατέρας του ήταν κουτσός, ο Χάιντς Κούνιο και η αδερφή του, 15-16 ετών, άνθρωποι που οι Ναζί δεν τους θεωρούσαν χρήσιμους και τους ξεφορτώνονταν αμέσως. “Η μόνη που θα δικαιούτο να ζήσει ήταν η μητέρα μου, που ήταν γερή, εμείς ήμασταν για το φούρνο. Αν δεν ξέραμε γερμανικά κι αν δεν είχαμε φτάσει πρώτοι, δεν θα ζούσαμε”, λέει στη “ΜτΚ”.

-Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: "Οι λαοί να αντισταθούν σε καθετί που απειλεί την ελευθερία τους"

-Β. ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ: «Θα θυμόμαστε πάντα την απώλεια των Εβραίων και δεσμευόμαστε να μη συμβεί ποτέ ξανά τέτοια τραγωδία»

Εκ νέου ραντεβού για να εγκαινιάσουν μαζί το Μουσείο Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη έδωσαν στις κοινές τους δηλώσεις ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου και ο Αλέξης Τσίπρας, κατά την τελετή αποκαλυπτηρίων της πλακέτας του Μουσείου Ολοκαυτώματος που έγινε σήμερα 15.6.2017.
Ο κ. Τσίπρας χαρακτήρισε την ίδρυση του Μουσείου Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη πρωτοβουλία που θα συμβάλλει στην ανάδειξη και τη διατήρηση της μνήμης του Ολοκαυτώματος, ενός από τα πιο δραματικά ιστορικά γεγονότα που συνέβησαν στον τόπο μας. «Η δημιουργία του Μουσείου του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη στοχεύει στο να διαφυλάξει και να παραδώσει στις επόμενες γενιές αυτήν την ιστορική μνήμη του πόνου και του μαρτυρίου των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Παράλληλα, αποτελεί και μια υπόσχεση, και στο παρόν και στο μέλλον, ότι οι λαοί όλου του κόσμου θα αντισταθούν σε κάθε τι που απειλεί η θα απειλήσει την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, την ανθρώπινη ζωή» επισήμανε ο Αλέξης Τσίπρας.
Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι η ελληνική κυβέρνηση στηρίζει ολόθερμα την ίδρυση και δημιουργία Μουσείου του Ολοκαυτώματος και ευχαρίστησε για τη συμβολή τους, τον δήμο Θεσσαλονίκης, την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης, το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, τους δωρητές, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και τη ΓΑΙΟΣΕ που παραχώρησε πρόθυμα τον χώρο για την ανέγερση του Μουσείου.