- Πληροφορίες
Του Παντελή Μπουκάλα
«Παγκόσμια διακυβέρνηση»; Μην πάει ο νους σας στο καλό. Δεν μιλάμε για μια ουτοπία όπου τα νοήμονα δίποδα συμμαχούν για να καλλιεργήσουν ισότιμα και δημοκρατικά τις ελπίδες τους για ένα ανθρωπινότερο μέλλον. Δεν μιλάμε για «το όραμα της οργανωμένης συνεργασίας μεταξύ των εθνών, που ίσως βρίσκεται κάπου στο μέσο των διεθνών τελετουργιών, ανάμεσα στην παγκόσμια κυβέρνηση και την κατάργηση της κυβέρνησης», όπως το περιέγραφε περίπου μια δεκαετία πριν ο Μαρκ Μαζάουερ στο βιβλίο «Κυβερνώντας τον κόσμο: Η ιστορία μιας ιδέας» (μτφρ. Ελένη Αστερίου, «Αλεξάνδρεια»). Αλλά ούτε για την έκτακτη συνθήκη που αναγκάζει τα έθνη να συσπειρωθούν για να αντιμετωπίσουν από κοινού μια μείζονα απειλή: την κλιματική κρίση, μια πανδημία χειρότερη της τωρινής, τη λιμοκτονία ολόκληρων λαών. Ας αφήσουμε τους εξωγήινους στο Χόλυγουντ.
- Πληροφορίες
Του Βίκτωρα Ισαάκ Ελιέζερ*
LIFO, 5.5.2020.- Η πανδημία του κορωνοϊού Covid19 έχει αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στην ανθρωπότητα που θρηνεί χιλιάδες νεκρούς, με εκατομμύρια ανθρώπους να μάχονται για τη ζωή τους στα νοσοκομεία και άλλοι που φέρονται ως υγιείς να παραμένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους, και δειλά – δειλά να κάνουν τα πρώτα βήματα εξόδου προς μια νέα και διαφορετική καθημερινότητα.
Πρόκειται για έναν πόλεμο που για πρώτη φορά ίσως, άνθρωποι δεν αφαιρούν ζωές συνανθρώπων τους, σώζουν ζωές…,
- Πληροφορίες
Στις 13 Φεβρουαρίου συμπληρώνονται 50 χρόνια από την εμπρηστική επίθεση στην εβραϊκή κοινότητα του Μονάχου. 7 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους – όλοι επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος. Και η υπόθεση δεν διαλευκάνθηκε ποτέ...
Όταν συνέβη μία από τις πιο σοβαρές αντισημιτικές επιθέσεις στη μεταπολεμική Γερμανία, η Σάρα Ελασάρι προετοιμαζόταν στη σοφίτα της εβραϊκής κοινότητας στο Μόναχο για τις τελευταίες εξετάσεις στη σχολή ιατρικής. Ήταν λίγο πριν τις 9 το βράδυ, 13 Φεβρουαρίου 1970. Έξω χιόνιζε – ήταν μία τυπική χειμωνιάτικη νύχτα. Ξαφνικά η Ελασάρι άρχισε να παρατηρεί τους καπνούς και την διαρκώς αυξανόμενη θερμοκρασία. «Κατάλαβα σχεδόν αμέσως ότι επρόκειτο για εμπρησμό», αναφέρει. «Ήταν Σάββατο, κανείς δεν μαγείρευε, δεν υπήρχαν αναμμένα κεριά, η συναγωγή ήταν κλειστή», θυμάται σε συνέντευξή του στην DW. Με μια τολμηρή απόδραση από το παράθυρο η νεαρή φοιτήτρια κατάφερε όμως να δραπετεύσει.
Περισσότερα: 50 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ – Η ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
- Πληροφορίες
ATHENS VOICE, 29.01.2020: O Βαγγέλης Περρής γράφει για εκείνους που θεωρούν πως ο εφιάλτης του Άουσβιτς αποτελεί το κατάλληλο σκηνικό για να εκφράσουν τις πολιτικές τους αντιπάθειες.
Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν ακούν τη λέξη «Ολοκαύτωμα», δεν βρίσκουν λόγια για να το περιγράψουν, προσπαθούν μάταια να ερμηνεύσουν το φαινόμενο της μαζικής τρέλας που γέμισε τα τρένα με Εβραίους και άλλες μειονότητες, προκειμένου να τους οδηγήσει στους θαλάμους αερίων και στις εκτελέσεις. Υπάρχουν και κάποιοι που θεωρούν ότι ο εφιάλτης αποτελεί το κατάλληλο σκηνικό για να εκφράσουν τις πολιτικές τους αντιπάθειες. Συστήνονται ως αριστεροί, θεωρούν ότι ο τίτλος τους τροφοδοτεί με ευαισθησία και έχοντας αυτή τη σιγουριά ταυτίζονται με τη μαυρίλα του αντισημιτισμού. Ίσως να φταίνε οι κακές παρέες, ίσως το πρόβλημα να είναι πιο βαθύ. Ελπίζοντας ότι συμβαίνει το πρώτο ξετυλίγουμε το πρόσφατο κουβάρι.
Περισσότερα: Η ΜΑΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΚΑΙ Η ΚΑΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ
- Πληροφορίες
Ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα, αν και δεν είναι επιθετικός όπως σε άλλες χώρες της Ευρώπης, είναι βαθύτατα ριζωμένος, αφού συσχετίζεται με μια διάχυτη συνωμοσιολογία ιδιαίτερα διαδεδομένη σε ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού.
Στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχουν πραγματικά ιεράρχες που αντιμετωπίζουν σθεναρά τον ρατσισμό, τη ξενοφοβία και τον αντισημιτισμό, αλλά και μια μειοψηφία που ενισχύει όχι μόνο την αντισημιτική ρητορική αλλά και γενικότερα τον μισαλλόδοξο, ρατσιστικό και εθνικιστικό λόγο.
Σε σχέση με τον αντισημιτισμό και τους Εβραίους, έχουν γίνει αξιοσημείωτα βήματα προόδου από την Πολιτεία στο να διαμορφωθεί ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα στη χώρα μας, πόσο δε μάλλον όταν σε πολιτικό επίπεδο πια υπάρχει μια ταύτιση των απόψεων και των συμφερόντων της Ελλάδας και του κράτους του Ισραήλ.
Μπορεί να είναι κάποιος ενάντια στην πολιτική του τελευταίου, όσον αφορά το παλαιστινιακό ζήτημα, ενάντια στη συγκεκριμένη κυβέρνησή του, αλλά αυτό δεν σημαίνει ούτε ότι είναι κατ’ ανάγκη αντισιωνιστής και πολύ περισσότερο αντισημίτης», αναφέρει χαρακτηριστικά στο liberal.gr ο Μωυσής Ελισάφ, δήμαρχος Ιωαννίνων, επισημαίνοντας ότι με την εκλογή του οι πολίτες έδωσαν ένα σημαντικό μήνυμα αφού στην πλειοψηφία τους έκλεισαν τα αυτιά τους στις σειρήνες της μισαλλοδοξίας και των αντισημιτικών στερεότυπων και τον αξιολόγησαν με κριτήρια που θα έκριναν έναν οποιοδήποτε υποψήφιο.
Συνέντευξη στην Ευφροσύνη Παυλακούδη
1. Ο αντισημιτισμός αναβιώνει σε όλο τον κόσμο. Το πιο πρόσφατο κρούσμα ήταν με αγκυλωτούς σταυρούς αλλά και αντισημιτικά συνθήματα που βρέθηκαν στις αρχές του μήνα σε 107 επιτύμβιες πλάκες στο εβραϊκό κοιμητήριο του Βεστοφέν. Γιατί θεωρείτε έχουμε αναβίωση, αν όχι ένταση του φαινομένου, ειδικά στον ευρωπαϊκό χώρο;
