Σε ραδιοφωνική εκπομπή της ert open, στη θεματική ενότητα για τον αντισημιτισμό συνολικά στην Ελλάδα, μετά από ερωτήσεις των δύο δημοσιογράφων της εκπομπής, ο ιστοριοδίφης κ. Αλέκος Ράπτης μίλησε για τα τραγικά γεγονότα της εκτόπισης των Γιαννιωτοεβραίων στις 25 Μαρτίου 1944, οι οποίοι θανατώθηκαν από τους Ναζί στα κολαστήρια του Άουσβιτς και του Μπιρκενάου. Ο κ. Ράπτης αναφέρθηκε επίσης στους βανδαλισμούς του εβραϊκού Νεκροταφείου Ιωαννίνων, μίλησε για την εγκληματική ναζιστική οργάνωση της Χρυσής Αυγής και απάντησε σε ερώτηση των δημοσιογράφων για τον γιαννιώτη δημοσιογράφο Κώστα Καλτσή.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΔΩ [λεπτό 06:00] ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΌ ΤΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΜΠΗ
Στη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης TV100, προβλήθηκε εκπομπή με θέμα το Ολοκαύτωμα της Θεσσαλονίκης και η μνήμη του, καθώς και ο αντισημιτισμός στην Ελλάδα με τους ακαδημαϊκούς Γιώργο Αντωνίου και Μαρία Καβάλα. Τη συζήτηση ακολούθησε συνέντευξη του Δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Γιαννη Μπουτάρη. ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
Ο πρόεδρος Βίκτωρ Μπατής, μέλη και ευαισθητοποιημένοι φίλοι της Μπενέ – Μπερίτ «Φίλων», στις 21.3.2017, πραγματοποίησαν επίσκεψη στην Πάτρα με σκοπό τον ευπρεπισμό του πρώην εβραϊκού νεκροταφείου, στο Ζαβλάνι, και την ανάπεμψη Ασκαβά. Συνδυάζοντας μια ευχάριστη εκδρομή με πολλή προσωπική εργασία, όλοι μαζί καθάρισαν τα μνήματα του ιστορικού νεκροταφείου και ανάπεμψαν την επιμνημόσυνη δέηση. Δείτε εδώ το βίντεο.
Η πλούσια πολιτιστική παράδοση, η καταστροφή κατά την Κατοχή, η μεταπολεμική ανασυγκρότηση και η σύγχρονη δράση της Ισραηλιτικής Κοινότητας Τρικάλων, παρουσιάζονται σε συνέντευξη που έδωσε ο Πρόεδρος της Ι.Κ. Τρικάλων κ. Ιάκωβος Βενουζίου στον δημοσιογράφο Αποστόλη Ζώη. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην ανάγκη αποκατάστασης των ζημιών που έχει υποστεί η Ρωμανιώτικη Συναγωγή Τρικάλων, προκειμένου να σωθεί και να συνεχίσει να λειτουργεί μια ιστορική συναγωγή που αποτελεί παράλληλα σπάνιο δείγμα αρχιτεκτονικής, ζωντανό κύτταρο της εβραϊκής ζωής της πόλης, αλλά και πόλο έλξης τουριστών απ΄όλον τον κόσμο. Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη «ΕΡΕΥΝΑ» (12.3.2017), με τίτλο «Ιάκωβος Βενουζίου: Μακραίωνη η παρουσία της Εβραϊκής Κοινότητας στα Τρίκαλα». Δείτε εδώ τη συνέντευξη.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 13.2.2017 της ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΠΟΥΡΝΑΡΑ
Στις 27 Ιανουαρίου του 1945, τα σοβιετικά στρατεύματα έφτασαν ως απελευθερωτές στο στρατόπεδο του Αουσβιτς στην Πολωνία. Βρήκαν 7.000 κρατουμένους, πολλοί στο όριο ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο, καθώς και τόνους από γυναικεία μαλλιά, οδοντικά σφραγίσματα χωρίς τον χρυσό και παιδικά ρούχα. Εκεί ήταν και όλες οι απτές αποδείξεις για τον τρόπο με τον οποίον οργανώθηκε με βιομηχανική αρτιότητα ο μαζικός αφανισμός έξι συνολικά εκατομμυρίων Ευρωπαίων Εβραίων, ανάμεσα στους οποίους και ένα εκατομμύριο παιδιά.
Από το 2002, το Συμβούλιο της Ευρώπης επέλεξε την 27η Ιανουαρίου ως την Ημέρα Μνήμης των Εβραίων Μαρτύρων και η ελληνική Βουλή με ομόφωνη απόφασή της το 2004 επίσης επέλεξε την ημερομηνία αυτή για να μνημονεύει τους Ελληνες Εβραίους που έπεσαν θύματα του ναζιστικού ζυγού. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η χώρα μας έχασε το 87% του εβραϊκού της πληθυσμού, πληρώνοντας βαρύτατο φόρο αίματος.
Θα περίμενε κανείς ότι η Ελλάδα που συμμετείχε σθεναρά στην αντίσταση, θα κρατούσε ζωντανή τη μνήμη των θηριωδιών. Και όμως όχι. Μια έρευνα που εκπόνησε το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου, σε δείγμα 1.000 ατόμων, μας φέρνει αντιμέτωπους με μια σοκαριστική αλήθεια: στην ερώτηση αν ήταν θετική εξέλιξη (sic) η εξόντωση των Ελλήνων Εβραίων, περίπου το 40% των ερωτηθέντων απαντά ότι ήταν θετική, σχεδόν θετική ή ουδέτερη, ενώ στην ερώτηση εάν πρέπει να αφήσουμε πίσω μας το
Ολοκαύτωμα, πάλι ένα 25% απαντά θετικά. Αξίζει να τονίσει κανείς ότι τα ποσοστά των νέων ανθρώπων που εξέφρασαν τέτοιες απόψεις ήταν πολύ μεγάλα.
Λίγες ημέρες μετά τη δημοσιοποίηση της έρευνας, η «Κ» συνάντησε τον πρόεδρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών Μίνο Μωυσή, καθώς και τον πρόεδρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης (και επικεφαλής του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος) Δαυίδ Σαλτιέλ, οι οποίοι μίλησαν για το αποτρόπαιο πρόσωπο του αντισημιτισμού, που φαίνεται να ενισχύεται στη χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη. Η πρώτη ερώτηση είναι αυτονόητη: Αρκούν οι εκδηλώσεις που διοργανώνονται για την Ημέρα Μνήμης για να μην πέσει στη λήθη το πιο φρικιαστικό έγκλημα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν στην ελληνική δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι ελάχιστες οι ώρες διδασκαλίας για το θέμα αυτό; Πολλά εξαρτώνται από το φιλότιμο του εκπαιδευτικού, που πρέπει ο ίδιος να καλύψει κενά και παραλείψεις της διδακτέας ύλης.
Περισσότερα: ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟΣ, ΤΟ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ