Λεπτομέρειες

Δημιουργήθηκε : 11 Δεκεμβρίου 2024

Ανεξίτηλο άφησε το αποτύπωμά του στη Β’ Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, την οποία και ίδρυσε, ο αείμνηστος Μωυσής Ελισάφ. Η Παθολογική Κλινική ήταν το «δεύτερο σπίτι» του Καθηγητή Παθολογίας μέχρι την εκλογή του και την ανάληψη των καθηκόντων του στο Δημαρχείο Ιωαννίνων. Η μεγάλη του αγάπη, η Ιατρική δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ! Οι ασθενείς, οι φοιτητές, οι συνάδελφοί του είχαν και έχουν να θυμούνται το πάθος του Μωυσή Ελισάφ για συνεισφορά, την αγάπη του για τον συνάνθρωπο, τον ασθενή! Την Τρίτη 10.12.2024, το μεσημέρι, σε μια σεμνή τελετή, η διοίκηση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων τίμησε τον άνθρωπο, τον επιστήμονα, Μωυσή Ελισάφ. Η Β’ Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, η Κλινική που ίδρυσε και υπηρέτησε μέχρι και το 2019, φέρει πλέον το όνομά του. Ο διοικητής του ΠΓΝΙ κ. Σπύρος Δερδεμέζης στάθηκε στον άνθρωπο που ταύτισε τη ζωή του με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. «…ένας ελάχιστος φόρος τιμής σε έναν άνθρωπο που ίδρυσε και λειτούργησε τη Β’ Παθολογική Κλινική» είπε ο κ. Δερδεμέζης αποκαλύπτοντας την επιγραφή με το όνομα του εκλιπόντος που άφησε δυσαναπλήρωτο κενό. Παρούσα στην τελετή η αγαπημένη του σύζυγος Πάτρα Χατζηγιάννη–Ελισάφ, οι γιατροί και νοσηλευτές που εργάστηκαν μαζί του συγκινημένοι που αποδίδεται αυτή η ελάχιστη τιμή σε έναν σπουδαίο άνθρωπο. Ο Διευθυντής της Β’ Παθολογικής Κλινικής, Καθηγητής Γεώργιος Λιάμης εμφανώς συγκινημένος μίλησε για το σπουδαίο έργο που επιτέλεσε ο Μωυσής Ελισάφ. «…ήταν μια προσωπικότητα που ακτινοβολούσε πέρα από τα στενά όρια της πόλης μας, με ένα έργο πολύτιμο, ένα αποτύπωμα που θα μείνει ανεξίτηλο σε όλους μας. Η συνέχιση του έργου του είναι για μας πρόκληση. Σήμερα, σε πολλά πανεπιστήμια της χώρας, αλλά και του εξωτερικού, γιατροί, που εκπαιδεύτηκαν στη Β’ Παθολογική Κλινική, στελεχώνουν τα μεγαλύτερα ιδρύματα της χώρας και του εξωτερικού. Είμαστε ευγνώμονες, που τον συναντήσαμε στην πορεία μας και θα έχουμε πάντα στη σκέψη μας να συνεχίσουμε το πολύπλευρο έργο του», υπογράμμισε. ΠΗΓΗ: έντυπη έκδοση ΠΡΩΪΝΑ ΝΕΑ (Ιωαννίνων), 11.12.2024

Λεπτομέρειες

Δημιουργήθηκε : 28 Νοεμβρίου 2024

Την Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2024, στον φιλόξενο χώρο της Γενναδείου Βιβλιοθήκης, πραγματοποιή-θηκε η παρουσίαση τριών επιλεγμένων βίντεο – μέρους μιας σειράς δώδεκα ταινιών μικρού μήκους, παραγωγής του Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδος με θεματολογία από τις Συλλογές και τα Αρχεία του.

Οι ταινίες αυτές δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος ΕΣΠΑ 2014-2020 – Πρόσκληση 118, μέσω του οποίου χρηματοδοτήθηκαν, ως μέρος ευρύτερου έργου που υλοποίησε το Μουσείο.

Οι δώδεκα ταινίες περιλαμβάνουν θέματα, όπως οι απαρχές των ελληνοεβραϊκών κοινοτήτων, οι εβραϊκές γειτονιές της χώρας, η Κατοχή και η Αντίσταση, ιστορίες από τις Κοινότητες Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Κέρκυρας, Χαλκίδας και Ζακύνθου.

Την εκδήλωση, συμπαρουσίαση από το ΕΜΕ και την Γεννάδειο, άνοιξε η Διευθύντρια της Γενναδείου Βιβλιοθήκης, Μαρία Γεωργοπούλου, που καλωσόρισε τους παραβρισκόμενους και κάλεσε τον Πρόεδρο του ΕΜΕ για έναν σύντομο χαιρετισμό.

Ο Μίκης Μοδιάνο, επεσήμανε την αξία ύπαρξης αυτού του υλικού, ενώ ανέφερε την δημιουργία διαδραστικής ταινίας VR, την ψηφιοποίηση και τεκμηρίωση επιπλέον αντικειμένων της συλλογής του Μουσείου. Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει όλους όσοι συνέβαλλαν από τη θέση τους, τον οργανισμό ή την υπηρεσία τους στην πραγματοποίηση των γυρισμάτων, με την έκδοση των απαραίτητων αδειών, συνεισφέροντας στη διάδοση της ιστορίας των εβραϊκών κοινοτήτων στο ευρύτερο κοινό. Σημείωσε ότι οι ταινίες αυτές είναι διαθέσιμες για κάθε ενδιαφερόμενο από το διαδικτυακό τόπο του ΕΜΕ στην κατηγορία των πολυμεσικών εφαρμογών. Ευχαρίστησε επίσης τον σκηνοθέτη Κώστα Αυγέρη, την Αννίτα Μορδεχάι και την Ναταλία Αμπραβανέλ για την πολύτιμη συμμετοχή τους στη δημιουργία των ταινιών, τη διευθύντρια και το προσωπικό του Μουσείου, καθώς και τους Νίκο Βατόπουλο και Νίκο Βέργαδο για την συμμετοχή τους στην εκδήλωση και την κυρία Γεωργοπούλου για τη φιλοξενία. Κλείνοντας τον χαιρετισμό του κάλεσε τους παρευρισκόμενους να εγγραφούν στον ΣΦΕΜΕ και να απολαμβάνουν τις ποικίλες μηνιαίες εκδηλώσεις που διοργανώνει.

Στη συνέχεια, η διευθύντρια του Μουσείου Ζανέτ Μπαττίνου, παρουσίασε στην εισαγωγή της το πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκαν οι ταινίες, όσο και την σημασία και αξία τους. Τόνισε ότι η ιδιότητα του Μουσείου ως ερευνητικού κέντρου, του επιτρέπει να θέσει το σπάνιο αυτό ψηφιακό υλικό υπόψιν μελετητών και ερευνητών σε όλο τον κόσμο. Εξίσου σημαντική είναι και η πολυχρηστικότητα των ταινιών αυτών, είτε άμεσα, από τις εκπαιδευτικές και εκθεσιακές δραστηριότητες του Μουσείου, είτε ως ενισχυτικό εργαλείο κατά την παιδευτική διαδικασία μέσα στην τάξη, συμπληρώνοντας μαθήματα τοπικής ιστορίας και αποτελώντας σημείο επαφής με τη ζωή και την ιστορία των ελληνοεβραϊκών κοινοτήτων. Παράλληλα, επισήμανε ότι η διαδραστική αξιοποίηση επιλεγμένων τεκμηρίων και ιστορικών αφηγήσεων από τις Συλλογές και τα Αρχεία του Μουσείου, επιτείνει την ικανότητα και τις δυνατότητες του ΕΜΕ να μεταδώσει αποτελεσματικά το επίκαιρο μήνυμά του στο παγκόσμιο ενδιαφερόμενο κοινό. Χρησιμοποιώντας ως όχημα και παράδειγμα ζωής τη διασπορική παράδοση των Ελλήνων Εβραίων, αναδεικνύει την αξία διατήρησης της μνήμης και ταυτότητας των μερών μιας κοινωνίας, ως ακρογωνιαίων λίθων, που δομούν την ολότητα των κοινωνιών και τροφοδοτούν την πολυπολιτισμικότητα.

Μετά την προβολή της πρώτης ταινίας, ο λόγος δόθηκε στον γνωστό και αγαπητό δημοσιογράφο και συγγραφέα Νίκο Βατόπουλο που μοιράστηκε με το κοινό τις σκέψεις του, με κυριότερο τον προβληματισμό του, ως προς το τί θα είχε καταφέρει να διασωθεί αν ταινίες ανάλογου περιεχομένου ήταν δυνατόν να είχαν δημιουργηθεί τριάντα ή σαράντα χρόνια νωρίτερα. Μοιράστηκε επίσης την συγκίνησή του παρακολουθώντας τις 12 ταινίες και εκτιμώντας τόσο τη δομή όσο και την παρουσίαση αυτού που ονόμασε αρχειακή κουλτούρα που έχουμε στη χώρα μας. Έθεσε τον διαρκή προβληματισμό του ως προς τον τρόπο που παρουσιάζεται στον δημόσιο βίο το αποτύπωμα του εβραϊκού πολιτισμού στην Ελλάδα, καθώς και την διαχείριση του θέματος μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Πώς έχει τροποποιηθεί η γνώση και η επαφή της κάθε γενιάς με το θέμα, την διαχείριση του τραύματος, την επανένταξη, με την ίδια την θεματολογία του Ολοκαυτώματος. Ξετύλιξε την σκέψη του, θέτοντας σαν αφετηρία τη δεκαετία του ογδόντα και κυρίως την μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου εποχή και στην ανάγκη που εκφράστηκε να επαναπροσδιοριστεί η ιδιότητα του Έλληνα, και έδεσε αυτή την σύντομη αναδρομή και πορεία με τις ταινίες και τη θεματολογία τους, και εν τέλει με την διεθνή προβολή της Ελλάδας, ως πύλης για τον εβραϊσμό στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Πριν ολοκληρώσει, έκανε αναφορά στην ίδια την ύπαρξη και το έργο του Μουσείου, στην ανάγκη έκφρασης του μηνύματος της μνήμης, μέσω της μαρτυρίας και δη της προφορικής.

Μετά την προβολή της δεύτερης ταινίας, ο λόγος πέρασε στον φιλόλογο Νίκο Βέργαδο, ο οποίος εκπροσώπησε την ομάδα του σκηνοθέτη που βρισκόταν εκτός πόλης λόγω επαγγελματικών του υποχρεώσεων. Ο κ. Βέργαδος, περιέγραψε την εμπειρία των ανθρώπων που εργάστηκαν πίσω από τις κάμερες, που δούλεψαν τα σενάρια και εικονοποίησαν τις ιστορίες. Μίλησε για την προσωπική εντύπωση που αποκόμισε ερχόμενος σε επαφή με κομμάτια της ιστορίας που ήδη γνώριζε όσο και με άλλα που του ήταν άγνωστα. Ευχαρίστησε την ερευνητική και επιστημονική ομάδα του Μουσείου που εργάστηκε εντατικά για να προμηθεύσει την ομάδα του σκηνοθέτη με τα απαραίτητα ιστορικά στοιχεία, ντοκουμέντα, προφορικές μαρτυρίες, τρισδιάστατα αντικείμενα και φωτογραφικό υλικό από τις συλλογές και τα αρχειακά σύνολα, που απαρτίζουν την πολιτιστική παρακαταθήκη του Μουσείου. Πριν ολοκληρώσει, ανέγνωσε ένα σύντομο μήνυμα του κ. Αυγέρη, μεταφέροντας έτσι την συγκίνησή του όσο δούλευε τις ταινίες και την πίστη του ότι το έργο που ανέλαβε, το έφερε σε πέρας με ενσυναίσθηση και σεβασμό στους ανθρώπους και τις ιστορίες τους και ευχαρίστησε έναν προς έναν όλους τους συνεργάτες του.

Με την ολοκλήρωση της προβολής και της τρίτης ταινίας, η διευθύντρια του Μουσείου ευχαρίστησε την κα Γεωργοπούλου για την συνεργασία και την άρτια οργάνωση της εκδήλωσης, ζητώντας της να την κλείσει με την δική της παρουσίαση. Μιλώντας με την ιδιότητά της ως ιστορικού, η κα Γεωργοπούλου έθιξε την έννοια και τη σημασία του μνημείου, τα αρχειακά κατάλοιπα που παίρνουν τη θέση αφηγητή και τέλος την συμβολή των ιστορικών και των αρχαιολόγων στην παρουσίαση του παρελθόντος με γλαφυρότητα, όπως πέτυχαν να κάνουν και οι 12 αυτές ταινίες. Αναφέρθηκε στην παλαιά σύνδεση και συνεργασία της Γενναδείου με το ΕΜΕ και μέσα από το έργο του ιδρυτικού διευθυντή του Μουσείου, του αείμνηστου Νικόλα Σταυρουλάκη.

Η βραδιά έκλεισε με τους παρευρισκόμενους να απολαμβάνουν ένα ελαφρύ κοκτέιλ.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την έκθεση, παρακαλούμε επικοινωνήστε με το Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος, Δευτέρα – Παρασκευή: 09:00-14:30, τηλ: + 30 210 32 25 582. Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., www.jewishmuseum.gr

ΠΗΓΗ: Εβραϊκό Μουσείο της Ελλάδος, Αθήνα 2024

Λεπτομέρειες

Δημιουργήθηκε : 27 Νοεμβρίου 2024

Με την ύψιστη τιμή και τον ειλικρινέστερο σεβασμό, η Ακαδημία Αθηνών στις 19.12.2024 θα απονείμει στον κ. Δαυίδ Ναχμία την ανώτατη διάκριση της Δεύτερης Τάξης των Γραμμάτων και των Τεχνών, αναγνωρίζοντας την εξέχουσα και μακροχρόνια συμβολή του στον χώρο της τέχνης και του πνεύματος.

Το πολυσχιδές έργο του, αποτυπωμένο μέσα από εκατοντάδες δημοσιογραφικές εκπομπές στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο, παράλληλα την υποδειγματική προώθηση του ελαφρού τραγουδιού της πρώτης περιόδου του εικοστού αιώνα, συνιστά εξαιρετική συμβολή στη διατήρηση και ανάδειξη της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Με βαθιά αισθητική ευαισθησία και υψηλή καλλιτεχνική αντίληψη, το έργο αυτό διασώζει και εμπλουτίζει την πνευματική μνήμη ενός ιστορικού και καλλιτεχνικού κεφαλαίου.

Το έργο του κ. Ναχμία υπερβαίνει τα στενά όρια της καλλιτεχνικής παραγωγής, λειτουργεί ως πρότυπο πνευματικής αναζήτησης και πολιτισμικής διαφώτισης. Αντιπροσωπεύει έναν φάρο πολιτιστικής συνέχειας, συνεισφέροντας στην εθνική αυτογνωσία και την αισθητική ανύψωση της κοινωνίας.

Η Ακαδημία Αθηνών, αναγνωρίζοντας την αδιάλειπτη και υψηλής ποιότητας συμβολή του, απονέμει στον κ. Ναχμία την παρούσα διάκριση, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης και επισφράγιση της προσφοράς του στον πολιτισμό και την τέχνη.

*Στοιχεία από facebook Νίνας Ναχμία, 19.11.2024

Λεπτομέρειες

Δημιουργήθηκε : 21 Νοεμβρίου 2024

Δυναμική ήταν η ελληνική συμμετοχή στο 29ο Διεθνές Συνέδριο για την Πολιτιστική Κληρονομιά και τις Νέες Τεχνολογίες που έγινε από τις 4 έως τις 6 Νοεμβρίου 2024 στη Βιέννη.

Το θέμα της Στρογγυλής Τράπεζας ήταν «Πώς μπορούμε να κάνουμε το αόρατο ορατό χρησιμοποιώντας τις νέες τεχνολογίες; Αναστοχασμός σχετικά με τις χαμένες εβραϊκές κοινότητες της Ευρώπης και τη χαμένη πολιτιστική κληρονομιά τους» στο πλαίσιο της οποίας έγιναν εξαιρετικές παρουσιάσεις.

Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου παρουσιάστηκαν επίσης τα ακόλουθα θέματα για τον ελληνικό εβραϊσμό: «Ψηφιακή Διατήρηση των Συναγωγών στην Ελλάδα» του Ηλία Μεσσίνα (ΕΔΩ η εισήγηση) που απέσπασε το βραβείο της καλύτερης συμμετοχής Best Paper Award, «Αναζητώντας τα ίχνη της εβραϊκής παρουσίας στη Θεσσαλονίκη» της Ξένιας Ελευθερίου (ΕΔΩ η εισήγηση) και «Θράκη, Βόρεια Ελλάδα: Αρχιτεκτονικά ίχνη εβραϊκής λατρείας και μνήμης» των Δ. Πολυχρονόπουλου, Μ. Γρηγοριάδου, Α. Καπανδρίτη, Ι. Ασπιώτη, και Ε. Τσετινέ (ΕΔΩ η εισήγηση).

Την προεδρεία της Στρογγυλής Τράπεζας είχαν οι: Σουλτάνα Ζορπίδου, Elisabeth Monamy, Bert Brouwenstijn, Daniel Stiller.

Το πρόγραμμα του συνεδρίου μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ 

*Στοιχεία από Δελτίο Τύπου Σουλτάνα Ζορπίδου