H 27η Νισάν, ημέρα Μνήμης της Σοά –Γιομ Ασοά- για τους Εβραίους όλου του κόσμου, φέτος συμπίπτει με την 21.4.2020 και όπως όλη η ζωή στην εποχή της πανδημίας θα μνημονευθεί διαφορετικά, καθώς οι καθιερωμένες εκδηλώσεις έχουν ακυρωθεί. Για τη φετινή Ημέρα Μνήμης το Παγκόσμιο Εβραϊκό Συνέδριο WJC δημιούργησε μια σειρά βίντεο και ταινιών αφιερωμένων στο Ολοκαύτωμα, τις οποίες μπορείτε να παρακολουθήσετε διαδικτυακά από την ασφάλεια του σπιτιού σας. Επίσης, τη Δευτέρα 20 Απριλίου 2020, το WJC διοργάνωσε μια ενδιαφέρουσα διαδικτυακή εκδήλωση, την οποία μπορείτε να παρακολουθήσετε ΕΔΩ.
Η συλλογή ταινιών και βίντεο αποτελεί τμήμα του AboutHolocaust.org, του ιστότοπου που δημιουργήθηκε με συνεργασία της UNESCO με το WJC, με στόχο την παροχή βασικού ιστορικού υλικού για το Ολοκαύτωμα.
Αγαπητοί αδελφοί,
Το Γιομ Ασοά είναι η μέρα που τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, των 6.000.000 ψυχών ανάμεσά τους και 50.000 Θεσσαλονικείς, που βρήκαν τραγικό θάνατο στα ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης εξαιτίας του θρησκεύματός τους.
Το Ολοκαύτωμα δυστυχώς δεν αποτελεί ένα ξαφνικό, μεμονωμένο γεγονός. Βασίστηκε σε προκαταλήψεις αιώνων που εξελίχθηκαν σε διακρίσεις, διώξεις και τελικά στη βάναυση δολοφονία εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων.
Στις μέρες μας, για άλλη μια φορά ο αντισημιτισμός βρίσκει πρόσφορο έδαφος εξαιτίας της οικονομικής και της κοινωνικής κρίσης λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού. Επιτήδειοι διασπείρουν ιδέες που βασίζονται στον αντισημιτισμό και το μίσος. Είναι λοιπόν χρέος μας να διδαχθούμε από το παρελθόν αν θέλουμε να αποφύγουμε την επανάληψη της θηριωδίας.
Περισσότερα: ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Ι.Κ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΟΜ Α ΣΟΑ
21/4/2020 – Ημέρα πένθους – Yom Ha Shoah
«…Ποτέ δεν θα πάψω να επαναλαμβάνω, για να κάνω κατανοητό ειδικά στις νέες γενιές αυτό που αναγκαστήκαμε να υποστούμε: Οι SS δεν μας θεωρούσαν ανθρώπινα όντα αλλά ούτε και κτήνη. Δεν είχαν μόνο την πρόθεση να μας εξοντώσουν. Έπρεπε προηγουμένως να μας απογυμνώσουν από την ανθρωπιά μας. Δεν μας είχαν καταδικάσει μόνο σε ένα συγκεκριμένο θάνατο αλλά προόριζαν και τον αφανισμό μας από την ανθρώπινη ιστορία … Έπρεπε να κάψουν τα βιβλία μας, να αφανίσουν κάθε ίχνος της παρουσίας μας στον κόσμο, να προσποιούνται ότι ποτέ δεν είχαμε υπάρξει: μας καταδίκασαν στην απόλυτη λήθη… Η μνήμη είναι μια νίκη ενάντια στο ναζισμό και τη λήθη»
Simone Veil, πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επιζήσασα του Ολοκαυτώματος
Σήμερα είναι η ημέρα που οι Εβραίοι όλου του κόσμου πενθούμε για τα έξι εκατομμύρια αδελφούς μας που εκτοπίστηκαν και βάναυσα θανατώθηκαν στα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης στην Ευρώπη. Yom Ha Shoah – Ημέρα του Ολοκαυτώματος, ημέρα πένθους.
Ένα βιβλίο που έρχεται να θέσει το καίριο ερώτημα «γιατί το 95% των Εβραίων της Θεσσαλονίκης έχασε τη ζωή του, ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά στην Ευρώπη», θα εκδοθεί ώς το τέλος του μήνα στην αγγλική γλώσσα από τον οίκο Routledge. Είναι η πολυετής έρευνα του ιστορικού Λεόν Σαλτιέλ με τίτλο «The Holocaust in Thessaloniki: Reactions to the Anti-Jewish Persecution, 1942-1943», που έρχεται να εμπλουτίσει τη διαρκώς αυξανόμενη βιβλιογραφία για τον ελληνικό εβραϊσμό, επιλέγοντας ένα συγκεκριμένο τρόπο θέασης, που εστιάζει και στον τρόπο με τον οποίον αντέδρασαν διάφοροι φορείς της πόλης και στο κατά πόσον «υπήρχαν οργανωμένες προσπάθειες διάσωσης».
Δέκα χρόνια μελετάει το θέμα σε αρχεία δέκα χωρών ο Λεόν Σαλτιέλ, ο οποίος εργάζεται τώρα ως εκπρόσωπος του Παγκόσμιου Εβραϊκού Συμβουλίου στα Ηνωμένα Έθνη στη Γενεύη και στην UNESCO στο Παρίσι. Είναι το θέμα της διδακτορικής διατριβής του που εκπόνησε στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη. «Το βιβλίο αυτό αφηγείται τις τελευταίες ημέρες της ιστορικής εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος», λέει ο Λεόν Σαλτιέλ. «Εντός μερικών μηνών του 1943, η συντριπτική πλειονότητα των Εβραίων της πόλης εκτοπίστηκε, μέσα σε βαγόνια ζώων, για να εξοντωθεί στο ναζιστικό στρατόπεδο θανάτου του Άουσβιτς. Ελάχιστοι γύρισαν πίσω ζωντανοί ή είχαν την τύχη να κρυφτούν σε διάφορα μέρη της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του πολέμου, με τη βοήθεια χριστιανών συμπολιτών τους».
Περισσότερα: THE HOLOCAUST IN THESSALONIKI - ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΛΕΟΝ ΣΑΛΤΙΕΛ
«Το πορτραίτο του Ντάριο Γκαμπάϊ που ζωγραφίζω δεν το έχω ολοκληρώσει ακόμα, αλλά πόσο μεγάλη ήταν τιμή που τον γνώρισα και τώρα η εμπειρία αυτή θα συνυφανθεί με την μαρτυρία του και θα αποδοθεί μέσα από τη ζωγραφική», είπε ο Δαυίδ Κασσάν για το ημιτελές πορτραίτο του Ντάριο Γκαμπάϊ. Ο Δαυίδ γνώρισε τον Ντάριο το 2018 και εμπνεύστηκε να ζωγραφίσει το πορτραίτο του ώστε να τιμήσει την εμπειρία της ζωής του Ντάριο – ένα κομμάτι της ιστορίας που είναι άγνωστο στο ευρύτερο κοινό. «Πήραμε το βραδινό μας και οδηγήσαμε μέχρι το Πάρκο Μπαλμπόα για να είμαστε στον καθαρό αέρα. Ο Ντάριο τραγουδούσε συνέχεια και ήταν απίστευτο, λες και συνδεόταν με αναμνήσεις πριν τον πόλεμο, με μια καλύτερη εποχή».
Ο Ντάριο Γκαμπάϊ, ο αγαπημένος μας φίλος και η έμπνευσή μας, απεβίωσε την Τετάρτη 25 Μαρτίου 2020. Ο Ντάριο ήταν μια ευγενική ψυχή και μια προσωπικότητα με μεγάλη δύναμη ψυχής. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 2 Σεπτεμβρίου 1922, και μεγάλωσε σε μια στενά δεμένη Εβραϊκή Ιταλική γειτονιά, μαζί με όλη του την οικογένεια συμπεριλαμβανομένων των αδελφών του, του μικρότερου Σαμουήλ και του μεγαλύτερου Ιακώβ, των γονέων του και των παππούδων από την πλευρά της μητέρας του. Ο Ντάριο ήταν αθλητής και κλαρινετίστας και ετοιμαζόταν να σπουδάσει ιατρική στο πανεπιστήμιο το 1938, όταν τέτοιες ευκαιρίες εκπαίδευσης είχαν απαγορευθεί για όλους τους Εβραίους που ζούσαν στη φασιστική Ιταλία.
Περισσότερα: ΝΤΑΡΙΟ ΓΚΑΜΠΑΪ – Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΖΟΝΤΕΡΚΟΜΑΝΤΟ ΤΟΥ ΑΟΥΣΒΙΤΣ ΑΠΕΒΙΩΣΕ ΣΤΑ 97